محمد رسولالله(ص) شاهراهی است که از دریچه دوربین مجید مجیدی به پرده نمایش نشست و همچون چلچراغی سینمای ایران را به قلل مرتفع هنر جهانی منتهی کرد؛ این فیلم،گامی است در جهت دفاع از آخرین پیامآور که او را رحمت للعالمین مینامند اما براستی از این اثر چقدر حمایت شد؟
فیلم "الرساله" مصطفی عقاد که در ایران با نام "محمدرسول الله" شناخته میشود تنها اثر تاریخی پیرامون پیامبر اسلام در سینمای جهان است که بسیار مورد توجه واقع شد. اکنون ایران به عنوان اولین کشور از جهان اسلام، اثری را خلق کرده که برخلاف نگرش فیلم "الرساله" که تنها نیمنگاهی به غزوات پیامبر اکرم(ص)داشته و از ویژگیهای شاخص اخلاقی ایشان غافل شده، جامعه بشری را دعوت میکند تا شاهد سلوک پیامبر از جنس زندگی بر پرده نقرهای سینما باشند.
فیلم مجیدی از محاصره مسلمانان در شعب ابیطالب آغاز میشود و به نمایش صحنههای وفات مادر رسولاکرم(ص) و با پرداختی به دوران خردسالی ایشان بسنده میکند اما حرفهای گفتنی و تأثیرگذار بسیاری برای جوامع انسانی و انسانهای پاکسرشت که با روح تشنه خود پذیرای مفهوم انسانیت هستند، دارد. در این میان مدعیان حقوقبشر از هیچ تلاش و کوششی در جهت مخدوش کردن چهره محبوب و محبتورز حضرت رحمت للعالمین در جهان، دریغ ندارند.
نمونه بارز آن مانعتراشیهای حکومت عربستان در جهت جلوگیری از گسترش فیلم "محمد رسولالله" مجید مجیدی است. فیلمی که حضور پررنگ و برجستهای در پرده نقرهای سینماهای ایران و کشورهای جهانی پیدا کرده حتی در میان اقشاری که روزی کاریکاتورها و فیلمهای موهِنی برای تخریب و تخطئه اسلام به معرض دید مخاطبان گذاشتهاند، مورد استقبال قرار گرفت؛ جمعیت چند صد نفره مسجد امام علی(ع) دانمارک گویای این مطلب است.
این روایت به بهانه گفتگویی هرچند کوتاه با مجید مجیدی کارگردان خوشفکر سینمای ایران نوشته شد؛ او در این مصاحبه از ما خواست در قالب نوشتهای به مسئولین این توصیه را داشته باشیم که؛ "مسئولین و دولتمردان ما بدانند این فیلم رسالتی را برعهده دارد تا چهره خشن و زشتی که استکبار و صهیونیست برعلیه پیامبر در دنیا ساخته را با خلق صحنههای زیبا، در میدان نبرد فرهنگی تغییر دهد و از دریچه رحمانیت و رحمة للعالمین ایشان که قطرهای از اقیانوس رحمانیت پبامبر به شمار میرود، تجلی یابد".
کارگردان فیلم از هزینههای هنگفت عربستان برای جلوگیری از گسترش مخاطبان جهانی گفت و بیان کرد: "این فیلم باید در جهان اسلام خاصه ایران همچون چلچراغ بدرخشد؛ نگاه من به ساخت این فیلم این بود که می تواند پنجره ای از اسلام حقیقی را به دنیا باز کند ولی متاسفانه راه این فیلم را همه جوره بستند. از عربستان سعودی گرفته که اجازه پخش فیلم را در همه کشورهای عربی نداد تا آمریکا که از پخش فیلم هراس داشت و نمی خواست که اسلام واقعی در جهان هویدا شود.اثری که 7 سال با 1000 عوامل داخلی و خارجی حرفهای تولید شده تا پیامبر اسلام بهتر در اذهان عمومی معرفی شود، شایسته این توجه چند میلیونی نیست! به جرأت میتوانم بگویم این پرداختها به گونهای شکل گرفتند که برای کودکان 8 ساله تا کهنسالان 90 ساله حرفهای بسیار برای گفتن دارد". به خاطر دارم فیلم "کلاهقرمزی" که یک اثر کودک و نوجوان با اندک نکات آموزشی است شاید چندین برابر بیشتر از فیلم "محمد رسولالله" مورد حمایت قرار گرفت.
حرف پایانی این کارگردان برجسته این است: "تنها در این روزهای پایانی که به ماه ربیعالاول منتهی شده فرصت باقی مانده تا حمایت مسئولین نسبت به توسعه تعداد مخاطبین و سرمایه این فیلم، جلب شود. واقعاً با این شرایط نمیتوان فازهای تأثیرگذار بعدی این اثر دینی عظیم را خلق کنیم. چون انگیزهای نه تنها برای بنده بلکه برای دیگر سینماگران هم باقی نمیماند که به سراغ ساماندهی و تقویت بخشهای سینمای دینی و مذهبی بروند".