همه چیز با یک اتفاق کوچک شروع می‌شود، با یک پیشنهاد دوستانه یا با یک هدف خاص؛ از همین جا که «تو صدای خوبی داری... تو می تونی در حد و اندازه های یه خواننده خوب و پرطرفدار روی صحنه حاضر بشی... بدرخشی... مشهور بشی... پولدار بشی... تو می تونی... شروع کن... مگه بعضی ها چه طوری شروع کردن؟ تو هم مثل همونا. به امتحان کردنش می ارزه... شروع کن.»
آنها بازیگرند، بازیگرانی خوش نام و البته مطرح در میان مخاطبانی که یا آنها را در تئاتر دیده اند یا در سینما و تلویزیون، اما آنها غیر از بازیگری سودای دیگری در ذهن دارند؛ یک سودای شیرین و یک حال و هوای متفاوت. آنها دوست دارند غیر از بازیگری به رویای دیگری برسند. آنها می خواهند یا برای هنر یا برای تجارت شغل دیگری را هم تجربه کنند. آنها می خواهند خواننده شوند. حرفه ای به غایت جذاب و اغواگر که حتی مردمان عادی هم حداقل یک بار هم که شده به رسیدن به آن فکر کرده اند حالا چه برسد به بازیگران که نزدیکی بیشتری با این حرفه دارند.
سودای خوانندگی و خواننده شدن برای بازیگران چیزی نیست که تنها در ایران تبدیل به اپیدمی شده باشد بلکه در کشورهای دیگر هم جاری و ساری است. به هر ترتیب دنیای هنر، اقیانوسی گسترده است که هر هنرمندی اعم از بازیگر و نقاش و مجسمه ساز می‌تواند به فراخور توانایی خود از شاخه‌های مختلف آن بهره منده شود، اما بارها هم دیده شده بسیاری از بازیگران با وجود انرژی و انگیزه زیادی که برای ورود به خوانندگی داشتند نتوانستند آنطور که باید و شاید عمل کنند و حتی شهرت قبلی خود را نیز از دست داده اند.
به هر روی صحبت از آفت ها و آسیب ها و بیان نقطه نظرات کارشناسانه پیرامون سودای خوانندگی در بازیگران نیازمند ساعت ها تحلیل و بررسی است که بیان آن در چارچوب این نوشته نمی گنجد و در این فرصت محدود تلاش شده تا با نگاه تاریخی و نه تحلیلی روی فعالیت تعدادی از بازیگرانی که تجربه خوانندگی را حالا چه بد یا خوب از سر گذرانده اند، نگاهی به فعالیت های آنها در عرصه اجرای صحنه ای موسیقی نیز داشته باشیم.
مرتضی احمدی؛ صدای تهران قدیم
زنده‌یاد مرتضی احمدی از جمله بازیگران و هنرمندانی بود که همزمان با بازیگری و صداپیشگی فعالیت های بسیار ارزشمندی در گردآوری فرهنگ فولکلور تهران قدیم و موسیقی های این دوره انجام داد.
او که در ایام جوانی در تئاترهای پرمخاطب تهران پیش پرده خوان قهاری بود، طی سال های پایانی عمر پربار خود با بازخوانی آوازی موسیقی های تهران قدیم در قالب مجموعه آلبوم های «صدای طهرون قدیم» نقش بسزایی در احیای این ترانه‌ها و نغمات میان نسل امروز داشت.
حضور در چندین کتاب صوتی و داستان های مرتبط با فرهنگ عامه و تدوین چندین پژوهش نامه در عرصه موسیقی تهران قدیم از جمله فعالیت های زنده یاد احمدی در عرصه موسیقی است که از او یاد و خاطره ارزشمندی به جای گذاشته است.
خسرو شکیبایی؛ خواهران غریب را یادتان است؟
زنده‌یاد خسرو شکیبایی هم از جمله بازیگرانی بود که در طول عمر هنری خود فعالیت های زیادی را در حوزه کلام و موسیقی انجام داد. او تقریبا یکی از فعال ترین بازیگران کشورمان بود که بیشتر و پیش تر از هم صنفان خود در این حوزه فعالیت می کرد.
زنده یاد شکیبایی گرچه اجرای زنده ای در حوزه موسیقی به صورت رسمی نداشت اما مخاطبان دهه هفتاد سینما با ترانه «مادر من» وی به آهنگسازی ناصر چشم آذر در فیلم «خواهران غریب» با صدای صمیمانه اش آشنا هستند.
«نامه ها» با اشعار سید علی صالحی، «مهربانی» با اشعار محمدرضا عبدالملکیان، «صدای پای آب» با اشعار سهراب سپهری، «نشانی ها» با اشعار سیدعلی صالحی، «سهراب» با اشعار سهراب سپهری، «پری خوانی» با اشعار فروغ فرخزاد، «حجم سبز» با اشعار سهراب سپهری و «چهل حکایت از گلستان سعدی»، «مسافر» به آهنگسازی و تنظیم محمدرضا احمدیان آثاری بودند که توسط ناشران مختلف طی سال های ۷۳ تا زمان حیات مرحوم شکیبایی به مخاطبان ارائه شده است.
رضا رویگری؛ از ایران ایران تا کازابلانکا
رضا رویگری هنرمندی که از صحنه های شریف تئاتر در حوزه سینما و تلویزیون تبدیل به بازیگری پرکار و صاحب نام شد از همان سال های آغازین فعالیتش ارادت و علاقه خود به موسیقی را نشان داد.
وی خواننده سرود معروف «ایران ایران» به آهنگسازی فریدون خشنود است که در این چند دهه غیر از فعالیت در بازیگری سه آلبوم «از عشق گفتن»، «غوغا» و «کازابلانکا» را در مقام خواننده منتشر کرده است. گرچه دو آلبوم «از عشق گفتن» و «غوغا» با توجه به تناسب تاریخی آن دوران با اقبال بیشتری از سوی مخاطبان نسبت به آلبوم «کازبلانکا» مواجه شد اما صدای گرم رویگری در خوانش تعدادی از ترانه ها نام او را به عنوان خواننده ای صاحب سبک معرفی کرده است.
رویگری در سال های اخیر به ویژه قبل از ماجرای بیماری حضور فعالی به عنوان خواننده در اجراها و برنامه های مناسبتی داشت و در سال‌های گذشته کنسرت هم برگزار کرده است.
رسول نجفیان؛ یک قطعه و یک دنیا ماندگاری
رسول نجفیان بازیگر تئاتر، سینما و تلویزیون هم از آن دسته هنرمندانی است که این سال‌ها وجوه موسیقایی اش بیشتر از بازیگری‌اش به چشم آمده و قطعه «عجب رسمیه، رسم زمونه» او جزو آثار پرطرفدار است.
نجفیان که در تعداد زیادی از برنامه های هنری به عنوان خواننده مدعو به اجرای برنامه پرداخته است، تاکنون آلبوم های «رسم زمونه» و «با عاشورا می گریم» را روانه بازار موسیقی کرده است.
پرویز پرستویی؛ خوانندگی بعد از روایتگری
پرویز پرستویی بدون تردید یکی از شاخص ترین بازیگران سینما، تئاتر و تلویزیون کشورمان است که غیر از بازیگری فعالیت های کم و بیش زیادی را در عرصه موسیقی انجام داده است. او که اخیرا با همکاری سازمان هنری رسانه ای «اوج» مجموعه آثاری را به عنوان خواننده به صورت تک آهنگ و نماهنگ در بازار موسیقی منتشر کرده است، در سال های گذشته به عنوان روایتگر چند اثر ادبی موسیقایی نیز حضور فعالی داشته است.
«من یک بازیگرم»، «بابایی» با همراهی بیژن مفید، «دوستت دارم» به خوانندگی ناصر عبداللهی، «عشق است»، «بی بی جان» به خوانندگی رسول نجفیان، «سلام، خداحافظ» از جمله فعالیت های پرستویی در عرصه موسیقی بوده است.
پرستویی فعلا در محافل رسمی اجرای زنده نداشته اما هیچ بعید نیست که طی ماه های آینده از اجرای زنده این بازیگر صاحب نام خبرهایی در رسانه ها منتشر شود.
مهران مدیری؛ بازیگری که خوانندگی را خیلی دوست دارد
مهران مدیری بازیگر، کارگردان و طراح بسیاری از مجموعه های طنز تلویزیونی که در یکی دو دهه گذشته فعالیت هایش در صدر اخبار فرهنگی هنری رسانه ها قرار داشته و دارد، همواره گرایشات زیادی به موسیقی و خوانندگی نشان داده است.
او بعد از انتشار آلبوم «دلتنگی ها» به عنوان روایتگر اشعار هاتف علیمردانی در سال ۷۸، با انتشار آلبوم «از روی سادگی» اثر مرحوم بابک بیات و فردین خلعتبری در سال ۷۹ رسما وارد فضای خوانندگی شد و از همان زمان تاکنون به علاقه مندی خود در این حوزه پایدار مانده است. اگر چه او در مقاطعی به عنوان خواننده مهمان در کنسرت های گروه «دارکوب» به سرپرستی همایون نصیری حضور پیدا کرد اما این حضور در اجراهای زنده بسیار کمتر از آن چیزی است که مخاطبان از یک خواننده کنسرت انتظار دارند.
مدیری که قرار است طی ماه های آینده تازه ترین آلبوم خود را با همراهی مهیار علیزاده روانه بازار موسیقی کند تاکنون خواننده تیتراژ آثاری چون «هم نفس»، «مهر و ماه»، «شب های برره»، «باغ مظفر»، «قهوه تلخ»، «زعفرانی» و «دورهمی» بوده است.
شهاب حسینی؛ خیلی دور خیلی نزدیک
شهاب حسینی هم از هنرمندان دوستدار موسیقی است که گاهی نزدیک و گاهی دور از حد تصور، تمایلانی برای خوانندگی دارد. او سال ها قبل همراه با برادرش سید مهدی حسینی و تعدادی دیگر از هنرمندان گروه موسیقی «هفت» را تاسیس کردند. آنها تاکنون چهار مجموعه آهنگ از این گروه را منتشر کرده اند که شهاب حسینی در آلبوم یک و دو به دکلمه پرداخته و در آلبوم سه و چهار خوانندگی کرده است.
حسینی که فعلا علاقه ای برای اجرای زنده و یا تولید آلبوم جدید ندارد در آلبوم «هفت» خواننده چهار قطعه «پریچهر»، «آشنای غریب» و «بدرود» و «شهزاده رؤیا» بوده است.
حامد بهداد؛ او یک تهیه کننده موسیقی است
به طور حتم وقتی با نام حامد بهداد رو به رو می شویم بازی های درخشان و به یادماندنی اش در سینما به یاد مخاطبان می افتد اما جالب است بدانید که این بازیگر خراسانی یکی از پیگیران و علاقه مندان سفت و سخت موسیقی است که تاکنون تجربه های جالبی را در این حوزه از سر گذارنده است.
او با حضور در فیلم جنجالی «کسی از گربه های ایرانی خبر نداره» بهمن قبادی در قالب شخصیت اصلی فیلم قطعاتی را به عنوان خواننده اجرا کرد و نشان داد که می تواند در این عرصه حرف هایی برای گفتن داشته باشد. او با حضور در گروه موسیقی «دارکوب» جای خود را به عنوان یک خواننده طغیانگر همچون بازیگری اش باز کرد و نشان داد که اگر کمی جدی تر به ماجرای خوانندگی فکر کند، می تواند شناسنامه مستقلی را در این عرصه به مخاطبش ارائه دهد. کما اینکه این رخ نمایی در فیلم «نیمه شب اتفاق افتاد» تینا پاکروان نمود عینی تری پیدا کرد.
بهداد که بعد از سال ها فاصله از همکاری با گروه دارکوب قرار است روز دهم خرداد ماه به عنوان یکی از خوانندگان این گروه حضور متفاوتی را در عرصه خوانندگی تجربه کند. او غیر از تولید چندین تک آهنگ و تیتراژ در تهیه کنندگی موسیقی نیز دستی بر آتش دارد، به طوری که چندی پیش آلبوم «سمبل» به تهیه کنندگی وی و خوانندگی فردی به نام «ججو» رونمایی شد.
محمدرضا فروتن؛ رویای موسیقی قبل از ورود به سینما
محمدرضا فروتن هم از جمله بازیگران مطرح سینمای کشورمان است که به گفته خود رویای حضور در موسیقی قبل از سینما برایش اهمیت داشته است. او از جمله هنرمندانی است که از مدت ها پیش با خوانندگی در فیلم سینمایی «شب یلدا» کیومرث پوراحمد و خوانش تیتراژ فیلم سینمایی «متروپل» مسعود کیمیایی علاقه خود به خوانندگی را به مخاطبانش نشان داد.
وی زمستان سال ۹۵ با همراهی دوستان سرشناس خود از جمله بابک زرین، مرحوم افشین یداللهی، سیروان خسروی، رضا تاجبخش و امیر میلاد نیکزاد اولین آلبوم رسمی خود به نام «می فهممت» را در بازار موسیقی منتشر کرد و بر این باور بود که تا پیر نشده باید این کار را انجام می داد. البته تا به امروز غیر از انتشار چند خبر و گزارش بازتاب گسترده ای نسبت به آلبوم «می فهممت» منعکس نشده است و البته بعید به نظر می رسد که فعلا خبری از کنسرت وی باشد.
امین حیایی؛ او مجبور شد به موسیقی بیاید
امین حیایی بازیگر با سابقه سینما از سال ها پیش در عرصه موسیقی فعالیت خود را آغاز کرد.
او درباره حضورش در موسیقی گفته است: «من در حقیقت مجبور شدم به عالم موسیقی و خوانندگی پا بگذارم و دست خودم نبودم، در یک فیلمی بازی می‌کردم به اسم بوی بهشت و نقش یک خواننده‌ای را داشتم که باید می‌خواندم. همان‌جا با دکتر چراغعلی که آهنگساز کار بودند تمریناتی را شروع کردیم و روی قطعاتی که ایشان آماده کرده بودند کار می‌کردیم و من در استودیو تمرین می‌کردم و سعی داشتم که بتوانم خوب بخوانم. پس از اینکه آن کار تمام شد به پیشنهاد پدرام مرندی استارت یک آلبومی را زدیم به اسم «کویر» و گروه باران را تشکیل دادیم. وقتی دیدم کار جدی ست یک دوره سولفژ رفتم و کلاس‌های آن را گذراندم و سعی کردم رو صدایم را جدی‌تر کار کنم و به صورت حرفه‌ای بتوانم این کار را انجام دهم ولی سال‌ها طول کشید و حتی در آلبومی که به اسم کویر بیرون آمد می‌دانستم نقطه‌ضعف‌هایی دارم و خودم حس می‌کردم نسبت به بقیه خیلی ضعیف‌تر بودم.»
به هر روی حضور در آلبوم های «کویر»، «بوی بهشت» و پرفورمنس «قحطی نور»، موسیقی تصویر «تو می تونی» عمده فعالیت های حیایی در عرصه موسیقی است که قطعاتی از این آثار را گاه در محافل تلویزیونی و برنامه های مناسبتی به صورت زنده اجرا کرده است.
محمدرضا گلزار؛ موسیقی، سینما، موسیقی
محمدرضا گلزار بازیگری که به مدد خوش چهره بودن از سال ۷۹ به عنوان بازیگر پولساز سینمای ایران مطرح شده از مدت ها پیش در گروه موسیقی «آریان» به عنوان نوازنده حضور داشت. او اگرچه بعد از ورود به سینما و تبدیل شدن به سوپراستار فعالیت در برنامه های رسمی موسیقی را رها کرد اما علاقه مندی هایش به موسیقی کاسته نشد به طوری که چندماهی است با تشکیل گروهی مستقل در زمستان سال ۹۵ فعالیت در عرصه خوانندگی و نوازندگی را جدی تر کرده و عملا وارد جریان حرفه ای اجراهای زنده شده است.
گلزار فعلا جزو معدود هنرمندان عرصه سینماست که اجراهای صحنه ای خود را محدود به یک یا دو اجرا در تهران نکرده است. او از زمستان سال گذشته تا کنون در کنار فعالیت در سینما اقدام به برگزاری کنسرت در تهران و شهرستان ها کرده است.
بهرام رادان؛ انگار موسیقی اش رفت و تمام شد
بهرام رادان دیگر بازیگر صاحب نام و یا به اصطلاح ستاره سینمای ایران است که دوست داشت در موسیقی فعالیت داشته باشد، اما گویا این ماندگاری فقط به انتشار یک آلبوم پرحاشیه با نام «روی دیگر» محدود شد و دیگر خبری از آقای رادان خواننده نشد که نشد.
آلبوم «روی دیگر» بهمن ماه سال ۹۱ با برگزاری مراسم رونمایی در یکی از هتل های تهران مشتمل بر ۹ قطعه فارسی و ۳ قطعه انگلیسی با تنظیم کیوان هنرمند منتشر شد. آلبومی که بعد از انتشار نه به مذاق منتقدان خوش آمد و نه انگیزه ای برای سازندگانش به وجود آورد تا اجراهای زنده مستمری از این آلبوم داشته باشند.
اتفاقا او بعد از حاشیه هایی که با انتشار موزیک ویدیوی «جیغ» در رسانه ها به اتهام شیطان پرستی اش منتشر شد، نوشت: «نگاه من به قضیه موسیقی به هیچ عنوان کسب شهرت نبوده، چه بسا که شهرت را در این سالیان از سینما کسب کردم، بلکه بیان خلوتی از ذهنم بود که تمایل داشتم با زبان موسیقی بیان شود، نه ادعایی بوده و نه تغییر مسیری.»
کامران تفتی؛ خوب بود اما رفت
کامران تفتی بازیگری که با رگ و ریشه ای کاملا تئاتری وارد جریان حرفه ای سینما و تلویزیون شد نیز یکی از هنرمندانی است که چندی پیش با انتشار اولین آلبوم رسمی خود با عنوان «عکس زمستونی تهرون» خود را به عنوان خواننده نیز در جامعه هنری معرفی کرد.
این آلبوم پس از انتشار با واکنش های کم و بیش مثبتی از سوی مخاطبان مواجه شد به طوری که خیلی ها بر این باور بودند که تفتی می تواند با یک نگاه جدی و حرفه ای تر به مقوله موسیقی شخصیت مستقلی را از خود در حوزه موسیقی معرفی کند. کما اینکه تعدادی از آهنگسازان و تنظیم کنندگان حرفه ای موسیقی پاپ آلبوم «عکس زمستونی تهرون» را اثری قابل قبول ارزیابی کردند.
با این حال اگرچه چندین ماه بعد از انتشار این آلبوم، کنسرت هایی به صورت جسته گریخته از این بازیگر در تهران برگزار شد، اما دیری نپایید که حضور تفتی در موسیقی کمرنگ تر شد و کار به جایی رساند که چند ماهی است خبری از فعالیت های موسیقایی وی در رسانه ها منتشر نمی شود.
محمدرضا هدایتی؛ او موسیقی را دوست دارد
محمدرضا هدایتی بازیگر و صداپیشه نیز علاقه مندی خود به موسیقی را از سال ها پیش به طرفدارانش نمایان کرده است.
این بازیگر که غیر از خوانندگی دستی بر هم نوازندگی دارد و در سال ۸۳ کنسرت هایی را در شیراز و اراک برپا کرده بود، سال ۹۰ آلبوم «ماه می خنده» را روانه بازار موسیقی کرد و بعد از سه سال از انتشار این آلبوم تصمیم گرفت تا اجراهای زنده ای از این آلبوم و دیگر آثار خود را در سالن میلاد نمایشگاه بین المللی تهران برگزار کند اما این اجراهای صحنه ای هم فقط به برگزاری همان چند کنسرت محدود شد و دیگر خبری از اجراهای لایو آقای صداپیشه خبری نشد که نشد.
آلبوم «عشق پنهونی» و تولید چندین تک آهنگ از جمله آثار هدایتی در عرصه موسیقی است. وی که همواره از علاقه مندی ها خود به موسیقی سخن گفته اخیرا در برنامه «دورهمی» از قطعه «دیگه فکر من نباش» رونمایی کرد.
اشکان خطیبی؛ پیش به سوی موسیقی آلترناتیو
اشکان خطیبی بازیگری که غیر از حضور جدی در عرصه بازیگری، فعالیت هایی را هم در حوزه مدیریتی از جمله مدیریت سابق پردیس سینمایی چهارسو تجربه کرده در این سال ها به موسیقی، به ویژه موسیقی آلترناتیو علاقه وافری نشان داده است.
او بعد از حاشیه هایی که برای گروه اجرایی آلبوم «ترافیک» به وجود آمد، تصمیم گرفت غیر از بازیگری و تشکیل یک گروه موسیقی جدید، دور تازه ای از فعالیت های موسیقایی اش را آغاز کند که ماحصل آن حضور در بخش موسیقی تلفیقی سی و دومین جشنواره موسیقی فجر و اجرای چند کنسرت پرطرفدار در ویژه برنامه «شب شنبه ها» بود.
خطیبی که سال ۹۲ تجربه کنسرت نمایش «روزهای آخر اسفند» به کارگردانی محمدرحمانیان را از سر گذارنده همچنان به حضور در موسیقی ادامه داده و تصمیم دارد غیر از تولید چند تک آهنگ و تیتراژ به فعالیت مستمر خود در این عرصه جدی تر از قبل نگاه کند.
امیرحسین مدرس؛ آقای مجریِ بازیگرِ خواننده
امیرحسین مدرس مجری، نویسنده، شاعر و بازیگر کشورمان نیز از جمله هنرمندانی است که طی سال های اخیر در تولید آلبوم و اجراهای زنده موسیقی حضور فعالی دارد.
او که این روزها در قامت مجری برنامه موسیقایی «ساعت ۲۵» ارتباط مستمری با اهالی موسیقی دارد طی سال های اخیر ضمن تمرکز روی موسیقی دستگاهی ایران و نغمات آیینی با شیوه های نوین آلبوم هایی چون «ماه نی»، «روز رستاخیز» و «خورشید» را با محتوای عاشورایی روانه بازار موسیقی کرده است. البته وی چند سال گذشته اقدام به برگزاری مجموعه کنسرت هایی از این آثار در برج میلاد کرد که با استقبال نسبی مخاطبان روبه رو شد.
حضور در تیتراژ مجموعه های تلویزیونی چون «عید امسال»، «خوش نشین ها» و «متهم گریخت» و نماهنگ حاشیه ساز «نو سفر» از جمله فعالیت های دیگر این هنرمند در عرصه موسیقی است.
محمدرضا علیمردانی؛ خوانندگی در صداپیشگی
محمدرضا علیمردانی بازیگر و صداپیشه که مخاطبان او را با انیمیشن های «دیرین دیرین»، «حیات وحش»، «پندانه» می‌شناسند، کوتاه مدتی نیست که در عرصه موسیقی فعالیت می کند.
علیمردانی که از بدو تولد تا نوجوانی از بیماری حنجره رنج می برد، تاکنون تیتراژ مجموعه‌های «انقلاب زیبا» و «جهل مرکب» را در مقام خواننده تیتراژ منتشر کرده است. او ضمن اجراهای انفرادی در برخی از برنامه ها تصمیم دارد به زودی آلبوم «حبس نفس» را در بازار موسیقی منتشر کند.
امیریل ارجمند؛ خواننده ای که بازیگر شد
امیریل ارجمند بازیگر و خواننده ای که طی ماه های گذشته با بازی در سریال «معمای شاه» به شهرت رسید قبل از بازیگر شدن در حرفه خوانندگی مشغول به فعالیت بوده است.
او در سال ۸۱ اولین آلبوم رسمی خود با عنوان «سبزه» را با همکاری فریدون شهبازیان و تنظیم محمدرضا عقیلی در بازار موسیقی منتشر کرد و بعد از آن بود که فعالیت هایی را به صورت جسته گریخته در عرصه آهنگسازی و خوانندگی انجام داد.
«ماه پنهان» به آهنگسازی فریدون خشنود، «شب های ترانه یک» و «شب های ترانه دو» با تنظیم فرزاد آذر و ساخت موسیقی فیلم «بدون اجازه» ساخته مرتضی هرندی و «بدون مرز» امیر حسین عسگری از جمله آثاری هستند که ارجمند در مقام آهنگساز و یا خواننده در آنها حضور داشته است. امیریل ارجمند هنوز خبر رسمی را برای اجرای زنده آثار خودش اعلام نکرده است.
پولاد کیمیایی و حاشیه‌های خوانندگی در سینما
پولاد کیمیایی نیز از جمله هنرمندانی است که توانسته خوانندگی را تجربه کند ولی این تجربه در فیلم های پدرش رقم می خورد. او اخیرا در فیلم سینمایی «قاتل اهلی» با توجه به شخصیتی که در آن ایفای نقش می کرد به عنوان خواننده قطعاتی را خواند که الته همین مساله محل دعوای کارگردان و تهیه کننده شد.
فتحعلی اویسی، مهدی سلطانی، حمید گودرزی، کوروش تهامی، رضا عطاران، جواد رضویان، برزو ارجمند، الهام پاوه نژاد، مرجانه گلچین، هنگامه قاضیانی، سپند امیرسلیمانی و... هم هنرمندانی هستند که ضمن حضور در عرصه بازیگری طی سال ها فعالیت خود نیم نگاهی به موسیقی، کلام و خوانندگی داشته اند.
این گفتار فقط نگاهی اجمالی به فعالیت بازیگران عرصه سینما در موسیقی داشت که تعدادی از آنها را تشویق به ماندن و تعدادی دیگر را ترغیب به رفتن کرد. کما اینکه شاید خیال پردازی به جای تلاش برای ارتقای هنری و مجبوبیت، سرخوردگی، ساده انگارانه نگاه کردن به صنعت موسیقی، نداشتن نگاه جدی به موسیقی علمی، نبود سرمایه لازم، خوش خیالی و از همه مهم تر کمبود دانش و باور درست از صنعت موسیقی آنها را از راه رفتن در مسیر پر از سنگلاخ موسیقی وا داشته است.
