سرویس مذهبی افکار نیوز - نصرت خدا هم مراتب دارد. گاهی به جمیع جهات نصرت خدا می کنید، خدا هم به جمیع جهات شما را یاری میکند. این که بگویید: خدایا، ما را یاری کن! بعد هم کارهای خود را بکنیم، می گوید: خبری نیست. تو باید خدا را نصرت کنی، تا خدا هم تو را یاری کند. مبدأ ایمان هم همین است. اگر دیدید اقتصاد را خدا فراهم کرد، شفا را خدا به تو داد، «أَلَمْ یَجِدْکَ یَتِیماً فَآوَى(۶) وَوَجَدَکَ ضَالّاً فَهَدَى(۷) وَوَجَدَکَ عَائِلاً فَأَغْنَى(۸)» ۱
«أَلَمْ نَشْرَحْ لَکَ صَدْرَکَ ﴿۱﴾ وَوَضَعْنَا عَنکَ وِزْرَکَ ﴿۲﴾ الَّذِی أَنقَضَ ظَهْرَکَ ﴿۳﴾ وَرَفَعْنَا لَکَ ذِکْرَکَ ﴿۴﴾ فَإِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یُسْرًا ﴿۵﴾ إِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یُسْرًا ﴿۶﴾ فَإِذَا فَرَغْتَ فَانصَبْ ﴿۷﴾ وَإِلَى رَبِّکَ فَارْغَبْ ﴿۸﴾» ۲
وقتی دیدی در تمام حوایج، خدا تو را یاری کرده است، به خدا ایمان پیدا می کنی. و این وقتی است که تو در تمام امور خدا را یاری کنی. این طور نیست که کلاه سر خدا برود. بگویی: شما ما را یاری کن تا ما بعدا یاری کنیم.
خدا به اندازه ای که شما یاری کردی، کمک می کند: «إن تَنصُراللهَ یَنصُرکُم» ۳. در دستگاه خدا نمی توان حقّه بازی کرد. حقّه بازی، مال بازار است. باید ابراهیم آماده برای آتش شود تا خدا آتش را «برد و سلام» کند. اگر به مخلوق التماس کند، به زید التماس کند، از «برد و سلام» خبری نیست.
کسی که همه یاری ها را از خدا دید، قهرا مؤمن به خدا می شود، می بیند کارها را غیر خدا نمی تواند انجام دهد. وقتی خدا شما را یاری کرد، اگر به شما بگویند همه این حرف ها دروغ است، می گویید: همه شما دروغ هستید. پیامبر خدا یک روز گرفتار اهل مکه بود. اهل مکه می گفتند: نباید در مکه صدای پیامبر بلند شود. ولی صدای پیامبر خدا در تمام جهان باید بند شود. این کار را چه کسی غیر از دستگاه خدا کرده است: «وَ رَفَعنا لَکَ ذِکرَکَ». ۴
مراتب ایمان هم از اینجا استفاده می شود. کسی که به حسب دست و زبان و قلب و اقتصاد و همه امور، خدا را نصرت کند، ایمانش غیر ایمان کسی است که در یک جهت خدا را یاری کرده است. شما می گویید: ما که نفهمیدم! نکرده اید که بفهمید. تا نصرت خدا نکنید، فایده ای ندارد. اگر در اقتصاد هم گرفتار هستی، با دعا کار اصلاح نمی شود. برای خدا قدم بردار، اگر یاری خدا را ندیدی، آن وقت اشکال کن. با تنبلی، خدا انسان را یاری نمی کند. اگر برای خدا هم کاری کردی، جزا هم دارد.
منبع:
۱. سوره ضحی، آیه ۶-۸.
۲. سوره شرح، آیه ۱-۴.
۳. سوره محمّد، آیه ۷.
۴. سلوک معنوی، بیانات آیت الله بهاء الدینی(قدس سرّه)، ص۴۴-۴۵.
