حمیرا غفاری به روزگار کم رونق آموزشگاه‌های طراحی لباس اشاره و بیان کرد : در گذشته، چند آموزشگاه‌های محدود به آموزش طراحی لباس می‌پرداختند چراکه سال‌های دهه ۷۰، تعداد زیادی متقاضی برای رشته طراحی لباس وجود داشت اما دهه ۸۰، تعداد این افراد کم شد و هنرجویان کمتری، خواهان فراگیری این رشته بودند.
مدیر آموزشگاه ملکا با اشاره به این‌که راه‌اندازی کارگروه ساماندهی مد و لباس، باعث ایجاد تغییراتی در طراحی و دوخت لباس ایرانی شد گفت: در سال ۹۰ با تاسیس بنیاد ملی مد و لباس، تحول خوبی در طراحی و دوخت رخ داد. طراحان با نظارت این بنیاد، صاحب جایگاه و هویت شدند و این‌گونه بود که برند‌های ایرانی به جامعه معرفی شدند.
غفاری با اشاره به فعالیت‌های اجرایی که در زمینه طراحی صورت گرفته است؛ گفت: ما در بخش اجرایی با مشکلاتی روبه‌رو هستیم. ما برای آن‌که بتوانیم تولید را به مرحله عملیات و اجرا برسانیم، به همکاری تولید کنندگان نیاز داریم. اما مشکل اینجاست که تولیدکنندگان به تولیدات ایرانی وفادار نیستند و تنها به فکر درآمد زایی و منافع خود هستند، به همین سبب هنوز نتوانسته‌ایم قدم بزرگی در تولیدات داخلی برداریم و برای حل این مشکل تولید کنندگان را باید اجبار کنیم تا از کمک طراحان بهره گیرند به این ترتیب می‌توانیم موجب گسترش تولیدات ایرانی شویم.
این طراح لباس درباره ضرورت آموزش طراحی به جوانان گفت: آموزش طراحی مانند هنر آشپزی، برای هر خانواده‌ای لازم و ضروری است. پس نیاز است با تبلیغات گسترده مردم جامعه، خصوصا جوانان را به این هنر علاقه‌مند کنیم. چه اشکالی دارد نوجوان و جوان ایرانی از طرح‌ها و لباس‌هایی استفاده کنند که با فرهنگ و پیشینه فرهنگی‌شان هماهنگ است؟
غفاری با اشاره به فرآیند مدسازی گفت: مد، آن چیزی است که در جامعه فراگیر می‌شود و مورد استقبال مردم قرار می‌گیرد و اکثریت آن را می‌پذیرند. ما در ایران مد خاصی نداریم و از مد کشورهای دیگر الگوبرداری می‌کنیم. چراکه متخصصانی در این زمینه نداریم که مد را برای ما تعریف و کمک کنند مطابق با خواسته مردم جلو برویم.
