سرویس مذهبی افکار نیوز- الَّذِینَ إِذَا ذُکِرَ اللهُ وَجِلَت قُلُوبُهُم وَ الصَّابِرینَ عَلَی مَا أصَابَهُم وَ المُقِیمِی الصَّلَوةَ وَ مِمَّا رَزَقنَهُم یُنفِقُونَ
ترجمه: همان ها که وقتی نام خدا برده می شود دلهایشان مملو از خوف پروردگار می گردد و آنها را که در برابر مصائبی که به آنان می رسد شکیبا و استوارند و آنها که نماز را برپا می دارند و از آنچه روزیشان داده ایم انفاق می کنند. ۱
قرآن کریم در این آیه صفات «مخبتین»(تواضع کنندگان) را در چهار قسمت که دو قسمت جنبه معنوی و روانی دارد و دو قسمت جنبه جسمانی توضیح می دهد:
«الَّذِینَ إِذَا ذُکِرَ اللهُ وَجِلَت قُلُوبُهُم»
اول می فرماید: «آنها کسانی هستند که وقتی نام خدا برده می شود دلهایشان مملو و پر از خوف پروردگار می گردد» نه اینکه از غضب او بی جهت بترسند، و نه اینکه در رحمت او شک و تردید داشته باشند، بلکه این ترس به خاطر مسؤولیت هایی است که بر دوش داشتند و شاید در انجام آن کوتاهی کرده اند، این ترس به خاطر درک مقام با عظمت خداست که انسان در مقابل عظمت خائف می گردد.
«وَ الصَّابِرینَ عَلَی مَا أصَابَهُم»
دیگر اینکه «آنها در برابر حوادثدردناکی که در زندگیشان رخ می دهد صبر و شکیبایی پیش می گیرند.»
«وَ المُقِیمِی الصَّلَوةَ وَ مِمَّا رَزَقنَهُم یُنفِقُونَ»
سوم و چهارم اینکه «آنها نماز را برپا می دارند و از آنچه به آنها روزی داده ایم انفاق می کنند» از یکسو ارتباطشان با خالق جهان محکم است و از سوی دیگر پیوندشان با خلق خدا مستحکم.
و از این توضیح به خوبی روشن می شود که مسئله اخبات و تسلیم و تواضع که از صفات ویژه مؤمنان است تنها جنبه درونی ندارد بلکه باید آثار آن در همه اعمال ظاهر و آشکار شود.
منبع:
۱. سوره حج، آیه ۳۵.
۲. نکته های نابی از نماز، ص ۶۳-۶۴.
