«نینوا» برای شما تداعیگر چیست؟! «نوا» یکی از دستگاههای هفت گانه موسیقی است و «نی» یکی سازهای موسیقی ایرانی در عین حال، یک کاراکتر در فرهنگ و ادبیات فارسی ایران، است که سوز و نفیر مردم را نشان میدهد. اگر ما «نی» و «نوا» را کنار هم بگذاریم، نینوا شکل میگیرد، یکی معروفترین آلبومهای حسین علیزاده که از او به یادگار مانده است. حسین علیزاده به دلیل علاقه به موسیقی دستگاهی «نوا» از این دستگاه برای نوشتن این قطعه استفاده کرد. او معتقد است که؛ «زمانی که این قطعه را میساخته در زمان جنگ ایران و عراق بوده است و به دلیل مبهم بودن نتیجه جنگ، همزمان با نواختن آن، اشک میریخته است». قطعه «نی نوا» به نوعی بیان حس و حال زمان جنگ بوده است.
گفتنی است؛ نوازندگی دستگاه «نوا» بیشتر توسط استادان و اهالی با تجربه عرصه موسیقی صورت میگیرد و جوانان اغلب سراغ دستگاهی مثل «شور» میروند ولی همین تعداد کمی از اساتید موسیقی که با این دستگاه نوازندگی کردهاند، آثار خارقالعادهای را به وجود آوردهاند ولی حالا، یک جوانی به سراغ نوازندگی این دستگاه آمده است و اثر «نینوا» حسین علیزاده که به نوعی حال و هوای محرم و امام حسین«ع» را تداعی میکند، نواخته است. مهدی وجدانی رهبر میهمان ارکستر ملی «نینوا» شنبه شب با حضور در تالار وحدت و با رهبری خود، توانایی و استعداد خودش و جوانان موسیقی را به گونهای اثبات کرد که شاید آغازگر رویکرد جوان گرایانهای در عرصه موسیقی باشد!
در این خصوص، گفتگوهایی را انجام دادهایم که در ادامه میخوانید:
علی مرادخانی معاون هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی درباره ارزیابی ارکستر ملی «نینوا» به رهبری مهدی وجدانی گفت: من طرفدار این هستم که از جوانان در این عرصه بهره ببریم. همراهی مهدی وجدانی در این اثر فوقالعاده بود و امیدوارم که دیگران هم روش این هنرمند را یاد بگیرند و ادامه بدهند.
وی ادامه داد: من فکر میکنم که آینده خواه و ناخواه در اختیار جوانان ماست و این ارکستر با تمام پیش داوریهایی که شده بود، قابل قبول بود ولی طبیعی است که باید بیشتر و بهتر کار کند. امیدوارم از این به بعد ما رهبران میهمان را در چنین آثاری بیشتر بینیم.
مهدی وجدانی رهبر میهمان ارکستر ملی «نینوا» خود درباره ارزیابی کار خود و انتخاب رهبری دستگاه «نوا» گفت: ارکستر موسیقی ملی ایران، در دستگاههای مختلف نوشته میشود ولی من به این دلیل نوا را انتخاب کردم که؛ ما در حال حاضر در ایام محرم بر صحنه میرویم و این دستگاه به علت تناسب با این ایام، برای اجرا انتخاب شد. این اثر، بیانی از حماسه بود که در این قطعه تکرار میشد!