لودویگ‌ون بتهوون موسیقی‌دان برجسته آلمانی و از نوابغ موسیقی کلاسیک است. او با خلق آثار زیبای خود پدر موسیقی جهان شناخته شده است.
بتهوون در 27 دسامبر 1770, روز مرگ برادر بزرگترش متولد شد. در دوران کودکی موسیقی را آموخت و در هفت سالگی اولین کنسرتش را اجرا کرد. از مهم‌ترین آثار او میتوان به سمفونی سوم، سمفونی پنجم، سمفونی نهم، سونات پیانو پاتتیک، سونات مهتاب، و هامرکلاویِر، اپرای فیدِلیو و میسا سولمنیس اشاره‌کرد. بتهوون در 20 سالگی به وین رفت در اواخر جوانی‌اش براثر عارضه‌ای به مرور توانایی شنوایی‌اش را از دست داد .
او برخلاف ظاهر جدی و عبوسش روحیه بسیار لطیفی داشت. بتهوون در جوانی عاشق دختری به نام الیزه شد. این تجربه او از عشق باعث خلق آثار بدیع و بی بدیلی شد که حتی تا قرن حاضر هم تازگی دارد؛ اثری مثل "برای الیزه".
برای الیزه یکی از شاهکارهای بتهوون بود که پس از مرگش توسط یکی از دوستانش کشف و رونمایی شد. ناکامی او در وصال محبوبش سبب شد که هیچ‌گاه ازدواج نکند و بعدها هم نامه ای عاشقانه خطاب به یک محبوب ابدی با جمله هایی زیبا از بتهوون یافت شد که با توجه به توضیحات بالا میتوان این معشوقه را همان الیزه خواند.
موسیقی برای الیزه که بتهوون هیچ‌گاه آن را منتشر نکرد این روزها روی پیغام‌گیر تلفن، آهنگ انتظار آسانسور و رقص اسباب بازی‌هاست؛ قطعه‌ای که بتهوون آن را براى معشوقه‌اش نواخت. او سرانجام در سن 57 سالگی براثر بیماری کلیوی جان خود را از دست داد.
