سرویس مذهبیافکارنیوز- پس عبدالله بن الحسن به میدان رفت و رجز خواند و چهارده نفر را کشت و سرانجام به شهادت رسید.
و ابوبکر بن الحسن به میدان رفت و جمعی را کشت و شهید شد.
و حسن بن الحسن المثنّی در یاری امام جنگ کرد و هفده نفر را به خاک انداخت و هیجده جراحت به وی رسید و روی زمین افتاد أسماء بن خارجة(خویش مادری او) او را به کوفه برد و زخمهای او را مداوا کرد هشت ماه یا یکسال نزد او بود تا صحت یافت او را به مدینه حمل کرد.
پس یک یک جوانان بنی هاشم عبدالله بن مسلم بن عقیل به مبارزت آمد و جمعی را کشت و به شهادت رسید.
بعد از او محمد بن عبدالله بن جعفر جمعی را کشت تا شهید شد.
و عون بن عبدالله بن جعفر هر دو پسران زینب عقیله دختر امیرالمؤمنین علیه السّلام بودند مبارزه سختی نمود رجز خواند و جماعتی را کشت و به شهادت رسید.
به نگارش بعضی تواریخ بعد از شهادت عبدالله بن مسلم، آل ابوطالب به هیجان آمده جملگی به لشکر حمله کردند حضرت بر ایشان صیحه زد و فرمود: «صبراً عَلَی المَوتِ یا بَنی عُمُومَتی» از میدان برگشتند.
سپس جعفر بن عقیل و عبدالله بن عقیل و محمد بن مسلم بن عقیل و محمد بن ابی سعید بن عقیل هر یک مبارزت شدیدی کردند و رجز خواندند و کشتار زیادی نمودند و به شهادت نائل شدند، رضوان الله علیهم اجمعین.
پس از آن برادران حضرت ابوالفضل، عبدالله و جعفر و عثمان، فرزندان حضرت ام البنین علیه السّلام جان خود را فدا نمودند و شهید شدند.
بعد از آن جعفر بن علی علیه السّلام به میدان رفت بیست و سه سال داشت رجز خواند و جمع کثیری را کشت و به شهادت رسید.
پس عثمان بن علی علیه السّلام به مبارزت آمد بیست و یکسال داشت رجز خواند و قتال شدیدی نمود و به شهادت نائل آمد.
پس ابوبکر بن علی علیه السّلام، بعضی محمد اصغر یا عبدالله گفته اند مادرش لیلی بنت مسعود است به میدان رفت و رجز خواند و جماعتی را کشت و شهید شد. رَحمةُ الله علیه.
منبع: شمس الضحی، ص۴۳۰-۴۳۱.
