تبدیل شدن به شیعه حقیقی یعنی کسی که اهل‌بیت (علیهم‌السلام) از آنان با تعبیر «شیعه» یاد می‌کنند، مسأله‌ای است که به جهت دشمنی ابلیس با محبان و شیعیان باید بسیار مورد توجه قرار گیرد، چراکه ابلیس قسم خورده است در این مسیر با تمام قدرت وارد میدان شود تا محبان و شیعیان را از مسیر اصلی باز دارد و به گمراهی بکشاند.
باید به صفاتی متصف شد تا بتوان به راحتی این مسیر را پیمود، صفاتی چون تقوا، عفو، حسن ظن و در یک کلام، عمل به توصیه‌های اهل‌بیت(ع) و پرهیز از آنچه که ما را از آن برحذر داشته‌اند.
حضرت زهرا(س) در حدیثی می‌فرمایند: «إنْ کُنتَ تَعمَلُ بِما أمَرناکَ و تَنتَهی عَمّا زَجَرناکَ عَنهُ فَأنتَ مِن شیعَتِنا و إلاّ فَلا»، اگر به آنچه تو را به آن فرمان مى‌دهیم عمل کنى و از آنچه برحذر مى‌داریم دورى کنى، از شیعیان ما هستی وگرنه هرگز. (بحارالأنوار، ج68، ص155) همچنین پیامبر اکرم(ص) می‌فرمایند: «شیعه ما کسی است که از ما پیروی کند، پا جای پای ما بگذارد و به کردار ما اقتدا کند».
از این کلام حضرت می‌توانیم این درس را بگیریم که اگر می‌خواهیم شیعه حقیقی باشیم، پیوسته باید مراقب اعمال و رفتار خود باشیم و لحظهای هم نباید غفلت کرد، این همان چیزی است که خدا بارها در قرآن بر آن تأکید داشته است «وَ لَا تَکُنْ مِنَ الْغَافِلِینَ». همچنین باید به این نکته توجه داشته باشیم که آیا تاکنون نسبت به فرمایشات معصومان (ع) ـ به عنوان عالی‌ترین هادیان بشریت ـ دربارۀ ترغیب به کاری یا برحذر بودن از کاری، روحیۀ اطاعت و تبعیت داشته‌ایم یا نه؛ چراکه شیعه به معنای پیرو امام است.
