معنی نام‌های ۱۱۴ سوره قرآن
قرآن کریم ۱۱۴ سوره، ۶ هزار و ۲۳۶ آیه و ۷۷ هزار و ۸۰۷ کلمه دارد که در ۶۰۴ صفحه در مصحف شریف چیدمان شده است. البته تعداد صفحات قرآن بسته به کتابت خوشنویسان متفاوت است اما طی سال‌های اخیر جهان اسلام در رسم‌الخطی واحد قرآن را در ۶۰۴ صفحه کتابت و نشر می‌دهند.

۲۰ سوره از قرآن در مدینه نازل شده که به آنها سوره‌های مدنی می‌گویند و شامل بقره، مائده، نور، فتح، مجادله، جمعه، تحریم، آل عمران، انفال، احزاب، حجرات، حشر، منافقون، نصر، نساء، توبه، محمد، حدید، ممتحنه و طلاق هستند.

در مکی یا مدنی بودن ۱۲ سوره اخلاف است که عبارتند از: فاتحه، صف، رعد، تغابن، رحمن، مطففین، قدر، بینه، زلزله، اخلاص، فلق، ناس. باقی سوره‌ها مکی محسوب می‌شوند یعنی در مکه نازل شده‌اند.

در ادامه این گزارش نام سوره‌های قرآن کریم و معنی آنها تقدیم می‌شود.

۱- فاتحه: گشاینده

۲- بقره: گاو ماده

۳- آل عمران: خانواده حضرت عمران علیه‌السلام

۴- نساء: زنان

۵- مائده: سفره و خوان غذا

۶- انعام: احشام و چهار پایان

۷- اعراف: جائى است میان بهشت و جهنم

۸- انفال: منابع و ثروت‌هاى عمومى در طبیعت

۹- توبه: بازگشت

۱۰- یونس: نام یکى از پیامبران

۱۱- هود: نام یکى از پیامبران

۱۲- یوسف: نام یکى از پیامبران

۱۳- رعد: غرش آسمان و ابر

۱۴- ابراهیم: نام یکى از انبیاء

۱۵- حجر: نام سرزمین قوم ثمود

۱۶- نحل: زنبور عسل

۱۷- اسراء: حرکت شبانه

۱۸- کهف: غار

۱۹- مریم: مادر حضرت عیسى

۲۰- طه: رمزى است خطاب به پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله

۲۱- انبیاء: پیامبران

۲۲- حج: قصد و آهنگ و نام یکى از عبادات اسلامى که از فروع دین است

۲۳- مؤمنون: ایمان آوردگان

۲۴- نور: روشنایی و روشنی

۲۵- فرقان: جداکننده

۲۶- شعراء: شاعران

۲۷- نمل: مورچه

۲۸- قصص: قصّه

۲۹- عنکبوت: نوعی حشره

۳۰- روم: نام کشورى است

۳۱- لقمان: نام مردی حکیم که اصلش حبشی بوده و در روزگار داود می زیسته است

۳۲- سجده: سجده کردن

۳۳- احزاب: حزب‌ها و گروه‌ها

۳۴- سبا: نام شهری که بلقیس دختر هدهاد در کشور یمن، پادشاه آن بود. او به عقد حضرت سلیمان علیه السلام در آمد

۳۵- فاطر: شکافنده، پدید آورنده

۳۶- یس: از حروف رمز قرآن و خطاب به پیامبر(ص)

۳۷- صافّات: به صفّ کشیده ها

۳۸- ص: از حروف مقطعه و رمز

۳۹- زمر: جمع زمره: گروه‌ها و دسته‌ها

۴۰- مؤمن: ایمان آورنده

۴۱- فصّلت: بخش بخش و فصل فصل شده

۴۲- شورى: مشورت و هم فکرى و نظر خواهى

۴۳- زخرف: زینت و زیور

۴۴- دُخان: دود

۴۵- جاثیه: به زانو افتاده

۴۶- احقاف: نام سرزمین قوم عاد در نزدیکى یمن

۴۷- محمّد: صلی الله عیله و آله نام پیامبر بزرگ اسلام

۴۸- فتح: پیروزى

۴۹- حجرات: حجره‌ها و اطاق‌ها

۵۰- ق: از حروف رمز اوائل سوره‌ها

۵۱- ذاریات: پراکنده‌کنندگان

۵۲- طور: نام کوهی که حضرت موسی برای مناجات با خدا به آنجا رفت

۵۳- نجم: ستاره

۵۴- قمر: ماه

۵۵- رحمن: بخشنده

۵۶- واقعه: پیش آمد، حادثه

۵۷- حدید: آهن

۵۸- مجادله: گفت و گو و جَدَل

۵۹- حشر: بیرون آمدن، بر انگیخته شدن

۶۰- ممتحنه: زن امتحان شده

۶۱- صفّ: ردیف و صفّ

۶۲- جمعه: یکی از ایام هفته

۶۳- منافقون: دو چهره‌ها

۶۴- تغابن: گول خوردگى و حسرت و خسران

۶۵- طلاق: رها ساختن و طلاق دادن زن

۶۶- تحریم: حرام و ممنوع ساختن

۶۷- ملک: فرمانروایى

۶۸- قلم: وسیله نوشتن

۶۹- حاقّه: آن چه سزاوار و مسلم و حقّ است

۷۰- معارج: نردبان‌ها، رتبه‌هاى بالا برنده

۷۱- نوح: از پیامبران بزرگ

۷۲- جن: موجودى نامرئى با ویژگی‌هایى عجیب

۷۳- مزمّل: گلیم به خود پیچیده

۷۴- مدثّر: جامه به خود پیچیده

۷۵- قیامت: برخاستن

۷۶- دهر: روزگار، دوران

۷۷- مرسلات: فرستاده شده‌ها

۷۸- نبأ: خبر

۷۹- نازعات: آنها که از روى قوت مى‌کشند

۸۰- عبس: چهره در هم کشیده

۸۱- تکویر: درهم پیچیده شدن

۸۲- انفطار: شکافته شدن

۸۳- مطففین: کم فروشان

۸۴- انشقاق: دو شقه شدن و شکاف برداشتن

۸۵- بروج: برج‌ها

۸۶- طارق: ستاره ظاهر شونده

۸۷- اعلى: برتر

۸۸- غاشیه: فرا گیرنده

۸۹- فجر: سپیده دم

۹۰- بلد: شهر

۹۱- شمس: خورشید

۹۲- لیل: شب

۹۳- ضحى: نور و روشنائى

۹۴- انشراح: گشاده شدن، وسیع شدن

۹۵- تین: انجیر

۹۶- علق: خون بسته، نطفه

۹۷- قدر: اندازه، سنجش، ارزش

۹۸- بیّنه: دلیل روشن و حجت آشکار

۹۹- زلزال: لرزش و زلزله

۱۰۰- العادیات: دوندگان

۱۰۱- قارعه: کوبنده

۱۰۲- تکاثر: افتخار به زیادى ثروت و عزّت

۱۰۳- عصر: زمان، بعد از ظهر، فشار و ...

۱۰۴- همزه: عیب جو و طعنه زن

۱۰۵- فیل: نوعی حیوان

۱۰۶- ایلاف: الفت دادن

۱۰۷- ماعون: ظرف غذا

۱۰۸- کوثر: خیر فراوان

۱۰۹- کافرون: کافرها

۱۱۰- نصر: یارى

۱۱۱- تبّت: شکسته باد

۱۱۲- اخلاص: خالص کردن

۱۱۳- فلق: صبح

۱۱۴- ناس: مردم