البته این‌که گبرلو سعی می‌کند همه چیز را آرام کند و برنامه را در بی‌تنش بودن برگزار کند ممکن است مورد‌پسند خیلی‌ها نباشد، اما این فقط سلیقه است. ممکن است خیلی‌های دیگر این رویه را مطلوب بدانند، اما آنچه مهم است تیزهوشی و شهامت محمود گبرلو در آوردن احمد نجفی به برنامه بود. فارغ از محق بودن یا نبودن نجفی، همین‌که گبرلو آنقدر باهوش بوده و محافظه‌کاری را کنار گذاشته که سراغ یکی از موضوعات داغ و پرحاشیه هفته رفته و همان را محور برنامه خود قرار داده است جای تقدیر دارد.
او اینبار هوشمندانه و مانند مدرن‌ترین رسانه‌های دنیا بدون محافظه‌کاری خطر پرحاشیه شدن برنامه را پذیرفت و قبل از این‌که کسی دست به کار شود، نجفی را به برنامه‌اش دعوت کرد. از سوی دیگر او بر توانایی‌هایی خود واقف است و می‌داند که بخوبی می‌تواند حتی پرحاشیه‌ترین و جنجالی‌ترین برنامه‌ها را هم آرام کند و شاید همین تسلط بر توانایی‌های اوست که باعث شده است تا اینبار بی‌هیچ نگرانی به دل پرحاشیه‌ترین ماجراها بزند. تلاش او برای شنیدن حرف‌های دو سوی این جنجال و ایجاد شرایط اعتدال نیز از نقاط مثبت برنامه گبرلو بود. او حتی چون نجفی در برنامه او زمان بیشتری داشت و حضورش نه تلفنی که زنده و روبه‌روی مخاطبان بود سعی کرد در کنار اسعدیان(مهمان تلفنی برنامه) قرار بگیرد تا کارگردان فیلم «ده رقمی» و «یک روز بخصوص» احساس تنهایی نکند.
گرچه نجفی آنقدر از وضعیت اکران و شرایط حاکم بر شورای صنفی نمایش دلش پر بود که یک‌تنه لشکری را حریف بود و آمده بود تا با صدای بلند حقش را طلب کند.
او می‌گفت یکسال و نیم پیش فیلمش «من یک ایرانی‌ام» آماده بوده، اما تا امروز مدام زمان اکران را عقب انداخته‌اند و اجازه نداده‌اند فیلمش اکران شود. نجفی مدعی بود چند نفر که همه از یک دفتر سینمایی هستند، جمعیت غالب شورا را تشکیل داده‌اند و روی همین حساب به فیلم‌های خودشان نگاهی ویژه دارند و اکران‌های خوبی مثل عید و... مال آنهاست و بدترین زمان اکران ـ مثل بعد از جشنواره تا قبل از عید ـ برای امثال نجفی که تهیه‌کننده‌های خصوصی هستند.(ادعای مهمی که حتما باید بررسی شود) نجفی حسابی با اسعدیان کلنجار رفت، اما شاه‌بیت حرف‌های اسعدیان یک چیز بود. این‌که آنها آیین‌نامه دارند و بر‌اساس آن عمل می‌کنند. این‌که نجفی نه بر‌اساس سند که پوپولیستی حرف می‌زند و احتمالا روی همین حساب نمی‌شود جدیش گرفت. اما حرف‌های نجفی هم در راستای این بود که کار از آیین‌نامه و جلسه گذشته و جفا علنی شده. کارآگاه علوی سال‌های دور که ظاهرا از شرایط ناامید شده و کارد به استخوانش رسیده بود دنبال یک راه سریع و ضربتی می‌گشت و چقدر خوب بود که این مطالبه و این جدل و حرف بحث در یک برنامه سینمایی سیما پخش می‌شد. شاید حالا دیگر گبرلو با شب‌های شفایی‌اش آمده تا نشان دهد که همچنان بهترین گزینه برای «هفت» است.
