از نظر او وقتی که سال 92 سکان سینمای کشور را در دست گرفت، فضای پرتنشی حاکم بوده و اختلافات داخلی فراوان بوده و به تعبیر او ملتهبتر از اوایل انقلاب بوده است. او همچنین از فشارها بر وزارت ارشاد و سازمان سینمایی گفته و بار دیگر از تشکیل گروه هنر و تجربه دفاع کرده و نقل قولی هم از عباس کیارستمی آورده است.مهمترین بخشهای حرفهای عجیب و غریب ایوبی را که با پایگاه اطلاعرسانی دولت گفتوگو کرده بخوانید:حجت الله ایوبی: بیکاری در سینما به ما ارتباطی ندارد
فضا ملتهبتر از اوایل انقلاب بود
فکر کنم در بین مدیران فرهنگی جزو کم شانس ترین مدیران هستم. من وارد فضایی شدم که سینما دوران بسیار پر تنشی را گذارنده بود، حتی ملهتبتر از دوران اوایل انقلاب. آن زمان بلافاصله حضرت امام(ره) از سینما دفاع کردند و مسئله حل شد. اما ما در دورانی وارد سینما شدیم که سینما گرفتار اختلافات داخلی فراوان و بی سابقه بود. سینما بر صندلی بدگمانی و اتهام نشسته بود. و این صندلی که اکنون من اینجا نشستهام، اتاق عملیات بههم ریختن سینمای ایران بود. فضای درگیریها، بسته شدن خانه سینما، یاس و ناامیدی و عدهای که سینما را کلا رها کرده بودند.
سازمان سینمایی در سایه تشکیل دادند برای آزار مدیران
من همیشه از مذاکرات 5+ 1 مثال میآورم؛ نقطه مشترک این شش کشور سینما بود. ما جزو نوادر کشورهای جهان هستیم که صنعت سینما داریم. هم بازار دارد، هم مخاطب، و هم توسط یک عده ای با اشتیاق دنبال میشود. میدانستم سینمای ایران حقش این نیست. اما بدشانسیام این بود که، مدیرانی از اینجا رفتند اما دلشان همچنان اینجا بود. از همان ابتدا بارها این را گفتهام، یک سازمان سینمایی درسایه با ساختمان و امکانات و بودجه و... یکی از اهداف خود را اذیت و آزار مدیران سازمان سینمایی دولت تدبیر و امید تعریف کرده بودند.
درباره «قصهها» فشار زیادی تحمل کردیم
واقعیت این است هنگامی که بر ما فشار وارد میشود ما باید توضیح دهیم و اگر شبههای وجود دارد، اگر تفاوت عقیدهای با برخی سازمانهای بیرون از سینما وجود دارد باید گفتگو کنیم، نباید راحت بپذیریم. مثلا درمورد فیلم «قصهها»ی خانم بنیاعتماد خیلی فشار بر ما بود؛ کمیسیون فرهنگی مجلس، اصل نود، قوه قضاییه و.... ما با هرکدام جلسههای متعدد داشتیم و با گفتگو مسئله حل شد. فیلمهایی که پیش از این به ناحق توقیف شدند که تعدادشان اتفاقا کم هم نیست در این دولت نمایش داده شدند. تعداد فیلمهایمان که تولید شده تقریبا دو برابر است و تعداد فیلمهایی که مشکل پیدا کردند خیلی کمتر از قبل است. بنابراین فکر میکنم کارنامه قابل دفاعی است.
سینما در این دولت دیجیتال شد
روزی که سازمان سینمایی را تحویل گرفتیم کمتر از 300 پرده داشتیم و در حال حاضر حدود 500 پرده سینمایی فعال داریم. از چندین سالن سینمایی در مجتمعهای تجاری معروف تهران تا مثلا سالنهای قدیمی در شهرهای مختلف که دوباره احیا یا ساخته شده است بهرهبرداری شد. در جشنواره فجر هم تعدادی از اینها رونمایی میشود. همچنین چندین درخواست ساخت سالن سینما داریم. یکی از اتفاقهای خیلی مهم اینکه ما از سینمای نگاتیو عبور کردیم و سینما در این دولت، دیجیتال شد. اتفاق زیرساختی و مهم دیگر این است که تمام سینمای ایران مکانیزه است. یعنی هر بلیتی که در سراسر کشور فروخته میشود در تهران ثبت و اعلام میشود. شاید به نظر اتفاق سادهای باشد اما آرامشی در سینما ایجاد کرد. تهیهکنندگان همیشه نگران بودند که از میزان فروششان اطلاع ندارند، اما حالا میدانند چقدر فروش واقعی داشتهاند.
حمایت کیارستمی از گروه «هنر و تجربه»
آقای کیارستمی بارها به من گفته بودند که « هرجای دنیا میروم پُز هنر و تجربه را میدهم». حتی حاضر بودند نامشان به عنوان هیات موسس هنر و تجربه به عنوان یک کار دولتی بیاید اما بیماری ایشان اجازه نداد. هنر و تجربه امید و نشاطی در بین اهالی سینما ایجاد کرد. فیلمهای ارزشمند هنری را از سیطره فیلمهای بدنه خارج کرد. سینمای بدنه هم نفس کشید، بخشی از رونق فروش را مدیون جدا شدن فیلمهای هنر و تجربه هستیم. این فیلمها با وقار و احترام در تمام کشور نمایش داده میشوند. تقریبا هر ماه هم یک سالن هنروتجربه افتتاح میشود. از طرفی هنر و تجربه فرصت نمایش را در اختیار بخش بزرگتری از تولیدات سالانه قرار میدهد و یک طرح عدالتمحور در سینما است. هرچند ما شعار عدالتخواهی را در بوق و کرنا نکردیم، اما در تقسیم یارانه های فرهنگی به جامعه متکثرتری معتقد بودیم و عمل کردیم.
با سیلی صورتمان را سرخ نگه داشتهایم
بودجه سازمان سینمایی خیلی جدی نیست. سینما صنعتی پرهزینه است و فیلم کالایی بسیار گران. همه میگویند چرا فیلم فاخر، فیلم دفاع مقدسی و ... تولید نمیکنید. درحال حاضر اگر بودجه ساخت فیلم دفاع مقدسی زیر 10 میلیارد باشد اصلا به ما ارائه نمیدهند، وقتی بودجه هایشان بالای این ارقام است به سراغ ما میآیند. آن وقت کل بودجه ما در فارابی حدود 14-15 میلیارد تومان است، تازه امسال که وضعمان خوب شده است. این واقعا شوخی با سینما است. اما ما تلاشمان را کردهایم، بخش خصوصی را به کمک گرفتهایم، با سیلی صورتمان را سرخ نگه داشتهایم.
موج بیکاری از تلویزیون به سینما آمد
ما ظرفیت تولیدمان حداقل یک برابر و نیم شده است. تولید یعنی ایجاد شغل. گاهی بیکاری در سینما را به سازمان سینمایی نسبت میدهند، با قاطعیت این اتهام را رد میکنم. بیکاری در سینما به ما ارتباطی ندارد، در همه حوزهها تولیدات ما افزایش یافته است. اما از آن طرف تولید در تلویزیون کاهش یافته است. تلویزیون چندصد تله فیلم تولید میکرد در حالی که الان کاملا متوقف شده است. موج بیکاری از شمال به جنوب، از تلویزیون به سینما آمده است.