این روزها تلویزیون از نگاه بسیاری از منتقدان و اهالی رسانه با رشد چشمگیری روبرو بوده و مردم استقبال فراوانی را از مجموعه های پخش شده طی سال گذشته نشان داده اند.
این استقبال چمشگیر مخاطبان و افزایش کیفی آثار تلویزیونی باعث شده تا بازیگران قدیمی بار دیگر به تلویزیون بازگشته و به طور متعدد در سریال‌ها به ایفای نقش بپردازند. این اتفاق با حضور گسترده کارگردانان مطرح تلویزیون دو چندان قوت گرفته و بر همین اساس این روزها آثار بسیاری همچون آنام، از یادها رفته و مرد در مرحله فیلمبرداری و تولید به سر می برند.
رزیتا غفاری بازیگر با سابقه سینما و تلویزیون از جمله هنرمندانی است که پس از وقفه ای طولانی بار دیگر با چندین اثر عزم بازگشت به تلویزیون را کرده است. بازگشتی که به اذعان بسیاری از مخاطبان اتفاقی مثبت در کارنامه کاری غفاری خواهد بود.
رزیتا غفاری به صورت رسمی با بازی در سریال به یاد ماندنی "در پناه تو" به کارگردانی "حمید لبخنده" وارد عرصه تلویزیون شد. موفقیت غفاری در این سریال باعث شد تا بار دیگر حمید لبخنده وی را برای نقشی پر رنگ تر از قبل یعنی برای بازی در سریال "در قلب من" دعوت کند.
پس از آن غفاری به یکی از بازیگران خوب تلویزیونی مبدل شد و توانست طی سالهای دهه هشتاد در 9 اثر تلوزیونی به ایفای نقش بپردازد. از جمله معروف ترین این آثار می‌توان به "فصل زرد"، "همسفران"، "عمارت فرنگی" و "تبریز در مه" اشاره کرد.
غفاری اما در عرصه سینما کم‌کارتر بود. وی اولین بار در سال 1375 در فیلم سینمایی "هتل کارتن" به کارگردانی "سیروس الوند" به ایفای نقش پرداخت و دو سال بعد برای فیلم پر سر و صدای "شوکران" ساخته "بهروز افخمی" انتخاب شد.
"پشت پرده مه" از "پرویز شیخ طادی"، "آب و آتش" ساخته "فریدون جیرانی"، "آوازخوان" به کارگردانی "کاظم معصومی" و "یکی بود یکی نبود" ساخته "ایرج طهماسب" معدود آثاری هستند که غفاری در سینما تجربه کرده است.
غفاری با وجود موفقیت های بسیاری که در سینما به دست آورده اما هنوز کارنامه سینمایی پر رنگی ندارد. وی از جمله بازیگرانی است که در آثار نوستالژیک تلویزیون به ایفای نقش پرداخته و به همین دلیل مخاطبان بسیار زیادی را در کنار خود می بیند.
وی این روزها با چهار سریال و مجموعه تلویزیونی به عرصه بازیگری در تلویزیون بازگشته و به همین مناسبت خبرنگار گروه فرهنگی خبرگزاری میزان در گفت‌وگویی تفصیلی به روند غیبت و حضور دوباره این بازیگر محبوب پرداخته است که در ادامه خواهید خواند:
شما همواره برای بازی در مجموعه‌های تلویزیونی مورد تشویق و استقبال قرار گرفته‌اید اما چندین سال از این عرصه دور شدید. دلیل دوری شما چه بود و چطور بعد از این دوری دست پر به تلویزیون آمدید؟
بله به عنوان بازیگر حضور کمرنگی در تلویزیون داشتم اما فعالیتم در پشت صحنه تلویزیون پررنگ بود. به مدت سه سال درگیر کارگردانی سریال "ماماهوت" بودم که خوشبختانه از شبکه دوم سیما پخش شد و مردم از آن استقبال کردند.
دلیل اصلی دوری شما از بازیگری، کارگردانی ماماهوت بود یا دلیل دیگری هم داشتید؟
واقعیت امر این سریال وقت زیادی از من می‌گرفت و اتفاقاً در آن بازه زمانی پیشنهادات زیادی داشتم اما نمی‌توانستم بازی در آنها را قبول کنم.
بعد از پایان تولید ماماهوت به مدت یکسال دیگر هم بازی نکردید، دلیل این دوری یکساله چه بود؟
بعد از پایان پروژه ماماهوت پیشنهاداتی برای بازی داشتم اما نمی‌خواستم به هر طریقی به تلویزیون برگردم و آثار به نحوی نبودند که نظر مرا برای بازی جلب کنند تا اینکه اواخر ماه پیش چندین کار بسیار خوب در یک بازه زمانی به من پیشنهاد شد.
چه عاملی باعث شد تا به طور متوالی در چند اثر بازی کنید؟
در درجه اول اکثر این آثار از لحاظ کیفی کیفیت خوبی داشتند و از طرفی می‌خواستم به مردم نزدیک تر شوم. مردم به شدت در فضای مجازی و همین طور در ملاقات های حضوری به من لطف دارند و از من می‌خواستند که بیشتر بازی کنم و به این نحو می‌خواستم به نوعی مهربانی مردم کشورم را جبران کنم و این چهار اثر را قبول کردم.
اگر امکان دارد کمی در مورد این آثار بگویید؟
با تازگی قرارداد بازی در سریال "بازی نقاب‌ها" به کارگردانی "سیروس حسن پور" را پذیرفته ام و به امید خدا یک ماه آینده در بندر ترکمن جلوی دوربین خواهم رفت. البته فیلمبرداری اثر هم اکنون کلید خورده و آزیتا حاجیان بازیگر بزرگ سینما و تلویزیون جلوی دوربین رفته است. با توجه فیلمنامه و تیم تولید و کارگردانی امیدوارم اثری در خور و در شان مردم ایران ارائه دهیم.
بازیگرانی مثل شما حتی با اینکه سالها از بازیگری دور شده‌اید اما همچنان در میان مردم محبوبیت دارید. دلیل این محبوبیت ماندگار چیست؟
فکر می کنم زمانی که ما کار می کردیم کیفیت آثار آنقدر بالا بود که هرکس هم جای من بود جایگاه خود را بین مردم باز می کرد. به نظر من آثار آن دوره به حدی استاندارد و با کیفیت بودند که همه عوامل نزد مردم محبوب می‌شدند.
پس شما دلیل اصلی این محبوبیت را کیفیت آثار می دانید؟
بله. کیفیتی که ابعاد مختلفی را در خود داشت. گروه هایی که آن دوران کنار یکدیگر جمع می‌شدند به شدت حرفه ای بودند و در کنار گروه حرفه ای، مضمون مناسب باعث شده بود تا مردم از دیدن آثار لذت ببرند. البته اقبال من بود که در آن دوره پیشنهادات زیادی داشتم و به همین دلیل در ذهن مخاطب ماندگار شدم.
شما در برهه‌ای از زمان حضور موفقی در سینما داشتید اما چند سالی است که دیگر در سینما بازی نمی‌کنید. آیا امسال فیلمی را برای فجر آماده دارید؟
متاسفانه امسال فیلمی را برای حضور در جشنواره فیلم فجر ندارم. من به شخصه از سینما فاصله نگرفته ام و دوست هم ندارم که فاصله بگیرم اما سینما این روزها راهی را می‌رود که به بازیگرانی مثل من بازی نرسد.
دلیل این دوری میل شخصی شما بود یا به اجبار کار نکردید؟
سینما مارپیچ است و رابطه های خاص خود را دارد و چون من اهل این بازی‌ها نبودم کمی از سینما دور افتاده ام.
پس شما هم به باندبازی در سینما اعتقاد دارید؟
به هر حال آدم ها ترجیح می‌دهند کنار هم کار کنند و شخص دیگری را وارد گروه خود نکنند. اعضای سینما گروه‌های خودشان را دارند و من چون در هیچکدام از این گروه ها نبودم نتوانستم در سینما بازی چندانی داشته باشم.
در این میان بازیگرانی هستند که در کنار کم کاری شما سالانه شش فیلم در فجر دارند. نظر شما در مورد این مساله چیست؟
امیدوارم هنرمندی که شش کار سینمایی را همزمان در یک سال انجام می‌دهند به خاطر توانایی‌اشان با چنین اتفاقی روبرو شده باشد زیرا بازی در شش فیلم کار بسیار سختی است و توانایی به شدت بالایی نیاز دارد.
این پرکاری گویا برخی بازیگران هم نسل شما را قربانی کرده است. این طور نیست؟
این طور بگویم که مردم ما مردم ناآگاهی نیستند و به خوبی با همه چیز آشنا هستند و جای خالی برخی بازیگران را حس می کنند. با این وجود متاسفانه یا خوشبختانه این رویه حضور محدود بازیگران همچنان ادامه دارد. خوشبختانه برای آنهایی که پشت سر هم کار می‌کنند و متاسفانه برای هم دوره ای های من که با اینکه سالها در سینما کار کرده اند امروز کنار گذاشته شده اند.
تا چه زمانی این بازیگران می‌توانند به این روند ادامه دهند؟
البته این را هم بگویم که سوپراستارها و نه بازیگران حرفه ای که در سال چندین کار بازی می‌کنند، تاریخ مصرف دارند و بعد از دوره ای محدود ناخودگاه حذف می‌شوند. این اتفاق برای اولین بار نبوده و سالها در سینمای ایران تکرار شده که سوپراستارها به یکباره از گردونه بازیگری حذف شده اند.
شما خودتان هیچ وقت به دنبال سوپر استار شدن نبودید؟
به این نوع سوپراستار شدن نمی شود زیاد دل بست در صورتی که بازیگران حرفه ای حتی اگر چندین سال بازی نکنند باز هم در میان مردم محبوب و در خاطره ها باقی خواهند ماند.
بازیگران در سالهای اخیر فعالیت پررنگی در فضای مجازی داشته اند و تا آنجا که می‌دانم شما هم در صفحه مجازی صفحه شخصی دارید. آیا این مکان برای شما دغدغه ای شخصی است؟
من به شخصه میل چندانی برای حضور در شبکه‌های مجازی ندارم اما حضور در این رسانه ها بیشتر به خاطر ارتباط با مردم است. آنها نمی‌خواهند که این ارتباط قطع شود و من هم به همین دلیل است که در شبکه های مجازی فعالیت می‌کنم.
پس با این وجود داشتن فالوور زیاد برای شما چندان مهم نیست؟
هیچ وقت نخواستم زیاد در فضای مجازی باشم زیرا به نظرم به زندگی حرفه ای و شخصی آدم‌ها صدمه می‌زند. هیچگاه دغدغه لایک و فالوور بیشتر نداشتم. کسانی هستند که روزانه پیشنهاد فروش فالوور تقلبی را می دهند اما من فکر می‌کنم ارزش اصلی انسان های حقیقی هستند که صفحه اجتماعی ما را دنبال کنند.
صحبت هایی مبنی بر انتخاب بازیگران بر اساس تعداد فالوور آنها به میان آمده است. نظر شما در این مورد چیست؟ آیا با این قضیه برخورد مستقیم داشته اید؟
من بعید می‌دانم که کارگردانان و یا فیلمسازان بخواهند از طریق تعداد لایک یا فالوور کسی وی را برای بازی انتخاب کنند. البته برخی بازیگران کمی شیطنت کرده و می‌خواهند فالوور تقلبی جذب کنند تا انتخاب شوند اما به راحتی می‌توان از تعداد لایک ها به حقیقی و تقلبی بودن آنها پی برد.
پس معیار موفقیت و حضور یک بازیگر فعالیت بالای او در فضای مجازی نیست؟
بازیگری که مورد توجه مردم است چه در فضای مجازی باشد چه نباشد از طرف فیلمسازان شناسایی شده و به وی پیشنهاد می‌شود. البته این هم هست که کارگردانان از بازیگران روی بورس استفاده بیشتری می کنند و نمی‌شود این مساله را کتمان کرد.
شما همواره در نقش های متفاوتی بازی کرده‌اید. این تغییر در شخصیت‌ها اتفاقی بود یا خودتان دوست دارید با چالش تازه روبرو شوید؟
من خودم انتخاب می‌کنم که نقش‌هایم با هم تفاوت داشته باشد. پیشنهاد زیاد است ولی نمی‌شود به همه آنها بله گفت. پیش‌تر از این بارها پیشنهاد نقش اول سینمایی به من می‌شد اما چون توقع مرا در قبال یک نقش بر آورده نمی کرد آن را نمی پذیرفتم. برای من صرف بازی کردن مهم نیست بلکه باید نقشی را بازی کنم که توانایی مرا به ورطه آزمایش بگذارد.
بعد از سالها تجربه بازیگری آیا هنوز هم به سیمرغ بلورین جشنواره فجر و یا سایر جوایز فکر می‌کنید؟
اینکه یک بازیگر به سیمرغ بلورین فجر فکر نکند اشتباه است زیرا هر بازیگری دوست دارد در رتبه بالای کار خود قرار بگیرد اما این را هم بگویم که گرفتن این جایزه خیلی در آینده کاری بازیگر تاثیرگذار نبوده و به نوعی تعیین کننده نیست.
یعنی اگر یک بازیگر سیمرغ بگیرد سال آینده کارهای بیشتری به او پیشنهاد نمی‌شود؟
همه اینها مقطعی است. همسر من در بخش طراحی گریم فعالیت می‌کرد و توانست سیمرغ بلورین جشنواره را به خانه بیاورد اما این جایزه اتفاق خاصی را به همراه نداشت و باعث پرکارتر شدن وی نشد.
شما سابقه بازی با نسل های متفاوتی از بازیگران را داشته اید. آیا بازیگری هست که بیش از همه جایش در عرصه بازی خالی باشد؟
جای خالی بسیاری از بازیگران قدیمی در عرصه بازیگری خالی است. به نظر من بازیگران بزرگ ما غایب هستند و برخی که کاربلد نیستند روی کار آمده اند. سالهای گذشته با بهترین های بازیگری یک کار را می بستند اما این روزها حداکثر یک یا دو بازیگر خوب در هر اثری حضور دارند پس بهتر است که به جای اینکه بگویم جای چه کسی خالی است بگویم چه تعداد از بازیگران خوب ما باقی مانده اند. متاسفانه تعداد زیادی از بازیگران بزرگ ما خانه نشین شده اند و معدود بازیگر حرفه ای در کارها حضور دارند.
برای صحبت پایانی آیا مساله یا اتفاقی مانده که بخواهید در مورد آن صحبت کنید؟
صحبت خاصی باقی نمانده اما امیدوارم بتوانم همواره و همیشه برای مردم کارهای خوب بازی کنم تا اگر روزی هم از بازیگری دور شدم باز هم از من به نیکی یاد کنند. در درجه دوم امیدوارم وضعیت سینما و بازیگری ما نسبت به گذشته بهتر شده و به افراد با تجربه باز هم بها داده شود تا بتوانند توانایی های خود را در عرصه بازیگری به اشتراک بگذارند.
