محسن محسنی نسب تهیه کننده و کارگردان سینما درباره علت بالا رفتن دستمزد بازیگران و عواقب منفی این موضوع،گفت: وقتی که یک توپ را بی محابا باد می کنید باید یک روز منتظر ترکیدن آن باشید. خوشبختانه امروز این توپ ترکیده و مشخص شده که ورودی و خروجی سینما هیچ ارتباطی با هم ندارند. در یک دوره ای، یک عده ای که اهل سینما نبودند و اصلا ارزش و مفهوم آن را نمی دانستند، به صرف عکس گرفتن با بازیگران و مسائل حاشیه ای، با پول های کثیف و باد آورده وارد سینما شدند و بی محابا خرج کردند.
وی افزود: این مسائل باعث شد که عده ای دستمزدهای نامتعارف بگیرند، این دستمزدها در حجم بالا باقی ماند. برخی ها هم بودجه های دولتی را می گرفتند و شبیه دسته اول خرج می کردند. بازیگران با دستمزد بالا با قراردادهای قبلی وارد عمل می شدند و این بودجه های دولتی به آن ها نیز تعلق گرفت. البته تهیه کننده های حرفه ای سینما هرگز این دستمزدها را پرداخت نکردند و این موضوع شامل تازه واردها و غیرحرفه ای ها می شود.
محسنی نسب اظهار کرد: یک موضوع بسیار غلط که در سینما وجود دارد این است که به جای آدم های اهل فن، هنرمند و مجموعه ای از تفکرهای سالم، افرادی وارد این حرفه شدند که وضعیت امروز پیامد حضور آنهاست و تا این افراد هستند، نباید منتظر خروجی مثبت باشیم.
وی ادامه داد: سینمای ما دولتی است، بدون حمایت دولت سینما وجود خارجی نخواهد داشت و داشتن سینمای خصوصی یک دروغ بزرگ است. حتی سینماگران مستقل هم ارتباطی با سینمای دولتی دارند. نوع دیگر سینمای ما، آلوده به پول های کثیف است. پس وقتی که دولت همه کاره است چرا برای نمایش فیلم تصمیم نمی گیرد؟ زمانی که تصمیم گیرنده نمایش فیلم ها سینمادار است، وضعیت همین قدر بد می شود! در صورتی که سینمادار فردی است که سالن سینما و یا پولی به او به ارث رسیده و یا به یک دلیلی مالک ساختمانی به اسم سینما شده است. این مالکیت می تواند حمام و ... هم باشد.
کارگردان «یاس های وحشی» بیان کرد: متاسفانه همین سینمادار تصمیم می گیرد چه فیلمی اکران شود و از آنجایی که اغلب آن ها سواد کافی سینمایی ندارند، به جای اینکه به محتوا و کیفیت فیلم نگاه کنند به بازیگران فیلم توجه دارند. به همین علت، خیال بازیگران راحت است که می توانند به راحتی دستمزدهای بالا طلب کنند زیرا می دانند سینمادار فیلمی که آن ها بازی کرده اند را اکران می کند.
وی اضافه کرد: وقتی شاهد این اتفاق زشت هستیم که سینمادار برای کلیت سینما تصمیم می گیرد یعنی حسین انتظامی، اتحادیه تهیه کنندگان، خانه سینما و ... نقشی در کیفیت سینما ندارند و این کیفیت را سینمادار تعیین می کند. در نتیجه بازیگر گرانی که سر صحنه می آید تن به دستورات تهیه کننده و کارگردان نمی دهد و به صراحت می گوید فیلم شما روی شاخ من می چرخد؛ پس باید به حرف من گوش دهید و در پی آن، این بازیگر لوس، غذا، هتل و ... جداگانه و خاص می خواهد! این موضوع باعث شده به کلیت مدیریت سینما لطمه سنگینی وارد شود. مسئله بعدی این است که در این فرآیند، بازیگر جدیدی وارد سینما نمی شود.
محسنی نسب بیان کرد: برای این موضوع ها یک نمونه مثال میزنم. کارگردان «سونامی» قصد ساخت فیلمی ورزشی با موضوع مسابقات ورودی تیم ملی تکواندو را داشت. او مجبور شد بازیگر میانسالی مانند بهرام رادان را وارد مسابقاتی کند که به تیم ملی ختم می شود. در صورتی که برای تیم ملی تکواندو در دنیای واقعی ازنوجوان ۱۷ تا ۱۸ ساله استفاده می کنند. با این وضع، فیلم غلطی ساخته می شود و از آن استقبال نشد زیرا انتخاب غلط وجود داشت. این بدین معنی است که کارگردان برای اکران شدن فیلمش مجبور شده انتخاب غلطی انجام دهد یعنی سلبریتی پیرمرد را برای نقش نوجوان در فیلمش بگنجاند.
کارگردان «شیرهای جوان» افزود: اینقدر استعداد نوجوان و جوان خوب داریم که به دلایل ذکر شده وارد سینمای ایران نمی شوند و کماکان پیرمردها و پیرزن ها نقش های نوجوانان و دخترک ها را بازی می کنند. از سویی به جای در نظر گرفتن پروداکشن قوی در تولید یک فیلم، حدود هشتاد درصد بودجه فیلم را دو سلبریتی می گیرند و مابقی به بقیه فیلم که کم هم نیست تعلق خواهد گرفت. این باعث می شود تهیه کننده از عوامل ارزان قیمت بهره ببرد و کیفیت اثر به شدت پایین بیاید و با شکست روبرو شود. از بین رفتن امنیت شغلی هم از دیگر عواقب منفی این موضوع است.
کارگردان «یورش» اظهار کرد: از بین همه کارهای غیر کارشناسی که حسین انتظامی انجام می دهد، یک کار کارشناسی شده به چشم خورد و آن هم اکران فیلم ها برحسب قرعه کشی بود. این اتفاق در دهه شصت و هفتاد وجود داشت. یعنی نمایش فیلم ها را یک کمیته دولتی تعیین می کرد و سینمادار هیچ دخالتی در آن نداشت. اگر چنین اتفاقی رخ دهد مشکلاتی مانند نبود امنیت شغلی و جلوگیری از ورود بازیگران مستعد جوان به سینما از بین می رود. همچنین فیلم های قوی تر و با کیفیت بالاتر تولید می شود و حتی اظهار نظرهای گوناگون و توهمات سلبریتی ها در حوزه های مختلف هم از بین خواهد رفت.
محسنی نسب در پایان عنوان کرد: در آخر بگویم، اگر کرونا سینمای ایران را از پا در نیاورد برخی سینماداران آن را نابود خواهند کرد کما اینکه نتیجه کارشان را طی چند سال اخیر می بینیم.
