در دعای روز نخست ماه مبارک رمضان می‌خوانیم: «اَللّهُمَّ اجْعَلْ صِیامى فیهِ صِیامَ الصّاَّئِمینَ وَقِیامى فیهِ قیامَ الْقاَّئِمینَ وَنَبِّهْنى فیهِ عَنْ نَوْمَةِ الْغافِلینَ وَهَبْ لى جُرْمى فیهِ یا اِلهَ الْعالَمینَ وَاعْفُ عَنّى یا عافِیاً عَنِ الْمُجْرِمینَ پروردگارا! در این ایام ماه مبارک رمضان روزه‌داری مرا همچون روزه‌داری روزه‌داران واقعی قرار ده! و نمازم را همانند نماز نمازگزاران حقیقی گردان، و مرا از خواب غفلت بیدار کن!ای پروردگار جهانیان! در این ما جرم و خطاهایم را ببخشای! گناهانم را عفو کرده و از جهالت‌های من درگذر!ای درگذرنده از گناه گناه‌کاران!»
حجت الاسلام و المسلمین سید جلال موسویان کارشناس مذهبی و پژوهشگر دینی درباره دعای روز نخست ماه مبارک رمضان گفت: در ادعیه‌ای که در روز‌های ماه مبارک رمضان به واسطه شیخ عباس قمی (ره) از ائمه اطهار (ع) نقل شده است، نکات نابی وجود دارد. در دعای روز اول ماه مبارک رمضان از خداوند متعال می‌خواهیم، حقیقت روزه، به ما داده شود. حقیقت روزه داری را از کلام امام صادق (ع) می‌شنویم که فرمودند، سه گونه روزه دار داریم. یک کسی که جسمش روزه است؛ این شخص بهره‌ای از روزه داری نمی‌برد. دوم کسی که جسم و روحش روزه است که بهره کمی می‌برد، اما خوشا به حال کسی که هم جسم، هم روح و هم دلش روزه است.
