به گزارش افکارنیوز، سید محمد حسینی وزیر ارشاد به مناسبت روز عطار پیامی به شرح ذیل صادر کرد:
شیخ فریدالدین ابوحامد محمد بن ابراهیم عطار نیشابوری از بزرگترین آفرینندگان آثار عرفانی و پیشوای بسیاری از معرفت گویان و سخن سرایان بزرگ ایرانی است.
مقام عطار در غزل پهلو به سعدی و حافظ می زند و مثنوی معنوی مولوی، پرواز را از منطق الطیر او آموخت، او حلقه ای زرین در سلسله عارفان ایرانی و شاعران پارسی گوی است و به حتم یکی از پایه‌های استوار و بلند کاخ شعر معنوی است.
باورمندی و شریعتمداری عطار به حدی است که می‌توان نام گرانقدرش را در شمار دانشمندان بزرگ جهان اسلام نوشت و به آن مباهات کرد و دلبستگی او به علوم دینی و شیفتگی اش به معرفت در همه آثار و اشعارش پدیدار است چنانکه در ˈمصیبت نامهˈ تصریح می‌کند: علم دین را باید از فقه و تفسیر و حدیت جست - علم دین فقه است و تفسیر و حدیت - هرکه خواند غیر این گردد خبیث. این سه علم اصل است و این سه منبع است، هرچه بگذشتی از این لاینفع است.
این سخن بدان معناست که شناخت دین تنها از رهگذر تامل در منابع و نصوص دینی ممکن است و آمیختگی و التقاط، ثمری جز سرگشتگی و گمراهی ندارد، به راستی که این همه شریتعمداری در اندیشه‌های شاعری که جهان را از منظر عرفان و ذوق می‌نگرد، شگفت است.
عطار سهم بسیاری در گسترش عرفان در زبان منظوم فارسی دارد، بدین رو است که شیخ محمود شبستری، عارف و شاعر نامی قرن هشتم، شاعری را برای خود عار نمی‌داند، فقط از آن رو که نام عطار در میان شاعران به چشم می‌خورد.
از مولانا نیز نقل شده است که عطار روح عرفان است، آنچنان که سنایی دو چشم آن، عطار به مدد زبان توانمند و ساده گوی خود توانست معرفت ذوقی و شهودی را جامه نظم پارسی بپوشاند و سپس آن را برای مولوی و حافظ و سعدی و عارفان پس از خود میراثگذارد.
سیرت علمی و عملی او نیز نقش فراوانی در پیراستگی عرفان از افت‌ها و آفت‌ها داشت، او همچون ناصر خسرو، نظم در دری را به پای خوکان نریخت و هرگز شعر شیوا و زبان توانای خود را به مدح ظالمان یا قدح هم روزگاران نیالود.
عطار بر خلاف بسیاری از هم قطارانش، مردم نیشابور را در فتنه مغول تنها نگذاشت و از عهد خود با خدای خویش نگریخت. امید میبریم که روز بزرگداشت عطار موجبات آشنایی بیشتر ایرانیان و جهانیان را با این عارف و شاعر بزرگ ایرانی فراهم کند.
