به نقل از تفتان ما، در این روزهای گرم تابستان همانطور که نیاز به آب بیشتر می شود و کمبود آن نیز بیشتر محسوس است. در کشور ما بخاطر موقعیت جغرافیایی و کمبود نزولات آسمانی آب همیشه یک دغدغه بوده، ولی هرگز برای آب مدیریت و تدبیر متناسب با این شرایط وجود نداشته!؟
در سیستان و بلوچستان کمبود آب بیشتر از دیگر نقاط کشور است و سالهاست که خشکسالی های متناوب آب را دارد تبدیل به یک بحران کرده و بعضاً با صدور مجوز های غیر کارشناسی در حفر چاه و برداشت بی رویه از سفرهای آبی صدها قنات خشکید و سفره های آبی که بسیار غنی هم نبودند در حال تمام شدن و آب این مایه حیات در حال تبدیل شدن به یک بحران بزرگ است.
مسئولان در تخیلات غیر کارشناسی خویش صحبت از استخراج آب از اعماق ژرف زمین و یا شیرین کردن آب دریا را می پرورانند! و این در حالی است که ساحل نشینان از کمبود در رنج اند آن هم برای شرب نه کشاورزی! ولی هرگز از مدیریت و تدبیر درست و علمی آب صحبت زیادی نمی شود.
در منطقه ای که سالهاست دچار خشکسالی و بحران آب است هنوز محصولات کشاورزی آن برنج،هندوانه، خربزه و سایر محصولاتی است که مخصوص مناطق پر آب است!!؟ و قیمت این محصولات به مراتب کمتر از آب مصرفی برای تولید این محصولات است!؟ و مسئولان کشاورزی با افتخار از افزایش زیر کشت این محصولات سخن می گویند؟؟
روستاها همه خشک و لم یزرع شده و به شدت در حال تخلیه شدن و هجوم و مهاجرت روستائیان به شهر ها سبب رشد قارچ گونه ی حاشیه نشینی و حلبی آبادها گشته که هزاران مشکل و معضل اجتماعی، اقتصادی و غیره بدنبال دارد!
خاش این سرزمین خوش آب و هوا که بیشتر به کشاورزی وابسته و متکی بوده بیشترین آسیب را از بحران آب دیده. هزاران قنات و چشمه نابود و عمق چاههای فراوان به ته سفره رسیده و آب استحصالی نه قابل شرب است و نه قابل کشاورزی و شاید آخرین روزهایش را به سختی سپری می کند!!؟
در گذشته مردم خاش از دولتمردان فقط یک خواسته داشتند آب شرب حداقل شهر خاش و بارها نمایندگانی از این شهر به مجلس رفتند با این وعده که مشکل آب حل خواهد ولی این وعده های سر خرمن و سرابی بیش برای تکیه زدن بر کرسی قرمز و سبز بهارستان نبود. بودجه و هزینه هنگفتی صرف شد ولی چون کارشناسی نبود، فقط برای بعضی نانی داشت ولی هر گز برای مردم خاش آبی گوارا بر سفره نیاورد !؟
اکنون در اوج گرمای تابستان بحران آب هم به اوج رسیده و باغهای زیبای اطراف تفتان و نخلستان های بزرگ ایرندگان و کارواندر هم تاب مقاومت را از دست داده و در حال خشک شدن هستند!؟ ما نگران آینده ی کشاورزان زحمتکشی هستم که دسترنج چندین ساله ی آنان در حال نابودی و با حسرت تنها نظاره گر هستند و کاری از دست شان بر نمی آید!!
این روزها واعظ شهر هم گویی از رحمت واسعه الهی مایوس و مردم را برای بلند کردن به سوی آسمان و دعای باران و پایان خشکسالی به خارج شهر و آبادی دعوت نمی کند تا اعتراف کند، خدایا گرچه ما گناه فراوان کرده ایم ولی رحمت تو بیکران است و امید به رحمت ترا هر گز از سر برون نکرده ایم. گرچه مسئولان ما آب را خوب مدیریت و تدبیر نکردند خشکسالی را تقدیر ما مگردان و باران رحمتت بر کوه و دشت و بیابان ما ببار.
