رابط برنامههای شبکه پویا
مامان گلی نام میانبرنامه ویژه شبکه پویاست که به کارگردانی مهدی نیکروش و اجرای مریم اکبری، سری اولش در 90 قسمت تهیه شده و در فواصل مختلفی از روز از شبکه پویا به روی آنتن میرود. برنامهای که میکوشد به شکلی بیواسطه با مخاطبان کودک سخن بگوید و به دور از اجراهای نصیحتگونه مرسوم، آنها را به تماشای این برنامه جذب کند.
نیکروش تهیهکننده این کار به جامجم توضیح میدهد: مامان گلی به منزله مجری اصلی شبکه پویاست و در واقع چسب و نقطه ارتباطی برای برنامههای دیگر محسوب میشود. تقریبا هر دو ساعت یکبار یک برنامه مامان گلی روانه آنتن میشود و برای حدود چهار دقیقه با بچهها و مخاطبانش سخن میگوید.
این تهیهکننده ادامه میدهد: در مامان گلی هر روز موضوعی را انتخاب میکنیم و برمبنای آن پیش میرویم. بچههای امروز دیگر مثل نسل ما نیستند که خیلی راحت بنشینند و برنامهها را تماشا کنند و جلب کردن توجهشان امری دشوار است. با این حال تاکید ما عمدتا به روی موضوعات اخلاقی است و از برخورد با بزرگترها، آداب درست حرف زدن، برخورد با غریبهها و مواردی از این دست صحبت میکنیم. نیکروش تاکید میکند: برنامه ما در ابتدا قرار بود تنها 40 قسمت داشته باشد؛ اما بازخوردهای مثبت مخاطبان باعث شد که 90 قسمت از مامان گلی را بسازیم و روانه آنتن کنیم.
از زبان عروسکها
مریم اکبری از جمله بازیگران عرصه تئاتر کودک و نوجوان است که حالا مدتی است در نقش مامان گلی، قصهگویی برای خردسالان در شبکه پویا را بر عهده گرفته است. این مجری و بازیگر در تعریف این برنامه میگوید: سری قبلی این برنامه «مامان جون» نام داشت که با اجرای خانم گیتی خامنه روی آنتن میرفت. در سری جدید و از هنگامی که آقای نیکروش تهیهکنندگی برنامه را برعهده گرفتند، ایشان این پیشنهاد همکاری را با من مطرح کردند و بر این اساس پیش رفتیم که حرفهایی تازه را برای گروه سنی کودک بگوییم.
وی ادامه میدهد: ما یک نوع تربیت خاص در شبکه پویا مدنظر داریم و میکوشیم به شیوه قصهگویی و استفاده از عروسکها، مفاهیم موردنظرمان را برای بچهها بگوییم. بچههای ما متاسفانه با عروسکها بیگانه شدهاند و دیگر خالهبازی نمیکنند. ما خواستیم به نوعی خالهبازی را برای این نسل تازه احیا کنیم و به یادشان بیاوریم.
اکبری میافزاید: در شرایط امروز که عموما خانوادهها تکفرزندی شدهاند و بچهها همبازی ندارند، سعی کردیم به آنها یاد بدهیم که با عروسکهایشان برای خودشان همبازی بسازند و کمتر سراغ تبلت و وسایل بازی رایانهای بروند. ضمنا تاکید دیگرمان این است که بچهها خود برای عروسکهایشان صداسازی کنند و از این راه خلاقیتشان هم تقویت شود.
این مجری درخصوص ارتباط بچهها با این برنامه و بازخوردهایشان هم توضیح میدهد: من بیشتر اوقات با وسایل حمل و نقل عمومی رفتوآمد میکنم. خیلی وقتها در طول مسیر بچهها من را میبینند و میشناسند؛ آنهایی که کمتر خجالتی هستند خودشان جلو میآیند یا مادرهایشان را به سراغم میفرستند. بچهها همه چیز را میبینند و درک میکنند و اکثرا هم اذعان دارند که طرفدار عروسکهایمان هستند.
عروسکهایی از جنس قاشق چوبی!
از جمله خلاقیتهای دوستداشتنی مجموعه مامان گلی، ساخت عروسکهایی از جنس قاشقهای چوبی و قصهگویی به وسیلهشان است. نیکروش در این خصوص توضیح میدهد: این عروسکها بهصورت یک خانواده شامل پدر، مادر، پدربزرگ، مادربزرگ و دو شخصیت خردسال به نامهای پویا و نهال که کودکان این خانواده هستند، ساخته شدهاند. هر روز یکی از آیتمهای مامان گلی با همراهی این قاشقها روایت میشود. اکبری هم میگوید: هدف از استفاده از این عروسکها این بود که به بچهها بگوییم الزاما نباید برای بازی کردن به سراغ عروسکهای گرانقیمت و پر هزینه بروند، بلکه میتوانند با وسایلی که در هر خانهای پیدا میشود برای خودشان عروسک بسازند و با آنها بازی کنند.
رابط برنامههای شبکه پویا
مامان گلی نام میانبرنامه ویژه شبکه پویاست که به کارگردانی مهدی نیکروش و اجرای مریم اکبری، سری اولش در 90 قسمت تهیه شده و در فواصل مختلفی از روز از شبکه پویا به روی آنتن میرود. برنامهای که میکوشد به شکلی بیواسطه با مخاطبان کودک سخن بگوید و به دور از اجراهای نصیحتگونه مرسوم، آنها را به تماشای این برنامه جذب کند.
نیکروش تهیهکننده این کار به جامجم توضیح میدهد: مامان گلی به منزله مجری اصلی شبکه پویاست و در واقع چسب و نقطه ارتباطی برای برنامههای دیگر محسوب میشود. تقریبا هر دو ساعت یکبار یک برنامه مامان گلی روانه آنتن میشود و برای حدود چهار دقیقه با بچهها و مخاطبانش سخن میگوید.
این تهیهکننده ادامه میدهد: در مامان گلی هر روز موضوعی را انتخاب میکنیم و برمبنای آن پیش میرویم. بچههای امروز دیگر مثل نسل ما نیستند که خیلی راحت بنشینند و برنامهها را تماشا کنند و جلب کردن توجهشان امری دشوار است. با این حال تاکید ما عمدتا به روی موضوعات اخلاقی است و از برخورد با بزرگترها، آداب درست حرف زدن، برخورد با غریبهها و مواردی از این دست صحبت میکنیم. نیکروش تاکید میکند: برنامه ما در ابتدا قرار بود تنها 40 قسمت داشته باشد؛ اما بازخوردهای مثبت مخاطبان باعث شد که 90 قسمت از مامان گلی را بسازیم و روانه آنتن کنیم.
از زبان عروسکها
مریم اکبری از جمله بازیگران عرصه تئاتر کودک و نوجوان است که حالا مدتی است در نقش مامان گلی، قصهگویی برای خردسالان در شبکه پویا را بر عهده گرفته است. این مجری و بازیگر در تعریف این برنامه میگوید: سری قبلی این برنامه «مامان جون» نام داشت که با اجرای خانم گیتی خامنه روی آنتن میرفت. در سری جدید و از هنگامی که آقای نیکروش تهیهکنندگی برنامه را برعهده گرفتند، ایشان این پیشنهاد همکاری را با من مطرح کردند و بر این اساس پیش رفتیم که حرفهایی تازه را برای گروه سنی کودک بگوییم.
وی ادامه میدهد: ما یک نوع تربیت خاص در شبکه پویا مدنظر داریم و میکوشیم به شیوه قصهگویی و استفاده از عروسکها، مفاهیم موردنظرمان را برای بچهها بگوییم. بچههای ما متاسفانه با عروسکها بیگانه شدهاند و دیگر خالهبازی نمیکنند. ما خواستیم به نوعی خالهبازی را برای این نسل تازه احیا کنیم و به یادشان بیاوریم.
اکبری میافزاید: در شرایط امروز که عموما خانوادهها تکفرزندی شدهاند و بچهها همبازی ندارند، سعی کردیم به آنها یاد بدهیم که با عروسکهایشان برای خودشان همبازی بسازند و کمتر سراغ تبلت و وسایل بازی رایانهای بروند. ضمنا تاکید دیگرمان این است که بچهها خود برای عروسکهایشان صداسازی کنند و از این راه خلاقیتشان هم تقویت شود.
این مجری درخصوص ارتباط بچهها با این برنامه و بازخوردهایشان هم توضیح میدهد: من بیشتر اوقات با وسایل حمل و نقل عمومی رفتوآمد میکنم. خیلی وقتها در طول مسیر بچهها من را میبینند و میشناسند؛ آنهایی که کمتر خجالتی هستند خودشان جلو میآیند یا مادرهایشان را به سراغم میفرستند. بچهها همه چیز را میبینند و درک میکنند و اکثرا هم اذعان دارند که طرفدار عروسکهایمان هستند.
عروسکهایی از جنس قاشق چوبی!
از جمله خلاقیتهای دوستداشتنی مجموعه مامان گلی، ساخت عروسکهایی از جنس قاشقهای چوبی و قصهگویی به وسیلهشان است. نیکروش در این خصوص توضیح میدهد: این عروسکها بهصورت یک خانواده شامل پدر، مادر، پدربزرگ، مادربزرگ و دو شخصیت خردسال به نامهای پویا و نهال که کودکان این خانواده هستند، ساخته شدهاند. هر روز یکی از آیتمهای مامان گلی با همراهی این قاشقها روایت میشود. اکبری هم میگوید: هدف از استفاده از این عروسکها این بود که به بچهها بگوییم الزاما نباید برای بازی کردن به سراغ عروسکهای گرانقیمت و پر هزینه بروند، بلکه میتوانند با وسایلی که در هر خانهای پیدا میشود برای خودشان عروسک بسازند و با آنها بازی کنند.