اهمیت تظاهرات دیروز از چند جهت بود. نخست آنکه به فاصله تنها 3 روز از تظاهرات بزرگ روز جهانی کارگر (چهارشنبه) برپا می‌شد که طی آن بیش از 300 هزار تن از اعضای سندیکاها و جنبش‌های چپ و ضدسرمایه‌داری در سراسر کشور حمایت خود را از قیام دامنه‌دار طبقه مستضعف موسوم به «جلیقه‌زردها» اعلام کردند. راهپیمایی اول ماه مه پاریس با دخالت پلیس به خشونت کشیده شد و در پی آن بیش از یکصد نفر زخمی شدند. گفته می‌شود پلیس خشونت را از حد گذرانده و با یورش به یک بیمارستان مشهور در مرکز پاریس برخی مجروحان را بازداشت کرده است. نکته دوم اینکه با وجود حدود تعقیب و دستگیری معترضان، طبق اعلام کاستانر، وزیر کشور دولت مکرون، شهرهای بزرگ فرانسه از جمله پاریس، لیون، بوردو، مون‌پلیه، مارسی، تولوز و نانت از هفته پیش تاکنون شاهد افزایش 30درصدی تعداد شرکت‌کنندگان اجتماعات شنبه‌ها به بیش از 23 هزار نفر بوده‌اند. ماموران رژیم فرانسه حتی پیش از آنکه راهپیمایی چهارشنبه گذشته روز کارگر به خشونت کشیده شود، 300 تن از فعالان سیاسی و کارگری را بازداشت کرده بودند که تا پایان روز اول ماه مه این تعداد به 400 تن بالغ شد. فضای پلیسی دیروز هم ادامه یافت و در پاریس در مناطق بسیار محدودی که مجوز تجمع وجود داشت، حدود 100 جلیقه‌زرد دستگیر شدند، آن هم در حالی که یکی از اهداف مردم معترض در هفته بیست‌وپنجم قیام طبقات فرودست، بستن مسیرهای ارتباطی فرودگاه‌های سراسر فرانسه بود. با احتساب تظاهرات دیروز، در 6 ماه اخیر اعتراض‌ها علیه رژیم و نیروهای امنیتی فرانسه 11 کشته و حدود 2000 مجروح بر جای گذاشته؛ از جمله 23 نفر بر اثر اصابت گلوله فلش‌بال پلیس نابینا و ده‌ها تن دیگر قطع عضو شده‌اند. همچنین 95 نفر از اصحاب رسانه، 40 دانش‌آموز دبیرستانی و 30 نیروی داوطلب عضو تیم‌های پزشکی نیز مجروح شده‌اند. طبق گفته یکی از سخنگویان جلیقه‌زردها در این مدت نزدیک به 8 هزار و 500 نفر هم در ارتباط با اعتراضات دستگیر شده‌اند.
