مراسم اختتامیه نخستین دوره جایزه پژوهش سینمای ایران عصر روز سه شنبه ۲۸ آذرماه در موزه سینما برگزار شد.
در این برنامه رییس سازمان سینمایی اظهار کرد: من همیشه سعی می‌کنم نگاهم در کارها سیستماتیک باشد و اینطور می‌بینم که سینما محصول یک فرهنگ و تمدن دیگر است و احساس نیاز به آن در تمدن دیگر شکل گرفته و بعد به سایر نقاط وارد شده و در یک جا متوقف نمانده است، این محصول روز به روز با شتاب بیشتر دست به نوآوری‌ها زده و برای همین سینما را هیچ‌گاه فرتوت نمی‌بینیم.
محمد مهدی حیدریان گفت: سینما مداوم متولد می‌شود و زایش‌های زیادی از نگاه فلسفه و علوم مختلف انسانی تا تکنولوژی داشته است. اما انقلابی که دیجیتالیسم باعث آن شده بر همه چیز تاثیری جدی داشته و ما شاید کمی دیرتر آن را حس کردیم و بخشی از مسیر را بدون علم طی کردیم. اینجاست که درخواست و تمنای خود را از پژوهشگران اعلام می‌کنیم که حاصل این تغییرات بر ابعاد خانه ایرانی چیست و باید این موضوع کشف و تطبیق داده شود، باید بتوانیم حدس بزنیم آینده آن چه می‌شود.
وی افزود: تمام این‌ها ما را در حوزه تکنیک، مستحق پژوهش می‌کند و باید با مسئله‌یابی این عقب ماندگی،پیشروی و سرعت را جبران کنیم.
حیدریان ادامه داد: بخش بعدی این موضوع این است که باید بدانیم کجا هستیم. فکر نمی‌کنم هیچ کس از شما حال امروز سینمای ما را خوب بداند چون سینمای ما خودش را در مختصات جهانی تعریف می‌کند و به شدت دنبال پاک کردن صورت مسئله است. اگر بناست فیلم ما ارتباطی برقرار کند علاوه بر مخاطب داخلی باید با شهروند جهانی هم ارتباط برقرار کند.
او اضافه کرد: وقتی از ۸۰ میلیون، پنج میلیون مخاطب داریم یعنی ۷۵ میلیون نفر سلیقه و ذائقه خود را در اختیار نمی‌گذارد و ما اگر به سرعت تمرین نکنیم که علاوه بر مخاطب داخلی، مخاطب جهانی حرف ما را بدیع بداند، حذف خواهیم شد. یه ویژه آنکه آمار استقبال از سینماها و پردیس‌ها نشان می‌دهد که مردم صرفا برای فیلم دیدن بیرون نمی‌آیند و پژوهشگر باید سینما را از خواب خود رفته‌ای که همه به آن رفته‌ایم بیرون آورد.
وی گفت: متوجه هستیم که چه مقدار عقب هستیم و به همین دلیل از پژوهشگرانی که آمدند قدردانی می‌کنم که در این وضعیت نامطلوب آمده‌اند و امیدوارم سال آینده در حین اینکه در طول سال از این برنامه بهره می‌بریم از حاصل این کار برای سینمای ایران بهره ببریم. البته قرار بود این برنامه دو سال یک‌بار باشد ولی با توجه به عقب ماندگی‌ها به نظرم باید از این تصمیم برگردیم.
در بخش دیگری از این برنامه که رامین حیدری فاروقی اجرای آن را برعهده داشت، بنی اردلان دبیرجایزه پژوهشی سال هم در سخنانی بیان کرد: جایزه پژوهش، خودش یک پروسه پژوهشی طی کرد چرا که باید بررسی شود مسئله ما در پژوهش چیست و چه هدفی دارد. این سوالات یک‌سال قبل به همت اقای حیدری خلیلی مطرح شد و اصلا کار شکل گرفت. دراین راستا تجمیع کردن کارهایی که به صورت جزیره توسط بخش‌ها و افراد مختلف انجام می‌شد در اولویت قرارگرفت و حتی مرجعی مثل ایران داک نیز وارد عمل شد.
او افزود: مسئله دوم مورد نظر این بود که سهم سینمای ما در دنیا چیست و اینکه چگونه باید سهم خود را تثبیت کنیم. در نهایت حاصل همه اقدامات محورهایی شد که می‌توانست مورد بررسی قرار گیرد.
بنی‌اردلان با اشاره به اینکه پس از رسیدن مقالات به دبیرخانه، آنها در شوراهای مشخص شده خوانده شدند گفت: این برنامه در آخر دو مسئله اصلی برای ما به همراه داشت؛ نخست اینکه سینمای ما از حیث تکنولوژی در چه جایگاهی قرار دارد و چه نسبتی با وضعیت معاصر داریم و دیگر اینکه اگر بخواهیم خارج از کشور اکران و بازار داشته باشیم، علاوه بر که باید با تکنولوژی جدید آشنا شویم باید ایده‌های جدید نیز داشته باشیم.
بنی اردلان همچنین به همراهی و راهکارهای زیادی که از سوی خانه سینما ارایه شده اشاره کرد و گفت: خلاصه ماجرا این است که از این به بعد قرار است، پژوهشگران دیده شوند.
سپس با حضور حیدریان، امیر عالمی و خسرو دهقان برگزیدگان نخستین دوره جایزه پژوهش سینمای ایران معرفی شدند.
در بخش مقالات محسن آقایی جشوانی و در بخش موسسات و پژوهشکده‌ها با قدردانی از مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی از پژوهشکده فرهنگ و هنر و ارتباطات وزارت ارشاد تقدیر شد.
در بخش پژوهش مستقل، هیات داوران اثر سید محسن علوی پور و نیز اثر داود ضامنی را شایسته تقدیر دانست.
در بخش پایان نامه نیز زینب قاضی زاده هاشمی تقدیر شد.
در این دوره جایزه ویژه‌ای به پژوهش سال تعلق نگرفت.
در این مراسم علیرضا قاسم خان، محمود اربابی، حیدری خلیلی، امیر شهاب رضویان از جمله حاضران بودند.
در انتهای مراسم مستند «مادرکشی» پخش شد و نماد جایزه پژوهش سال سینما در موزه سینما قرار گرفت.
