ظریف در این برنامه گفت؛ «اگر برجامی نبود احتمالاً قیمت دلار، امروز، قیمت ۴ سال قبل بود» و مجری برنامه گفت: «شاید ۱۰ هزار تومان.» وزیر امور خارجه کشورمان در ادامه اظهار کرد: من اقتصاددان نیستم بگویید اقتصاددانان پاسخ شما را بدهند در سال ۹۲ فروش نفت ما زیر یک میلیون بشکه بود و روند سقوط قیمت نفت آغاز شده بود. در آن شرایط سیاست آمریکاییها این بود که فروش نفت ایران را به زیر صفر برسانند. نمیتوانستند الان هم نمیتوانند. اینها چیزهایی است که برجام متوقف کرده. درواقع برجام مانع اجماع بینالمللی علیه ایران شد.»
ظریف در قسمت دیگری از اظهاراتش گفت: «ترامپ میگوید برجام یک کلاه بزرگ بر سر آمریکا بود. در حالی که ترامپ این حرف را میزد عدهای از دوستان میگفتند که آمریکا از برجام خارج نمیشود چون به نفع آمریکاست ولی ما دیدیم که خارج شد.»
اظهارنظر فوق درباره ادعای ترامپ نشان میدهد که ظریف همچنان به آمریکا و رؤسای جمهور آمریکا اعتماد دارد و اظهارات آنها را قبول میکند، لذا بر اساس اعتماد تیم مذاکرهکننده و شخص آقای ظریف که روزگاری امضا و قول جانکری را تضمین میدانستند، باید پاسخ داد.
واقعاً اگر برجام نبود چه اتفاقی برای مردم و ایران میافتاد؟ برای پاسخ باید به اظهارات اوباما و جانکری رجوع کنیم.
باراک اوباما در گفتوگو با روزنامه نیویورک تایمز درباره توافق هستهای گفت: «آنچه من تلاش کردهام برای مردم، از جمله بنیامین نتانیاهو توضیح دهم، این است که بدون یک توافق، توانایی ما برای برپا نگه داشتن این تحریمها حتمی نبود. در نظر داشته باشید که فقط ایران نبود که برای تحریمها هزینه میپرداخت، بلکه چین، ژاپن، کرهجنوبی، هند و تقریباً هر کشور واردکننده نفت در سراسر جهان، پس از ساز و کار تحریم، خود را در موقعیتی یافته بود که ادامه یافتن این تحریمها برای آنان میلیاردها دلار هزینه دربر داشت.
یک روز قبل از اوباما، یعنی در روز سهشنبه و ساعاتی بعد از اعلام توافق طرفین بر سر جمعبندی برجام، این جانکری بود که اظهارنظر اوباما را تکرار کرد تا نشان دهد این موضوع یعنی فروپاشی تحریمها در صورت شکست مذاکرات، یک دیدگاه مشترک و فراگیر در دولت آمریکا بوده است. جانکری به شبکه خبری «ایبیسینیوز» گفت:
«اگر توافق نمیکردیم، چین، روسیه و دیگران با ایران تجارت میکردند زیرا آن هنگام، (نظام) تحریمها از هم میپاشید.» جانکری از مخالفان داخلی توافق با ایران هم انتقاد کرده و گفته «آنچه منتقدان این برنامه (مذاکره با ایران) هیچگاه ارائه ندادند، یک گزینه واقعگرایانه بود.»
همین دو نمونه از اظهارات مقامات آمریکایی درباره موفقیت برجام برای ادامه یافتن تحریمها نشان میدهد که ظریف با مردم صادقانه صحبت نمیکند و آنچه که خودش دوست دارد بر زبان جاری میکند نه آنچه که واقعیت است.
سؤال این است که اگر آقای ظریف به اظهارات ترامپ اعتماد دارد و روزگاری قول و امضای جانکری را تضمین میداند، چرا به اظهارات اوباما و همچنین کری اشارهای نمیکند و نمیگوید اگر دولت یازدهم به مقاومت علیه تحریمهای آمریکا ادامه میداد، ساختار تحریمها متلاشی میشد؟