اولین انیمیشن بلند هایائو میازاکی پس از بیش از یک دهه، با عنوان «پسر و مرغ ماهی‌خوار» پس از نمایش در جشنواره تورنتو به جشنواره نیویورک می‌رود.
این فیلم که اولین فیلم این استاد در یک دهه اخیر است، یک فانتزی جذاب و بی‌نهایت مبتکرانه از جنگ جهانی دوم و نوجوانی است که مرگ غم انگیز مادرش او را در خود فروبرده و از توکیو به خانه روستایی آرام نامادری جدیدش ناتسکو نقل مکان می‌کند. او با یک مرغ‌ماهی‌خوار خاکستری به امید نجات ناتسوکو به سفری زیرزمینی می‌رود.
در همین حال فیلم‌های دیگری، چون «نفرین» ناتان فیلدر و بنی سفدی و «دشمن» گارت دیویس اولین نمایش جهانی خود را در شصت و یکمین جشنواره سالانه فیلم نیویورک تجربه می‌کنند.
در بخش اسپاتلایت «مائسترو» یا «رهبر ارکستر» بردلی کوپر اولین نمایش خود را در آمریکای شمالی تجربه می‌کند. بردلی کوپر در این فیلم زندگی موسیقیدان افسانه‌ای لئونارد برنشتاین را با حساسیت، نبوغ بصری و شکوه سمفونیک کارگردانی کرده است. این فیلم ۲ اکتبر به طور ویژه با صدای دالبی پخش خواهد شد.
دیوید کراننبرگ هم فیلم جدیدش را با عنوان «چهار زن بی‌عشق» که محصولی از کانادا / ایتالیا است و از آن به عنوان مینیاتوری سوررئالیستی یاد شده، برای اولین بار در آمریکا به نمایش درمی‌آورد.
فیلم کوتاه «بلیت» ساخته یورگوس لانتیموس محصول ۲۰۲۲ یونان هم اولین نمایش خود در آمریکا را در این جشنواره تجربه می‌کند. در این فیلم لانتیموس با، اما استون همکاری کرده و فیلم در یک جزیره دورافتاده یونان به صورت سیاه و سفید و صامت ساخته شده و در آن استون در نقش بیوه‌ای جوان ظاهر شده که به سفر زندگی خود با همسر فقیدش (دیمین بونارد) ادامه می‌دهد. این فیلم ۳۵ میلی‌متری موسیقی متن ضبط‌شده ندارد و اجرای زنده گروهی از نوازندگان و یک گروه کر که قطعاتی از باخ و توشیو هوسوکاوا را اجرا می‌کنند، موسیقی متن آن را تشکیل می‌دهد.
«نفرین» ناتان فیلدر و بنی سافدی محصول آمریکا، «دشمن» گارث دیویس از استرالیا، فیلمی اقتباسی از درامی علمی- تخیلی که پرسش‌های اساسی درباره آخرالزمان محیطی و ظهور هوش مصنوعی را مورد بررسی قرار می‌دهد، «رفتن به مریخ: پروژه نیکی جیووانی» ساخته جو بروستر و میشل استفنسون محصول آمریکا که برنده جایزه بزرگ هیات داوران جشنواره ساندنس در بخش مستند شد و پرتره شاعر و فعال نیکی جووانی را با نزدیک شدن به ۸۰ سالگی دنبال می‌کند، دیگر فیلم‌های این جشنواره است.
«هیتمن» ریچارد لینکلیتر محصول آمریکا با بازی گلن پاول در نقش استاد فلسفه‌ای که در نقش یک قاتل مخفی ظاهر می‌شود و در واقع یک کمدی وجودی هوشمندانه درباره هویت و پوچی است، مستند جدید فردریک وایزمن محصول فرانسه / آمریکا با عنوان «منوی دلپذیر ترویسگروس» که دوربین خود را به یک رستوران سه ستاره میشلن در روستایی در مرکز فرانسه می‌برد که توسط آشپزی به نام ترویسگروس و پسرانش اداره می‌شود و نشان‌دهنده تلاش برای کمال است و «شهر اشغالی» استیو مک کوئین محصول انگلستان / هلند، مستند ۴.۵ ساعته درباره حفاری‌های تاریخی و تقابل بزرگ با میراث تاریخی شرم‌آور از واقعیت‌های زندگی در آمستردام در طول جنگ جهانی دوم تحت اشغال نازی‌ها هم در جشنواره حضور دارند.
«تونل کبوتر» ارول موریس محصول بریتانیا که در آن این مستندساز پیشگام، زیبایی‌شناسی خود را در پرتره‌ای پرخاشگر از جان لوکاره به کار می‌برد و به رمان‌هایی مانند «جاسوسی که از سردسیر آمد»، «پیله‌ور، خیاط، سرباز، جاسوس» که برای همیشه نحوه درک ما از جاسوسی را تغییر داد، می‌پردازد و «ریویچی ساکاموتو | اپوس» ساخته نئو سورا محصول ژاپن ساخته شده توسط پسر ساکاموتو که مارس ۲۰۲۳ در ۷۱ سالگی درگذشت و با مرگش جهان یکی از بزرگترین نوازندگان و آهنگسازان خود را از دست داد، مستندی از کنسرت دسامبر ۲۰۲۲ وی است که فقط ساکاموتو و یک پیانوی بزرگ را به نمایش می‌گذارد، هم از فیلم‌های جشنواره نیویورک امسال هستند.
«راه عجیب زندگی» پدرو آلمودوار محصول اسپانیا، فیلمی کوتاه و یک ملودرام وسترن با بازی ایتن هاوک در نقش کلانتر شهری کوچک که پس از ۲۵ سال دوباره دوستش با بازی پدرو پاسکال را در حالی که پسر وی مظنون به قتل است، ملاقات می‌کند، «شرق شیرین» شان پرایس ویلیامز محصول آمریکا، «طعم اشیا» ساخته تران آن هونگ محصول فرانسه فیلمی از اواخر قرن نوزدهم فرانسه با بازی ژولیت بینوش و بنوآ ماگیمل در نقش ۲ آشپز میانسال هم در این جشنواره دیده می‌شوند.
جشنواره فیلم نیویورک (NYFF) از ۲۹ سپتامبر تا ۱۵ اکتبر ۲۰۲۳ (۷ تا ۲۳ مهر) برگزار خواهد شد.
