به گزارش افکار نیوز،ماه رجب، که در روایات نورانی اهل بیتسلاماللهعلیهم، به شَهْرُ اللَّهِ الْأَصَب[۱]، شَهْرُ اللَّهِ الْأَصَم[۲] و الشَّهْرُ الْحَرَام[۳] نیز معروف است، ماه پربرکتی است و انسان میتواند با استفاده از برکات این ماه به مقامات والای معنوی دست یابد.ماه رجب، در زمان جاهلیّت نیز اهمیّت زیادی داشته و یکی از چهار ماهی است که جنگ در آن حرام بوده و اکنون نیز هست. به این ماه شهرالأصب میگویند، زیرا در این ماه، رحمت خداوند مانند باران بر سر مردم فرو میریزد.
همچنین به آن «شهرالأصم» میگویند، زیرا از نظر اهمیّت یکتاست. این ماه «شهر الله» است و به خداوند متعال تعلّق دارد. همان‌گونه که ماه شعبان، ماه پیغمبر اکرم «صلّی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم» و ماه رمضان متعلّق به شیعیان و امّت پیامبر اکرم «صلّی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم» است.
لزوم عمل به یک روایت از امام دهم، در ماه رجب
راوی می‌گوید: خدمت امام هادی «سلام‌الله‌علیه» در زندان و در آخرین روزهای حیات مبارک ایشان رسیدم. آن حضرت بیمار بودند. وقتی خواستم از نزد حضرت خارج شوم، به من فرمودند: تو به دیدن من آمدی و به من حق پیدا کردی. آیا می‌خواهی برایت حدیثی بگویم که تو را خوشحال کند؟ جواب دادم آری بفرمایید.
حضرت فرمودند پدرم از پدرش و پدرش از پدرش تا رسید به امیرالمۆمنین «سلام‌الله‌علیه» و امیرالمۆمنین «سلام‌الله‌علیه» از پیغمبر اکرم «صلّی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم» نقل کردند که پیغمبر اکرم «صلّی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم» فرمودند: «الْإِیمَانُ مَا وَقَرَ فِی الْقُلُوبِ وَ صَدَّقَتْهُ الْأَعْمَالُ»[۴]
شیعه کسی است که از نظر دل، شیعه باشد و تا سرحدّ عشق، اهل بیت «سلام‌الله‌علیهم» را دوست داشته باشد و آنچه اهل بیت «سلام‌الله‌علیهم» می‌فرمایند، قبول داشته باشد و به آن عمل کند.
در واقع بر اساس این روایت شریف، شیعه کسی است که علاوه بر قبول تشیّع و پایبندی به آن با دل و زبان، اعمالش تصدیق کننده دل و زبانش باشند و از نظر عمل نیز شیعه باشد و علی‌وار زندگی کند. اهمیّت به واجبات، مخصوصاً نماز و اهمیّت به مستحبات، مخصوصاً انس با قرآن و انس با ولایت و انس با دعا و توسّل و اجتناب از گناه، در زندگی او ملموس باشد. اگر خدای ناکرده گناهی نیز مرتکب شد، فوراً عذرخواهی و توبه کند و به جبران آن بپردازد.
سفارش نورانی امام هادی «سلام‌الله‌علیه» باید همیشه و به خصوص در ماه رجب سرمشق زندگی همه باشد. همه ما لازم است مرتّب به خودمان تلقین کنیم و بگوییم: امام هادی «سلام‌الله‌علیه» از قول پدرش موسی بن جعفر و موسی بن جعفر از پدرش امام صادق و امام صادق از پدرش امام باقر، تا برسد به رسول خدا «صلّی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم» فرمودند: شیعه کسی است که عملش با دل و زبانش هم‌خوانی داشته باشد.
ارکان ایمان و تشیّع از منظر معصومین «علیهم السلام»
همان‌طور که بارها متذکّر شده‌ام، چهارده معصوم «سلام‌الله‌علیهم» در روایات متعدّدی فرموده‌‌اند: ایمان سه رکن دارد: اوّل اقرار با زبان و شعار، دوّم باور قلبی و سوّم عمل کردن طبق آنچه در دل دارد و با زبان به آن اذعان می‌کند: «الْإِیمَانُ إِقْرَارٌ بِاللِّسَانِ وَ مَعْرِفَةٌ بِالْقَلْبِ وَ عَمَلٌ بِالْأَرْکَانِ»[۵] اگر کسی به راستی می‌گوید علی، باید تابع امیرالمۆمنین علی «سلام‌الله‌علیه» باشد. یکی از دعاهای ما باید همیشه همین باشد که خدایا! مرا از شیعیان علی «سلام‌الله‌علیه» قرار بده. آن هم شیعه قلبی و لفظی و عملی.
اهمیّت تشیّع نزد انبیای الهی
اهمیّت تشیّع به قدری است که حضرت ابراهیم «علیه‌السّلام» نیز از خداوند متعال خواسته است او را از شیعیان امیرالمۆمنین «سلام‌الله‌علیه» قرار دهد و لذا قرآن کریم در سوره صافات می‌فرماید: «وَ إِنَّ مِنْ شیعَتِهِ لَإِبْراهیمَ»[۶] طبق تصریح قرآن کریم، خداوند متعال ملکوت آسمان‌ها و زمین را به حضرت ابراهیم «علیه‌السّلام» نشان داد.
«وَ کَذلِکَ نُری إِبْراهیمَ مَلَکُوتَ السَّماواتِ وَ الْأَرْض»[۷]؛ در روایت می‌خوانیم وقتی حضرت ابراهیم «علیه‌السّلام» به عالم ملکوت نگاهی کرد، دید که نور چهارده معصوم «سلام‌الله‌علیهم» متجلّی است و انوار فراوانی در اطراف این نورها قرار دارد. حضرت ابراهیم «علیه‌السّلام» گفت: خدایا! اینها چه کسانی هستند؟ خداوند فرمود: آن چهارده نور که چهارده معصوم «سلام‌الله‌علیهم»، یعنی پیغمبر اکرم «صلّی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم» و حضرت زهرا «سلام‌الله‌علیها» و ائمّه طاهرین «سلام‌الله‌علیهم» هستند و آن نورهای اطراف هم شیعیان می‌باشند.
حضرت ابراهیم «علیه‌السّلام» که بسیار مۆدّب و عالم بود، چون می‌دانست نمی‌تواند در زمره چهارده معصوم «سلام‌الله‌علیهم» باشد، نگفت مرا از آن چهارده معصوم قرار بده، بلکه گفت: خدایا مرا از شیعیان علی «سلام‌الله‌علیه» قرار بده. لذا خطاب شد که قرار دادم و در آیه شریفه خداوند فرمود: «وَ إِنَّ مِنْ شیعَتِهِ لَإِبْراهیمَ».[۸]
بهترینِ اعمال در ماه رجب
از شما عزیزان تقاضا دارم کاری کنید که در ماه رجب، شیعه علی «سلام‌الله‌علیه» باشید. کاری کنید که هنگام مرگ، خدمت مولا امیرالمۆمنین «سلام‌الله‌علیه» سرفراز باشید، تقاضا دارم در ماه رجب، گناه نکنید تا بتوانید پاک از ماه رجب بیرون روید و وارد ماه شعبان و پس از آن با پاکی و طهارت وارد ماه مبارک رمضان شوید و در نهایت روز عید فطر، از خداوند متعال، خود او را عیدی بگیرید. تقاضا دارم اگر گناهی آمد، فوراً در محضر خداوند تعالی توبه کنید و از الامیرالمۆمنین «سلام‌الله‌علیه» و امام زمان «ارواحنافداه» عذرخواهی کنید که در محضر آنان ادب حضور را رعایت نکرده و گناه
کرد‌ه‌اید.
پی‌نوشت‌ها:
۱. وسائلالشیعة، ج ۱۰، ص ۳۱۵.
۲. همان، ص ۴۷۵.
۳. بحارالأنوار، ج ۹۴، ص ۴۲.
۴. بحارالأنوار، ج ۵۰، ص ۲۰۸.
۵. الامالی الصدوق، ص ۲۶۸.
۶. صافات / ۸۳.
۷. انعام / ۷۵.
۸. تأویل الآیات، ص ۴۸۵.
منبع: پایگاه اطلاع رسانی آیت الله مظاهری
