سرویس مذهبیافکارنیوز- اگر باور کنیم سفارشات و احکام قرآن قاعده تغییر ناپذیر و همیشگى عالم هستى است و هرگز ممکن نیست خلاف آن حتى براى یک لحظه درست باشد به یقین از اجراى آنها سرپیچى نخواهیم کرد. پس نخستین وظیفه انسان اندیشیدن در آیات خدا و تفکر در باره آنها و سپس عمل به آنهاست زیرا بعد از اندیشیدن، آدمى به این نتیجه خواهد رسید که عمل خود را با علم خویش هماهنگ سازد و در چنین صورتى است که از نیت پاک و خالص او جز عمل شایسته سر نخواهد زد.
اکنون به آیات زیر بیندیشید و نتیجه گیرى خود را بیازمایید.
۱ - مَنْ عَمِلَ صالِحاً فَلِنَفْسِهِ وَ مَنْ أَساءَ فَعَلَیْها وَ ما رَبُّکَ بِظَلَّامٍ لِلْعَبِیدِ(فصلت - ۴۶) هر که کار نیک کند به سود خود اوست و هر که کار بد کند به زیان خودش مى باشد و پروردگار تو به بندگانش ستم نمى کند.
۲ - إِنْ أَحْسَنْتُمْ أَحْسَنْتُمْ لِأَنْفُسِکُمْ وَ إِنْ أَسَأْتُمْ فَلَها(اسراء - ۷) اگر نیکى کنید به خود نیکى کرده اید و اگر بدى کنید به زیان خود مرتکب شده اید.
۳ - فَمَنْ أَبْصَرَ فَلِنَفْسِهِ وَ مَنْ عَمِیَ فَعَلَیْها(انعام - ۱۰۴)
هر که چشم گشاید و بینا شود به سود خود اوست و هر که چشم فرو بندد و کور شود به زیان او مى باشد.
راستى آیا کسى هست که آیات بالا را منکر شود؟ و آیا کسى هست که کور دلى را بهتر از بینایى بداند؟
درست است که زیان دیده از عمل بد دیگران به رنج مى افتد و آسیب مى بیند ولى آیا ستمدیده و مظلوم همواره بى یاور است؟
براى اینکه پاسخ درست پرسشهاى بالا را دریابید، به اطراف خود که ظالم و مظلومى را در بر دارد بنگرید و یا به تاریخ که سرنوشت نیکوکاران و بدکاران را بر صفحه اوراقش ثبت کرده مراجعه کنید تا به این نتیجه برسید که، هر که کار نیک کند به سود خود اوست و هر که کار بد کند به زیان خودش مى باشد.
پس براى بردن سود بیشتر و پرهیز از ضرر و زیان باید کار نیک کرد و وقتى نیکوکارى عادت مردم شد جامعه اى به وجود خواهد آمد که همه افرادش در مصیبت و شادى هم شریک و با همه کثرت و تعداد فراوانشان یک تن و یا «ید واحده» خواهند بود. که المسلمون ید واحدة.
اگر کسانى نفع خود را در زیان دیگران بدانند و با حیله و نیرنگ یا با اعمال زور مقصد و مقصود خود را بر همنوعان خویش تحمیل کنند از کیفرى که در طبیعت براى آنان مقرر شده نجات نخواهند یافت و همچنین آنان که سود خویش را در نفع دیگران مى دانند و با کارهاى نیک پیکر جامعه را زینت و زیور مى بخشند از پاداش الهى بى نصیب نخواهند ماند.
منبع: محاسبه نفس یا روش پیشگیرى از وقوع جرم(ترجمه محاسبة النفس)، ص۹۱و۹۲.
