سال گذشته هیجدمین جشن خانه سینما در میدان مشق برگزار شد و اعلام مکان جشن از سوی خانه سینما 15 شهریورماه رسانه ای شد اما امسال در شرایطی که 48 ساعت مانده به برگزاری جشن خانه سینما همچنان مکان جشن نامعلوم است و هیچ مکانی برای جشن رسانه‌ای نشده است. شنیده می‌شود امسال نیز خانه سینما قصد داشته است مکانی رو باز را برای جشن در نظر بگیرد که امکان برگزاری در آن مکان فراهم نشده است. جالب اینکه از تورج منصوری دبیر سیاستگذاری جشن خانه سینما در نشست رسانه ای درباره مکان جشن سوال شد اما ایشان تاکید کردند :چند جا را در نظر گرفتیم ولی قطعی نشده است اما جایی که انتخاب می کنیم باید خدمات جانبی داشته باشد و طی یکی دوروز آینده مکان را اعلام می کنیم. از تاریخ 8 شهریور ماه که جلسه نشست رسانه ای برگزار شده تا به امروز هیچ خبری از مکان جشن خانه سینما نیست. به نظر می‌رسد شورای سیاستگذاری در یافتن مکانی برای برگزاری نوزدهمین جشن خانه سینما دچار مشکل شده‌اند.
جشن خانه سینما امسال با حاشیه‌های زیادی همراه بود و مهمترین حاشیه‌ها این بود که برای اولین بار در این دوره به دلیل اشتباه هیات رئیسه آکادمی 2 فیلم در بخش بهترین فیلم که از بخش های مهم هر جشنی است حذف شد. در حالی که این اتفاق برای اولین بار در سینمای ایران رخ داده است و دبیر شورای سیاستگذاری جشن مجبور به توضیح شد و غلامرضا موسوی عضو هیات رئیسه آکادمی بروز این اشتباه را به دلیل اشتباه تایپی دانست! نکته حائز اهمیت این است که برخی از اعضای موثر در خانه سینما قصد دارند جشن خانه سینما را جایگزین جشنواره فیلم فجر کنند و جشنواره را ناکارآمد می‌دانند . با این احوال و در شرایطی که خانه سینما به‌شدت مورد انتقاد اهالی سینما است و بدنه سینمای کشور از غیرمفید بودن خانه گله دارند و در حالی‌که این افرادتوان برگزاری یک جشن صنفی را ندارند، عجیب است که چگونه مدعی برگزاری رویداد مهم و تاثیرگذار جشنواره فیلم فجر هستند؟
یک اتفاق عجیب در جشن خانه سینما و سکوت شبه‌منتقدان
حضور یکی از چهره‌های اصلاح طلب و کاملا بی‌ربط به سینما در دور دوم داوری جشن خانه سینما یکی از حاشیه‌های پررنگ این جشن است. این فرد در میان 150 نفر از اعضای صنوف مختلف فیلم‌های جشن را به تماشا نشسته و داوری کرده است. این اتفاق، بسیار عجیب و نگران کننده است (درباره این موضوع در آینده بیشتر خواهیم نوشت) شاید اگر مثلا ۵ سال پیش چنین موردی پیش می‌آمد، حالا فریاد وااسفای بعضی مدعیان نقد که بیشتر، روابط عمومی چی هستند گوش فلک را کر کرده بود. همان‌ها که وقتی داخل بازی نباشند شمشیر می‌کشند و زمانی‌که باشند چهره‌ای دوستانه و فراجناحی و صلح طلب از خود نشان می‌دهند. حالا هم ظاهرا چون شرایط بر وفق مرادشان است، ترجیح می‌دهد خود را به ندیدن و نشنیدن بزنند.
