حاشیه نشینی یکی از معضلات و مشکلات شهری زاهدان است که اهالی آن در مناطق کریم آباد، شیرآباد، همت آباد و بلوار رسالت به دلیل نبود امکانات رفاهی، تفریحی، آموزشی و حتی خدمات شهری مطلوب و غیره در فقرو محرومیت بسر می برند.
ساکنان محلاتی که عمر خود را در خانه های خشت و گلی غیر مجاز به سر می برند به گونه ای که اگر گذری بر این مناطق داشته باشید ناخودآگاه متوجه می شوید که رد پای ادارات در این مکان ها کمرنگ است و علی رغم کوچه های خاکی، تجمع معتادان به ویژه معتادان خیابانی، تکثر واحدهای مرغ پرکنی در جوار خیابان ها و پراکندگی زباله ها هم بوی متعفنی از خود ایجاد کرده است.
همچنین بی سوادی، نبود آب لوله کشی و عبور کانال های فاضلاب از میان کوچه و پس کوچه های این محلات از دیگر معضلاتی می باشد که مردم مناطق حاشیه نشین به اجبار آنرا تحمل می کنند چرا که نداشتن سند مالکیت باعث محروم شدن آنها از خدمات شهری شده است.
همه اینها در حالی است که تنها برای آبنمای میدان آزادی این شهرستان که مزین به جام انیمیشن شهر سوخته سیستان و سفال کلپورگان بلوچستان است هزینه ای به اعتبار 2 میلیارد و 300 میلیون تومان صرف شده است.
هرچند این تغییرات در آبنماهای شهری زاهدان در تعطیلات نوروزی باعث تغییراتی در شهر و تقویت روحیه برخی از شهروندان شد اما سوالی که پیش می آید این است که با وجود این همه محرومیت و مشکلات شهری آیا ایجاد چنین آبنماهایی واجب است یا رفع محرومیت از چهره شهر و مردم آن؟
و نکته قابل تامل این است که در سایر شهرهای استان هزینه ای که برای ساخت المان ها صرف می شود در کنار المان با بنر به اطلاع مردم نمی رسد، اما برای المان میدان آزدای شهر زاهدان بنرهایی نصب شد که در آن از اعتبار 23 میلیارد ریالی آن خبر می دهد!
زنان و کودکان نخستین قربانیان سکونتگاه های غیر رسمی
مسئول سابق دفتر حمایت از حقوق زنان و کودکان دادگستری سیستان و بلوچستان در گفت و گو با یکی از اصحاب رسانه در خصوص مشکلات حاشیه شهر زاهدان گفت: وضعیت زنان در مناطق حاشیه ای شهر زاهدان نماد بارز فقر کامل و بی توجهی به حقوق انسانی است چرا که به سبب ساخت و ساز غیرقانونی آنها مجبورند در خانه‌ای بدون شرایط رفاهی از جمله آب لوله‌کشی، برق و سایر ملزومات زندگی کنند.
ام کلثوم موذن اظهار داشت: چه‌طور می‌توان از زنی که در یک فضای ۱۲ متری زندگی، آشپزی و استحمام می‌کند توقع داشت در زمینه بهداشت وضعیت مناسبی داشته باشد.
وی افزود: زن مجبور است با استفاده از یک تشت یا چند آفتابه آب، بچه خود را در همان جائی که زندگی کرده و غذا می‌خورد استحمام کند و لذا می توان با تجسم این صحنه دریافت که زندگی در این مناطق چه معنایی دارد.
موذن ادامه داد: از سویی در کنار همین فضا، دستشویی صحرایی وجود دارد که با اندکی وزش باد انگل‌ها و میکروب‌ها را در فضای منطقه پخش می‌کند که نه تنها سلامت خانواده بلکه دیگر شهروندان را تحت تأثیر قرار می دهد.
وی بیان داشت: وجود بیماری‌های انگلی و پوستی در نوزادان نمونه بارز همین شرایط نامناسب بهداشت زنان نقاط حاشیه‌ای است که سلامت جامعه کودکان شهر را تهدید می‌کند.
موذن گفت: باید با برنامه‌ای دقیق حداقل‌های زندگی را به این زنان هدیه داد تا آنان بتوانند ذره‌ای از زندگی سایر زنان شهری را تجربه کنند.
وی تصریح کرد: باید در این زمینه مسئولان چاره‌اندیشی کرده و با نگاهی به مظلومیت این زنان، روزنه‌ای از امید را در درون آنان ایجاد کنند.
