کتاب «موسای قوم زرگر» زندگی و خاطرات دکتر موسی زرگر به قلم نجمه نیلیپور در انتشارات سورهمهر منتشر و راهی بازار نشر شد. این کتاب به زندگی دکتر موسی زرگر، وزیر بهداری شورای انقلاب و یکی از حاذقترین پزشکان کشورمان میپردازد.
موسی زرگر در سال ۱۳۱۴ شمسی در محله حصارطهماسب صفادشت از توابع شهریار در نزدیکی تهران متولد شد. وی در سال ۱۳۳۲ در دبیرستان مروی تهران موفق به اخذ مدرک دیپلم و سال ۱۳۴۰ مدرک دکتری حرفهای پزشکی عمومی را از دانشگاه پزشکی تهران گرفت. دکتر موسی زرگر، مدرک فوق تخصصی جراحی سینه را در سال ۱۳۴۷ از دانشگاه علوم پزشکی تهران گرفت. او در عمر خویش، مسئولیتهای مختلفی بر عهده داشت.
ریاست ستاد پزشکی استقبال از امام خمینی(ره) در روز دوازدهم بهمن۱۳۵۷، عضو شورای مرکزی و رئیس کمیته پزشکی حزب جمهوری اسلامی، عضو تیم پزشکی معالج امام خمینی، پزشک معالج رهبر معظم انقلاب در ترور نافرجام سال ۱۳۶۰، وزیر بهداری و بهزیستی شورای انقلاب، نماینده مردم شهرستان شهریار در دوره اول مجلس شورای اسلامی، نماینده مردم تهران دوره دوم و پنجم مجلس شورای اسلامی، طرح ژنریک دارویی و راهاندازی اولین مرکز تحقیق و پژوهش تروما در ایران از جمله مسئولیتهای او بود. وی همچنین برای نوسازی و احیای بیمارستان سینا(در دولتهای مختلف) تلاش فراوانی به خرج داد.دکتر موسی زرگر در ۲۲ اسفند سال ۱۳۹۸ به دلیل عارضه قلبی از دنیا رفت.
کتاب «موسای قوم زرگر» در دو بخش «زندگی و زمانه موسی زرگر از زبان خودش» و «آشنایی اجمالی با شخصیت و ویژگیهای فردی دکتر زرگر از زبان خانواده، دوستان و همکاران ایشان» نگارش شده است. اسناد و عکسها نیز در انتهای کتاب گنجانده شده است.
نیلیپور در مقدمه کتاب آورده است: « برای نگارش کتاب تنها دوازده ساعت مصاحبه از دکتر زرگر در دسترس نگارنده قرار گرفت، که طی سا های ۱۳۷۵ تا ۱۳۷۹ توسط دفتر ادبیات انقلاب اسلامی حوزه هنری انجام شده بود. مصاحبههایی که به دلیل گسست زمانی در ثبت آنها، به تکرار گراییده بود و ظرف قلم راقم این سطور برای کسب ویژگیها و خصوصیات شخصی ایشان تنها تا نیمه پر شد. از آنجا که خواننده با مطالعه دوازده ساعت مصاحبه به شناخت نسبی و قابل قبولی از شخصیت زرگر نمیرسید، نگارنده بر آن شد تا برای تکمیل مطالب کتاب، مصاحبههایی با خانواده مرحوم دکتر زرگر )همسر، خلبان علی زرگر، پسر بزرگ و دکتر نازنین زرگر دختر ایشان( ترتیب دهد و در ادامه نیز با آقایان دکتر علیرضا مرندی، دکتر منوچهر متکی، نعمت زرگر و حسین یوسفی به تکمیل خلأ های این متن بپردازد.»