مستندهای «پیرمرد و دریا» و «لیلا» در سالهای مختلف و با فاصله زمانی حدود ۲ دهه توسط ناهید رضایی ساخته شده و در یک سئانس در گروه سینمایی «هنر و تجربه» به نمایش در میآیند.«لیلا» در سال ۱۳۷۷ و «پیرمرد و دریا» در سال ۱۳۹۵ ساخته شدهاند. «پیرمرد و دریا» گذری است بر داستان ترجمه در ایران از روزگاران قدیم تا به حال به روایت تنی چند از مترجمان نامدار ایرانی. فراز و فرود های ترجمه، اهمیت و تاثیر ترجمهها بر رویداهای فرهنگی، سیاسی، اجتماعی در دوران مختلف وگفتوگوهای نظری پیرامون مفاهیم ترجمه در دوران معاصر از جمله دیدگاههای مطرح شده در این فیلم است.
ناهید رضایی درباره فیلم نوشته است: «همیشه فکر میکردم بیشترین آثار ترجمه و اثر آن بر زندگی ما مربوط به دوران معاصر است و هنگامی که دوست مترجمام پیشنهاد کرد فیلمی در باره ترجمه بسازم از پس پژوهشهای مقدماتی متوجه قدمت ترجمه در تاریخ خودمان و دیگران شدم اما همچنان سوال بزرگم این بود که چگونه میشود برای مفهومی چنین وسیع خط و ربطی منسجم پیدا کرد؟ در پایان حال خودم را مانند قهرمان رمان «پیرمرد و دریا» همینگوی دیدم که از نهنگ بزرگی که شکار کرده بود تنها استخوانش را به ساحل رساند.»
مستند «لیلا» هم به تلاشهای لیلا حکیم الهی برای جدا نشدن از عشق دوران کودکیاش میپردازد، لیلا ساز میزند، معلم موسیقی و مادر دو فرزند است. مسئولیتهای خانوادگی و کودکان خردسالش نمیتوانند او را از عشق کودکیاش جدا کنند.
کارگردن شکلگیری ایده این فیلم را در یادداشتی چنین توضیح داده است: «فیلم «لیلا» در سالهایی ساخته شد که اغلب فیلمهای مستند در فضاهای غیرشهری ساخته میشد و یا اشخاص خیلی مهم سوژه فیلمهای مستند بودند. با پیروز کلانتری و صفی یزدانیان تصمیم گرفتیم فیلمهایی راجع به زنان شهری بسازیم که با وجودی که متفاوت هستند اما شناخته شده نیستند. لیلا حکیم الهی از دوستان نزدیک من بود و تلاش او برای حفظ علایق شخصیاش کاراکتر او را برایم جذاب میکرد.»
ناهید رضایی که فارغالتحصیل رشته سینماتوگرافی از پاریس است، اولین فیلم مستند خود به نام «دستهای کوچک ربابه» را در سال ۱۳۷۴ پس از تجربههایی در سینمای داستانی ساخت و از آن پس تا امروز فیلم مستند میسازد.