مجله آمریکایی تایم در گزارشی به قلم یان برمر نوشت که تهدیدهای رئیس جمهور آمریکا علیه ایران ممکن است نتیجه عکس داشته باشد.
در این گزارش آمده است: تهدید کره شمالی از سوی ترامپ با تهدید ایران از سوی وی تفاوت دارد و او باید به علل زیر در این مورد احتیاط به خرج دهد:
- چگونه به این مرحله رسیدیم:
ترامپ اخیرا به تهدید رئیس جمهور ایران پرداخت که هر چند به خودی خود چندان مهم نیست و او بارها چنین کرده است، ولی این تهدید اخیر با اظهارات تند مایک پامپئو و جان بولتون علیه ایران همراه بود. به عبارت دیگر، این هماهنگ شده ترین پیام از سوی کاخ سفید در ماه های اخیر محسوب می شود. دولت ترامپ رویکردی دو لبه را علیه ایران اتخاذ کرده است که شامل اعمال تحریم های اقتصادی و مشروعیت زدایی از دولت ایران به امید تغییر رژیم این کشور است.
- تجارب گذشته:
برخی دولت ها با افزایش نارضایتی های مردمی فلج می شوند، ولی ایران این گونه نیست. سپاه پاسداران ایران با 120 هزار عضو خود مدافع این نظام است و به رهبر معظم اعتقاد راسخ دارد و آماده اجرای همه دستورات اوست. همچنین ملت ایران مردمی پرافتخار هستند که احساس می کنند در مورد برجام از سوی آمریکا با خیانت مواجه شده اند. حدود 67 درصد از مردم ایران گفته اند در صورت خروج امریکا از برجام، کشور آنها نیر در اقدامی تلافی جوایانه، باید از این توافق خارج شود.
- تنگه هرمز:
ایران از امتیازات مهمی برخوردار است. در سال 2016 روزانه حدود 18 میلیون بشکه نفت از تنگه هرمز عبور می کرد که حدود 30 درصد از صادرات نفت خام جهان را شامل می شد. تسلط ایران بر این تنگه می تواند بهای نفت را تحت تاثیر قرار دهد.
- جنگ های نیابتی:
ایران برخلاف کره شمالی دارای نیروهای نظامی قابل توجه در خارج از مرزهای خود است که به این کشور امکان می دهد حیات آمریکا را به گونه ای متفاوت تحت فشار قرار دهد. ایران دهها سال به آموزش و تسلیح گروه هایی برای مبارزه در جهت منافع این کشور در سراسر خاورمیانه پرداخته است.
- توانمندی های سایبری ایران:
سپس نوبت به این واقعیت می رسد که ما در سال 2018 زندگی می کنیم که در آن کشورها می توانند با استفاده از فناوری به جنگ های نامتقارن در سطوح بی سابقه اقدام کنند. ایران در زمینه حملات سایبری دارای سابقه است. هکرهای ایرانی درسال 2012 و در واکنش به تحریم های آمریکا، توانستند به چندین بانک در آمریکا نفوذ کنند، در سال 2013 وارد سامانه های کامپیوتری اسرائیل شدند و همچنین توانستند پست های الکترونیک سیاستمداران انگلیسی از جمله نخست وزیر ترزا می را مورد حملات سایبری قرار دهند.
