یک ملودی رازآلود، مِه غلیظ، یک تاکسی قدیمی، راننده‌ای که به سرنشینان درباره مقصد خطرناک‌شان هشدار می‌دهد، تاکسی جلوی یک عمارت باشکوه و قدیمی متوقف می‌شود. عمارتی مخوف که فیلم ساز با ارائه نمایی‌لانگ‌شات از آن می‌خواهد بگوید رازهای تاریکی در پس این‌همه وقار و بزرگی‌اش هست. تیلدا سوئینتن بازیگر معروف و اسکاری در نقش زنی میان‌سال از خودرو پیاده می‌شود. همه‌چیز حکایت از این دارد که یک جای کار می‌لنگد. اوضاع وقتی جالب‌تر می‌شود که دوباره تیلدا سوئینتن این‌بار در نقش زنی سالخورده از تاکسی پیاده می‌شود. یعنی یک اتفاق تازه، این بازیگر کهنه‌کار در دو نقش ظاهر می‌شود و هرکدام را با جزئیات جالبی ارائه می‌کند. پذیرش هتل رفتار نامناسبی دارد که تردید ما درباره شرایط وخیم داستان را تکمیل می‌کند. یک ورودی جذاب به سبک سینمایی نوآر و معمایی چند دهه قبل برای فیلم «دختر ابدی» که در ادامه با آن بیشتر آشنا می‌شویم.
وحشت یا روان‌شناسی؟
فیلم داستان یک نویسنده معروف است که همراه مادر سالخورده‌اش به عمارتی بزرگ که حالا تبدیل به هتل شده آمده‌اند. هرشب در هتل سروصدای عجیبی می‌آید. هتل هیچ میهمان دیگری ندارد و خدمتکارانش رفتارهای مرموزی دارند. شخصیت اصلی یعنی جولی شب‌ها نمی‌تواند بخوابد و بین پرچین‌های بلند داخل محوطه عمارت قدم می‌زند. انگار چیزی را حس می‌کند و منتظر اتفاقی است. مادرش قبلاً در این هتل زندگی کرده و زنی است اشرافی. حضور سوئینتن در دو نقش روی برخی قاب‌بندی‌ها اثر مستقیم گذاشته. اما نکته جالب بازی این هنرمند توانمند است که موفق شده جزئیاتی را به شخصیت هرکدام اضافه کند. فیلم با ریتمی آرام بین ژانر وحشت و روان‌شناسی سردرگم است اما مخاطب را حوصله را جذب خواهد کرد.
چرا ببینیم؟
فیلم تجربه ممتازی است. هرچند بعد از آن شروع جذاب، کمی ریتم اتفاقات کُند می‌شود اما ما در دل یک داستان خاص می‌رویم تا دریافت‌های حسی شخصیت اصلی را در قالب تصاویری هنرمندانه که شبیه کارت‌پستال‌هایی پشت هم می‌آیند تجربه کنیم. فیلم ارواحی دارد که کارشان ترساندن نیست. بلکه مکمل احساسات شخصیت‌ها هستند تا به دریافتی بهتری از اتفاقات برسند. ترکیب سه عنصر جالب فیلم را خاص می‌کند. مادری که احساساتش سرکوب شده و در سلوک اشرافی‌اش خویشتن‌داری مهم بوده، دختری میان‌سال از نسلی پرسشگر و هتلی که هیچ مسافری ندارد و شاید نمادی است از زندگی. اگر سینمای درام با پس‌زمینه‌های معمایی و البته ریتمی آرام را می‌پسندید «دختر ابدی» تجربه برزخی شما از سینما خواهد بود.
