این هفته تقریبا همه چیز تحت تاثیر جام جهانی بود و در این میان فرهنگ و رویدادهای مرتبط با آن نیز از این شرایط استثنا نبودند. هفته‌ای که در آن ماجرای خریدن و یا نخریدن حق پخش بازی‌های جاک جهانی توسط رسانه ملی، تقریبا تلویزیون را تبدیل به پربحث‌ترین سوژه فرهنگی کشور کرد تا هر روز یکی از رسانه‌ها به نحوی به این ماجرا و ابعاد مختلف آن بپردازند. در کنار آن ماجرای نظارت تلویزیون بر برنامه‌های تولید شده در تلویزیون‌های اینترنتی و همچنین حواشی حضور کارلوس پویول ستاره اسبق تیم ملی اسپانیا در ویژه برنامه جام جهانی شبکه سوم سیما هم از دیگر اتفاقات مهمی بود که این هفته راتبدیل به هفته تلویزیون کرد.
حق پخش بازی‌های جام‌جهانی و یک شایعه نفس‌گیر برای فوتبال دوستان!
درست در شرایطی که چند هفته قبل از آغاز بازی‌های جام جهانی، مدیران رسانه ملی به شکل رسمی اعلام کرده بودند که حق پخش بازی‌های این دوره از جام جهانی را خریداری کرده‌اند و امسال همه بازی‌های بدون مشکل از تلویزیون ملی به روی آنتن می‌رود، به یک باره و در نخستین روزهای برگزاری این جام برخی از رسانه‌ها مدعی شده‌اند که تلویزیون موفق به خرید حق پخش این بازی‌ها نشده است.
شایعات مختلفی در این زمینه مطرح شد و حتی برخی از رسانه‌ها مدعی شدند که عادل فردوسی‌پور مجری ویژه برنامه تلویزیون برای جام جهانی با حذف لوگوی یک شبکه خارجی اقدام به پخش ویدئوهای مربوط به این بازی‌ها می‌کند. این ماجرا در ادامه وقتی شکل جدی‌تری به خود گرفت که در این هفته علی‌اصغر پورمحمدی جانشین معاون سیما در گفتگویی اعلام کرد که ممکن است بازی ایران و اسپانیا به دلیل مشکلات ایجاد شده برای پرداخت حق پخش بازی‌های جام جهانی از تلویزیون پخش نشود.
شایعه‌ای که دقیقا مثل یک بمب در فضای خبری کشور منفجر شد و بسیاری از طرفداران بازی‌های فوتبال را نگران کرد. البته این شایعه که برخی بعدها آن را نوعی خط و نشان مدیران رسانه ملی برای مسئولان دولت در زمینه پرداخت مطالبات تلویزیون از دولت دانستند، در زمان کوتاهی تکذیب شد و پورمحمدی در گفتگو با رسانه دیگری خبر اولیه را به برداشت نادرست خبرنگار از صحبت‌های خود مرتبط کرد و گفت که این بازی پخش می‌شود، البته در نهایت باز هم مشخص نشد که بالاخره تلویزیون حق پخش این بازی‌ها را خریداری کرده است یا نه! چون براساس اخبار منتشر شده در برخی رسانه‌ها، گویا شرکت قطری مالک حق پخش این بازی‌ها در کشورهای خاورمیانه، در این زمینه بدقولی‌هایی را صورت داده است.
ماجرای اجرای آزاده صمدی و آش نخورده و دهان سوخته تلویزیون!
البته این پایان ماجراهای تلویزیون و اتفاقات مرتبط با جام جهانی امسال نبود. چرا که طرح موضوع نظارت رسانه ملی بر برنامه‌های شبکه‌های اینترنتی و جلوگیری مسئولان این رسانه از پخش یک برنامه فوتبالی با اجرای یک مجری زن در این شبکه‌ها، یک بار دیگر تلویزیون را محل بحث و نقد رسانه‌های حامی و مخالف این نهاد کرد.
«رابیوکا» عنوان برنامه‌ای در سامانه اینترنتی آیو بود که آزاده صمدی بازیگر سینما و تلویزیون اجرا آن را برعهده داشت. این برنامه گفتگو محور که با هدف پوشش اتفاقات مرتبط با جام جهانی فوتبال امسال آماده شده بود، همان برنامه‌ای بود که اجرای آن توسط یک مجری زن حاشیه‌ساز شد تا در نهایت برخی از رسانه‌ها مدعی شوند که دخالت مدیران رسانه ملی در این زمینه و استدلال آن‌ها درباره بی‌دلیل بودن اجرای یک برنامه مردانه توسط یک مجری زن، باعث حذف صمدی از اجرای این برنامه و جایگزینی بهرنگ علوی به جای او شده است.
البته پس از طرح این موضوع، مسیح تفرشی، مدیر تلویزیون آیو در گفتگویی در واکنش به خبر برخی رسانه‌ها مبنی بر مخالفت صدا و سیما با اجرای یک خانم برای برنامه مسابقات جام جهانی فوتبال گفت: «خود سازمان صدا و سیما به‌عنوان ناظر بر آی پی‌تی‌وی‌ها در پاسخ به درخواست ما برای استفاده از یک مجری خانم با امکان استفاده از وی موافقت کرد و برای همین، سه برنامه به صورت زنده از شبکه آیو پخش شد اما خودمان با توجه به بازخوردی که از مخاطبان داشتیم تصمیم گرفتیم که در مقطعی بهتر و با برنامه ریزی دقیق‌تر این کار را ادامه دهیم.»
انتقاد مردم به سلبریتی‌ها: از این همه تناقض خسته نشدید؟!
البته در کشاکش این خبرهای تلویزیونی و فوتبالی، فوتبالیست‌ها یک بار دیگر هم خبرساز شدند؛ خبرهایی که این بار ارتباطی به تلویزیون نداشت و درواقع ماجرای تقبال یک فوتبالیست با اوضاع اقتصادی کشور بود. علی کریمی این هفته با انتشار پستی در صفحه مجازی خود از راه‌اندازی کمپینی برای نخریدن کالاهای گران شده از جمله مسکن، طلا، سکه و ارز خبر داد.
اما شاید بپرسید ارتباط این موضوع با عرصه فرهنگ و هنر چیست؟ سوالی که پاسخ آن را باید در لابلای صفحات مجازی هنرمندان و سلبریتی‌های سینمایی و تلویزیونی جستجو کرد. جایی که گروه زیادی از اهالی فرهنگ و هنر به حمایت از علی کریمی برخاستند تا تقریبا صفحه اغلب هنرمندان ایرانی پر شود از متن‌هایی یک شکل که در آن‌ها از مردم خواسته بودند با اتحاد و همدلی به کمپین نخریدن کالاهای گران شده بپیوندند.
نکته جالب‌تر دیگر انتقادات طیف گسترده‌ای از کاربران به سلبریتی‌های حامی این طرح بود. کسانی که خود از سطح رفاهی بالایی در زندگی برخوردار هستند و حتی گروه بسیاری از آن‌ها همین هفته با حضور در کشور روسیه در حال لذت بردن از تماشای بازی‌های جام جهانی از نزدیک هستند، مبلّغ طرحی شده‌اند که هیچ تناسبی با سبک زندگی آن‌ها ندارد. تناقضی که واکنش منفی بسیاری از کاربران و انتقادات آن‌ها به این منش سلبریتی‌ها را در پی داشت و رد این اعتراضات را می‌شد از کامنت‌های تند و تیز کاربران در صفحات سلبریتی‌ها دید.
البته برخی از این سلبریتی‌ها که این هفته با ورود اشتباه خود به ماجرای اعدام محمد ثلاث قاتل ماموران ناجا در خیابان پاسداران تهران و طرح نظراتی شاذ در این زمینه، یک بار دیگر ثابت کردند که هیچگونه شناختی از موضوعات سیاسی و امنیتی ندارند، به واسطه این نظرات نیز مورد انتقادات تند کاربران قرار گرفتند تا در یک هفته سیلی از انتقادات تند و تیز به سوی آن‌ها روانه شود. شاید یکی از جالب‌ترین انتقادات از این رفتارهای متناقض سلبریتی توئیت کاربری بود که خطاب به سلبریتی‌ها نوشت بود: «از این همه تناقض خسته نشدید؟!»
از برج میلاد تا باغ‌کتاب، سود فوتبال کدام نهادهای فرهنگی را به طمع انداخت؟
این هفته اما باز هم خبرهایی درباره جام جهانی و اتفاقات مرتبط با آن داشت. اتفاقاتی که همه مربوط به یک موضوع می‌شد: سود نمایش بازی‌های جام جهانی در اماکن مختلف! ابتدا و پیش از آغاز جام جهانی، ماجرا با طرح موضوع نمایش فوبتال در سالن‌های سینما آغاز شد. طرحی که از همان ابتدا مخالفان متعددی از میان اهالی هنر هفتم داشت، الا صاحبان سینما که بدون شک این طرح سود بسیاری را عاید آن‌ها می‌کرد.
در نهایت اما قدرت سینماداران بر قدرت سایر صنوف سینمایی چربید تا سینماها تبدیل به یکی از محل‌های اصلی نمایش بازی‌های جام جهانی شوند. هر چند که در ابتدا به نظر می‌رسید این طرح بیشتر از آن نظر مورد توجه قرار گرفته که کمکی به اقتصاد سینمای ایران کرده باشد ولی ورود مجموعه‌هایی همچون برج میلاد، باغ کتاب تهران و حتی تعداد زیادی از کافه‌های سطح شهر به این حوزه، نشان داد این روزها آنچه که حرف اول و آخر را می‌زند، پول است و فرهنگ و اقتصادِفرهنگ هم بهانه‌ای بیش نیست.
جالب اینکه همه در این میان تلاش می‌کردند تا بیشترین سود ممکن را از شرایط پیش آمده ببرند؛ به شکلی که مجموعه برج میلاد در حرکتی عجیب اقدام به فروش بلیت‌هایی 95 هزار تومانی برای تماشای بازی ایران و مراکش کرد! بلیت‌هایی که معلوم نبود بر چه اساس قیمت‌گذاری شده و اصلا چه کسی به برج میلاد اجازه چنین کاری را داده است؟!
قهر فردوسی‌پور با تلویزیون؟!
اما بدون شک یکی از بمب‌های خبری این هفته مربوط به ماجرای حواشی حضور کارلوس پویول کاپیتان سابق تیم ملی اسپانیا در ویژه برنامه تلویزیون برای جام جهانی بود. پویول که گویا با هزینه اسپانسر این برنامه و البته با قیمتی بالا راهی ایران شده بود، در نهایت به دلایلی نامشخص نتوانست در این ویژه برنامه حضور پیدا کند.
این حواشی ابتدا بر سر ماجرای حضور لوئیس فیگو در همین ویژه برنامه و در روز قرعه‌کشی مسابقات جام جهانی گریبانگیر شبکه سوم سیما و سازندگان این برنامه شد. جایی که بسیاری از مخاطبان نسبت به دلیل پرداخت هزینه‌هایی بالا برای حضور چنین مهمان‌هایی در برنامه معترض شده بودند. این ماجرا در ادامه در زمان برگزاری مسابقات و در جریان دعوت از ساموئل اتوئو در این ویژه برنامه یک بار دیگر تکرار شد تا در نهایت در زمان حضور پویل در ایران، منجر به عدم حضور او در استدیو برنامه شود.
حضور یک خارجی برای فردوسی‌پور دردسر شد
در این میان عادل فردوسی‌پور به عنوان مجری و تهیه‌کننده، اصلی‌ترین کسی بود که برای رفع این مشکل تلاش کرد ولی در نهایت نتواسنت موفق به کسب رضایت مدیران ارشد رسانه ملی شود. موضوعی که باعث ناراحتی شدید فردوسی‌پور شد به شکلی که در روز برگزاری بازی ایران و اسپانیا، او در بخش عمده‌ای از برنامه غایب بود و حتی شایعه قهر او از اجرای این برنامه جدی شد. هر چند که در همان روز برگزاری مسابقه ایران و اسپانیا و طرح موضوع قهر فردوسی‌پور از تلویزیون، جعفر عبدالملکی قائم مقام شبکه سه سیما در واکنش به این خبر گفت: «یک مجری حرفه‌ای بدلیل اختلاف نظر در پرداخت چند صدمیلیونی به یک بازیکن خارجی آن هم در شرایط کنونی قهر نمی‌کند.» فردوسی‌پور در نهایت دقایقی پیش از آغاز بازی در استدیو برنامه حاضر شد و البته همان‌طور که از او انتظار می‌رفت در چند نوبت نسبت به اتفاقات پیش آمده در آنتن زنده تلویزیون انتقاد کرد. اتفاقی که شاید در هیچ رسانه‌ای دیگری در جهان مسبوق به سابقه نباشد که کسی بر روی آنتن زنده یک رسانه نسبت به سیاست‌های مدیران ارشد آن رسانه اعتراض کند!
