می توان گفت اکران مهمترین بخش از پروسه تولید یک اثر سینمایی است، چون محصولی از یک دانه کاشته شده باید برداشته شود تا به جز بازگشت سرمایه، کارگردان و عوامل به بازخورد مردم به عنوان مخاطب اصلی، اشراف پیدا کرده و از نقاط مثبت و منفی آن آگاه شوند تا بتوانند در تولید اثر بعدی آنها را اعمال کنند.
در این راستا و در سینمای ایران، تهیه کننده می تواند نقش عمده ای را ایفا کند و در زمان اکران اتفاقات خوبی را رقم بزند. اما تهیه کنندگانی داریم که در این برهه زمانی طلایی، فیلم را به حال خود رها می کنند و قطعا این عملکرد منفی روی روند اکران آن اثر (هرچقدر هم که با کیفیت باشد) تاثیر می گذارد.
البته نباید از مافیای اکران و میزان قدرت تهیه کننده و سرمایه هایی که از جیب تهیه کننده و یا توسط وی آورده می شود به سادگی گذر کرد.
در این گزارش نظر برخی سینماگران را در خصوص چنین رویدادی خواستار شدیم که در زیر می خوانید.
پیمان جعفری تهیه کننده سینما درباره چرایی رها شدن فیلمها در زمان اکران توسط برخی تهیه کنندگان به خبرنگار گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ گفت: در بیشتر مواقع سرمایه گذار باعث می شود که تهیه کننده را در زمان اکران پررنگ نمی بینیم؛ یعنی سرمایه گذار همه کارها را متقبل می شود. در حالی که این مسئولیت بر گردن تهیه کنندگان خواهد بود.
وی افزود: اکثر افرادی که در حوزه تهیه کنندگی فعالیت دارند، خودشان کارشان را به خوبی انجام می دهند و مسئولیت پذیر هستند و زمان اکران که جزو کارهای آنهاست، فیلم را رها نمی کنند.
علیرضا رئیسیان، کارگردان و تهیه‌کننده سینما نیز در این باره عنوان کرد: در همه جای جهان، جریان اکران صرفا مربوط به برنامه ریزی‌های پخش، قراداد نمایش ها و... است و کارگردان و تهیه کننده فقط می توانند کمک های کمی به این موضوع کنند؛ اما شیوه پخش سنتی ما از طریق تبلیغات جزئی، نمایش های مردمی و...پیش می رود.
وی افزود: در اصل فضای تبلیغات جهانی،گسترده و پیچیده است و با ایده های روز و جدید پیش می رود. اتفاقی که در تبلیغات بصری ما هنوز جا نیفتاده است.
