جمشید هاشم پور امسال با فیلمهای سینمایی "هایلایت" و "دارکوب" راهی جشنواره فیلم فجر شده است. این بازیگر سینما در آستانه 74 سالگی همچنان جزو بازیگران پر کار سینما محسوب می شود.
وی همچنین در فیلم سینمایی "درخونگاه" به کارگردانی "سیاوش اسعدی" نیز به ایفای نقش پرداخت اما این فیلم در فهرست نهایی سودای سیمرغ جشنواره فیلم فجر قرار نگرفت.
بازی او در نقش "زینال بندری" در فیلم تاراج ساختهٔ ایرج قادری بود که جمشید هاشمپور (آریا) را با سرِ تراشیده میان مردم مطرح کرد؛ تا جایی که تیپ قهرمان سرتراشیده تا سالها مخاطبان بسیاری را روانهٔ سینماها میکرد.
فیلمهای بعدی فرمان، بازداشتگاه، نقطه ضعف، بالاش، پایگاه جهنمی، عقابها، یوزپلنگ، تیغ و ابریشم، عشق و مرگ، پرده آخر، تماس شیطانی، دادستان، قرق، مادر، طعمه، افعی، یاران، آخرین خون، نیش، پرواز از اردوگاه، آخرین بندر، ضربه طوفان، یاغی، رنجر، زخمی، مجازات، گروگان، عقرب، آواز قو، گشت ارشاد، مسافر ری و چندین فیلم دیگر تا به امروز از هاشم پور بازیگری منعطف و خلاق ساخته است.
جمشید هاشمپور از معدود هنرپیشگان موفق سینمای ایران است که فعالیت تئاتری نداشت و بنا به گفته خودش در یکی از مصاحبههایش سینما را از سینما شروع کردهاست و تنها فعالیت تئاتری وی صحنههایی از فیلم تماس شیطانی بود که صحنههای تئاتر را با راهنمایی مجید مظفری اجرا کرد.
وی با بازی در نقشهای متفاوت تواناییهای خود را به اثبات رساندهاست. او در دهه شصت و اوایل دهه هفتاد در کنار بازی در فیلمهای اکشن و حادثهای گه گداری بازی در نقشهای دیگر را نیز امتحان کردهاست: روز باشکوه، مادر، پردهٔ آخر، عشق و مرگ و دلشدگان.
هاشمپور پس از دریافت دیپلم افتخار از هفدهمین دوره جشنواره فیلم فجر (۱۳۷۷) برای بازی در فیلم هیوا ساخته رسول ملاقلی پور گزیدهکار شد و سعی کرد در فیلمهای خوب و متفاوت بازی کند. بازی بسیار خوب او در فیلمهای آواز قو، سفر به فردا ، قارچ سمی و واکنش پنجم نشان از رویکرد سختگیرانهٔ هاشمپور دارد.
هاشمپور در سال ۱۳۸۶ از پس نقش سنگینی در فیلم استشهادی برای خدا بهخوبی برآمد و نامزد دریافت سیمرغ بلورین از جشنوارهٔ فجر شد.
انزوا، هاری، نفس، من دیگو مارادونا نیستم، سریال شهرزاد، پایان نامه، کلاشینکف، هیس دخترها... و کیفر تعداد محدودی از آثار هاشم پور در سالهای اخیر است. بازیگری که همچنان با همان ابهت دوران جوانی بر پرده سینما می تازد.