مرحوم میرزا اسماعیل دولابی می فرمود: یکی از راههای خدا قوه لامسه است. قوه لامسه خودش یکی از درهای بهشت است. وقتی که چشم و زبان نیست باید از لامسه استفاده کرد. لاسمه، قرآن را به قلب می رساند. امیدوارم با نیت خوب و با توجه بچشید و ببینید. اگر بعضی اوقات حال قرآن خواندن نداری، وضو بگیر و قرآن را مس کن. یکدفعه شما را بیدار می‌کند. می‌فهمی عجیب دری است که تازه به رویم باز شده است. برای کسانی که نمی‌توانند قرآن را بخوانند مس افضل است.
یکی دیگر ازدرهای بهشت سامعه است. کلامهای شیرین خدا را با آن گوش می‌دهید و استفاده می‌کنید. ذائقه انسان هم یکی از درهای بهشت است. وقتی ذکر محمد و آل محمد(ص) را می‌کنی لذت می‌بری. پنج حس انسان با دوقوه شهوت و غضب، هفت در بهشت است. امیدوارم که شهوت و میل انسان هم در ذکر خدا باشد. عقل انسان هم خودش یکی از درهای بهشت است.
اگر عقل نبود، همین هفت در، هفت در جهنم را تشکیل می‌دهند. چون عقل آنها را به کنترل خود در می‌آورد درهای بهشتند و الا درهای جهنم هستند. با قوه لامسه با بندگان خدا مصافحه می‌کنی، سادات را می‌بوسی و لذت می‌بری. اینها راه خداست. باصره هم همین طور. با آن به سادات نگاه می کنی، الطاف خدا را می‌بینی و لذت می‌بری. گوش انسان صدای خوب را می‌شنود. ندای حق، کلام خوبان رامی‌شنود. این در بهشت است. و بر خلاف این در جهنم است.
امیدوارم بهشت و جهنم را بشناسی. جهنم را بشناسی تا کیفت به راه باشد. اگر جهنم را نشناسید ممکن است لذت بهشت کم باشد. بی جهت خداوند بهشتی‌ها و جهنمی‌ها را همسایه و نزدیک هم قرار نداده است. امیدوارم شش دانگ به بهشت بروید، آن جا همه‌اش بهشت و بهشتی است. یعنی تمام حواس، کار صحیح انجام می دهند، ذائقه، باصره، سامعه، لامسه، «لایمسه الا المطهرون»1 ؛ قرآن نمی‌گوید نمی‌خواند مگر طاهر، می گوید: مس نمی کند. معلوم می‌شود مس خیلی بالاتر از خواندن است. امیرالمومنین(ع) «ممسوس فی ذاته»2 ذات هستی ممسوس علی(ع) است.
امیدوارم خداوند لذتهای ذائقه، باصره، سامعه و اینها را نصیبتان کند. آن وقت هر جا را ببینی در بهشت است، هرچه را بشنوی در بهشت است. هم می‌بینی و هم می‌شنوید و هم لمس می‌کنید. هفت در بهشت باز است. امیدوارم درهای جهنم بسته باشد. اگر گاهی هم برای شناسایی باز شود عیب ندارد.
مومن بعضی اوقات یخ می‌کند، دلش می خواهد گرم شود. جهنم برای گرم شدن کسانی است که مبتدی هستند. بهشت خیلی خنک است. این قدر خنک است که اگر آتشهای دنیا و آسمان و زمین و قیامت بر سر آن ریخته شود داغ نمی‌شود. از مومن معلوم می‌شود که بهشت چقدر خنک است. همه آتشها را خاموش می‌کند. اصلا آتش می‌ترسد نزدیک او شود. از این جاست که خدا می گوید: «بردا و سلاما علی ابراهیم»؛3 برد و سلام باش نه بردی که دخل حضرت ابراهیم را بیاورد و او را از بین ببرد.
اهل آخرت خنک و لطیفند. مزاج خنک خیلی آرامش دارد. سرد سلامت است. می گویند: مستحب است آب غسل میت سرد باشد. در احکام اسراری خوابیده است. لذا به عنوان مستحب فرمود. چیزهای بزرگ قیمتی را به عنوان مستحب ذکر کرده‌اند. آب دنیا برای میت خیلی داغ است. ان شاء الله شما نشسسته پاک باشید.
امیدوارم در حال حیات، یک میت را برای خدا غسل بدهید. خودت را هم برای خدا غسل بدهی و دیگر غسل لازم نداشته باشی. وقتی یک میت را برای خدا غسل دادید مثل روزی است که از مادر متولد شده‌اید. همه گرفتاریها رفع شد. گرد و غبار راه تمام شد.
ائمه(ع) صادقند. مقصود این که چقدر آن جا قشنگ است. نسیمهای خنک، بدن خنک، گوش و زبان خنک. همه فضا راحت است و خودت هم راحتی و هر کس هم در کنف شما بیاید راحت است. آبا و اجداد شما خرسندند. فرزندان شما همه در کنف هم خرسندند. مومنین چقدر از شما بهره می‌برند. امیدوارم خودتان را بیابید و عزیز باشید. انسان پیش نفس خودش عزیز باشد.
پی نوشت:
1- سوره واقعه، ایه 79.
2- بحارالانوار، ج110، ص 31.
3- سوره انبیا، ایه 69.
کتاب طوبای محبت – ص 40
مجالس حاج محمداسماعیل دولابی
