شهر جدید "پرند" که به قطب مسکن مهر ایران لقب گرفته است به تازگی داری یک پردیس سینمایی با چهار سالن نمایش شده است. این پردیس سینمایی که در آستانه دهه فجر امسال به بهره برداری رسید اکنون برای چندمین روز متوالی آثار سینمایی چهل و یکمین دوره جشنواره فیلم فجر را اکران می‌کند.
مشاهدات میدانی خبرنگار ما نشان می‌دهد که این سینما علی‌رغم اینکه فقط چند روز از افتتاح آن می‌گذرد توانسته محلی برای گرد هم آمدن اهالی فرهنگ و هنر در پرند باشد. اگرچه فقط یکی از سالن‌های آن با ظرفیت ۱۸۳ صندلی میزبان مخاطبان خود است، اما بیشتر سانس‌های آن با استقبال قابل قبولی از سوی مردم و به طور ویژه خانواده‌ها رو برو شده است.
دسترسی آسان به پردیس سینمایی "پرند"، فراهم بودن امکانات رفاهی مناسب، رسیدگی به نظافت سالن و نظارت سفت و سخت بر اکران با کیفیت آثار بخشی از ویژگی‌های این سالن تازه تأسیس سینمایی است. نو بودن پرده سینما، صندلی‌ها، سیستم صوت و تصویر و دیوارها این حس را در بازدیدکنندگان ایجاد می‌کنند که گویا یک لباس نو یا کالای فرهنگی آکبند که هنوز آهارش نشکسته است به تن کرده‌اند. حتی افرادی که دارای معلولیت جسمی هم هستند مجال تماشای فیلم‌ها را دارند.
شب گذشته فیلم سینمایی «شماره ۱۰» یکی از آثاری بود که در پردیس سینمای پرند به نمایش در آمد. این فیلم که مضمونی حماسی دارد و به فرار موفق یک اسیر جنگی ایران از اسارتگاه‌های مخوف عراق می‌پردازد با اسقبال خوب تماشاگران روبرو بود. نکته قابل توجه این است که در هیچ بخشی از جریان نمایش فیلم هشدار محدودیت سنی به دلیل وجود تصاویر خشن به چشم نمی‌خورد.
در میان بینندگان حاضر در این سینما از هر قشری و سنی دیده می‌شد. در کنار برخی از نقدها، اما بیشتر تماشاگران رضایت بالای از فیلم «شماره۱۰» داشتند و به گفته آنها در چند سکانس نفسشان در سینه حبس شد.
اما مادری که همراه با دو فرزند خردسالش به تماشای این فیلم نشسته بود اعتقاد دارد:« این فیلم به بخش مهمی از تاریخ کشورمان اختصاص دارد که موجب سربلندی ما را فراهم کرده است. تنوع فرهنگی و ظاهری بینندگان در این سینمای نشان می‌دهد داستان‌هایی که به معرفی قهرمانان حقیقی ما می‌پردازند مورد قبول همه اقشار ایران است. همچنین دفاع مقدس بخشی از تاریخ معاصر ما را تشکیل داده است که باید به شیوه‌های گوناگون مضامین فرهنگی و حماسی را برای جامعه بازگو کنیم.»
این مادر با اشاره به نمایش تصاویر خشونت بار فیلم «شماره ۱۰» توضیح داد: در چند سکانس متوجه شدم که همراهانم میخکوب شده‌اند. اگرچه به تصویر کشیدن صحنه‌های شکنجه یا اعدام و ضرب و شتم رزمندگان در این فیلم تعدیل یافته بود و بخشی از حقیقیت تلخ زندگی در اسارتگاه است، اما توصیه می‌کنم چنانچه خانواده‌ها تصمیم دارند همراه کودکانشان به تماشای این فیلم بپردازند کمی دقت داشته باشند چون ممکن است چند سکانس برای کودکان ترسناک باشد.»
بییننده دیگر فیلم سینمایی «شماره ۱۰» که خودش سابقه حضور در جبهه را داشته است با بیان اینکه بخشی از دوران جوانی خود را در جبهه گذرانده‌ام، توضیح داد:« این فیلم من را به گذشته برد؛ به آن زمان که به عنوان یک جوان وظیفه دفاع از میهن را احساس می‌کردم و در جبهه حاضر شدم. برخی از دوستانم به شهادت رسیدند که سکانس‌هایی از این فیلم من را به یاد آنها انداخت. آزادگان جنگ تحمیلی حق بسیاری بر گردن ما دارند و این فیلم تا حدودی توانست آنها را از گمنامی و مجاهدتی که داشته‌اند در آورد. مسأله‌ای که در این فیلم وجود داشت معماری مخوف اردوگاهی است که اسرا در آن زندانی بودند شاید برای افرادی که اسیر بوده‌اند این اردوگاه با واقعیت تفاوت داشته باشد.»
مخاطب دیگری که حدودا ۶۰ سال سن دارد با انتقاد از این که چرا سینماگران کمی دیر به فکر بیان نقشی که منافقین در جذب اسرای ایرانی داشتند افتاده‌اند؟ یادآور شد: «اقدامات جنایت‌کارانه و جاسوسی‌های منافقین هیچ گاه از ذهن مردم ایران پاک نمی‌شود. اگرچه سینما در چند دوره گذشته در جشنواره فجر به این مقوله پرداخته است ولی همچنان جای کار بیشتری دارد. نباید فراموش کنیم، وطن فروشی آنها و تلاش برای جذب اسرا، یکی از وقایع تاریخی جنگ تحمیلی است که کمتر به آن پرداخته‌اند. خوشبختانه فیلم «شماره ۱۰» کمی در باور پذیر بودن جذب برخی از اسرا توسط سازمان مجاهدین خلق موفق بوده است.»
