سرویس مذهبیافکارنیوز- رسول خدا(ص) مى فرمود که:
خدا تبارک و تعالى فرماید: کسانى که براى درک ثواب از من کار مى کنند به کردار خود اعتماد کنند، زیرا که آنها اگر همه عمر بکوشند و خود را در عبادت من رنج دهند بازهم تقصیر کارند و در عبادت خود به کنه بندگى من نرسند نسبت بدان چه نزد من مى جویند از کرامت من و نعمتم در بهشتم و درجات بلندى که در جوار من است ولىباید به رحمت من اعتماد کنند و به فضل من امیدوار باشند و به خوش بینى نسبت به من اعتماد کنندزیرا در این صورت رحمت من آنها را دریابد و بخشش من به آنها برسد با رضوانم و آمرزش من آنها را در پوشد به عفو من زیرا منم خداى بخشاینده و مهربان و بدان نامیده شدم.
از امام باقر(ع) که فرمود: در کتاب على یافتیم که رسول خدا(ص) بر منبر خود فرموده است:
سوگند بدان که نیست شایسته پرستشى جز او، به هیچ مؤمنى هرگز خیر دنیا و آخرت داده نشده جز به وسیله حسن ظن او به خدا و امیدوارى او و خوش خلقى او و خوددارى از بدگوئى و غیبت مؤمنان و سوگند بدان که جز او شایسته پرستشى نیست خدا هیچ مؤمنى را پس از توبه و استغفار عذاب نکند جز به خاطر بدگمانى او به خدا و تقصیر در امیدوارى و بدخلقى و غیبت از مؤمنین، سوگند بدان که نیست شایسته پرستشى جز او، هیچ بنده مؤمنى خوشگمانى به خدا نکند جز آنکه خدا به اندازه آن با او رفتار کند، زیرا کریم است و هر چیزى به دست او است وشرم دارد که بنده مؤمنش گمان خوبى به او ببرد و او گمان و امید او را بر
نیاورد،به خدا خوشگمانى کنید و به او رغبت نمائید.
امام رضا(ع) فرمود: به خدا خوش گمان باش، زیرا خدا عز و جل مى فرماید:
من با گمان بنده مؤمن خود همراهم، اگر خوب است خوب پیش آید و اگر بد است بد پیش آید.
امام صادق(ع) مى فرمود:
خوش بینى به خدا این است که امید نداشته باشى جز به خدا و نترسى جز از گناهت.
منبع:أصول الكافي / ترجمه كمره اى، ج۴، ص222.
