مشکلات در همه زمینه‌ها هر روز بیشتر می‌شود، در عرصه خارجی و داخلی دولت از یک بی‌برنامگی کاملا مشهود رنج می‌برد و تقریبا تمام آنچه را که دولت طی حدود پنج سال گذشته به عنوان موفقیت و دستاورد به رخ کشیده و کارنامه موفق دولت بیان می‌کرد یا از بین رفته یا در حال سقوط است.
با نگاهی به عرصه سیاست خارجی علیرغم هزینه‌های بسیار زیاد و رها کردن برخی از آرمان‌ها به امید گشایش امور، تقریبا دستاورد چشمگیری نداشت.
اگر به واقع دوستان در دولت واقعیت‌ها را بپذیرند و به توجیه مسائل نپردازند و مثلا ایستادگی اروپا در مقابل آمریکا و احیانا حمایت روسیه و چین را باز بیان نکنند، که خود بهتر می‌دانند رویای شیرینی بود که در واقعیت اتفاق نیافتاده و نخواهد افتاد و برجامی که پنج سال دولت تمام وقت خودرا برای نشان دادن آن توافق بعنوان کارنامه‌ای درخشان به مردم معرفی کرده، به توافقی بی‌جان تبدیل شده است که فقط چند عکس یادگاری حاصل آن بود. درعرصه داخلی نیز در زمینه‌های مختلف بی‌برنامگی، ناتوانی و روزمرگی و اتلاف منابع و وقت مردم بیداد می‌کند. اصرار استفاده از حلقه دوستان و البته ناکارآمد و ناتوان توسط ریاست محترم دولت و عدم ایجاد تغییر آنان با توجه به مشکلات فراوانی که حاصل عملکرد این حلقه است و هر روز بدتر می‌شود و ملت را از دولت و رئیس‌آن دورتر می‌کند، جای نگرانی فراوان دارد.
هیچ‌کدام از اعضای دولت پاسخگوی مشکلات بوجود آمده در حوزه خود نیست. یا مشکلات را توجیه می‌کنند، یا قبول ندارند و یا اگر هم قبول دارند آنها را حاصل از گذشته می‌دانند و فراموش کرده‌اند که حدود پنج سال است دولت و مملکت در دستان با کفایت! آنان است.
در همین موضوع افزایش ارزش ارز، بی‌تدبیری‌ای حاکم شد که دولت بخصوص تیم اقتصادی به دلیل نداشتن برنامه‌ای مشخص نه تنها افزایش قیمت را کنترل نکردند بلکه با هر مصاحبه و اعلام عدم نگرانی توسط مسئولان مربوطه بخصوص رئیس‌بانک مرکزی، بر مشکلات جاری افزوده گردید و افزایش قیمت ارزهای خارجی و سقوط ارزش پول ملی سبب نگرانی شدید مردم شد و دستاوردی که دولت تحت عنوان کاهش تورم و رشد اقتصادی کشور (که البته خود اساسا جای بحث داشت)و در سال‌های گذشته بعنوان کارنامه درخشان خود ارائه می‌داد، عملاً از بین رفت و مردم شاهد افزایش بیش از حد قیمت اجناس و کمبود کالاهای سرمایه‌ای در بازار کشور شده‌اند.
بازهم دولتمردان نه تنها احساس نگرانی نکردند بلکه با همان سیاست‌های روزمره خود، بدون برنامه و فاقد هدف گذاری و عدم شفافیت و نظارت، به توزیع بیش از بیست میلیارد دلار از منابع ملت مظلوم ایران پرداخته و گروهی!! را با تقدیم ارز دولتی از نگرانی خارج کردند و حاصل این اقدام بدون برنامه وتدبیر، البته ناامیدی بیشتر ملت بود. پس از اظهار نگرانی و اعتراض ملت، باز هم همان حربه و گفتار همیشگی توطئه علیه دولت توسط عوامل داخلی و خارجی در تریبون‌ها و جلسات شروع شد. نه مسئولی مقصر بود و نه پاسخگو و نه استعفایی داده شد و نه دولتمردی تعویض شد.
تازه در جهت اطلاع ملت که بعضا در مخارج روزمره زندگی خود مانده‌اند، دولتمردان کارنامه اقدام شایسته خود را با درج اسامی گیرندگان میلیونی ارز به اطلاع ملت رساندند و صادقانه به ملت اعتراف کردند که ارز مردم را به باد فنا داده‌اند و البتّه از ملت خواستند که چون حلقه دورهمی دوستان براساسِ عهدی که بسته‌اند! نباید ازبین برود، اولاً چون دولت وظیفه خود را با منتشر کردن اسامی قابل انتشار!!! برخی از دریافت کنندگان ارز بعمل آورده است، ملت در پس گرفتن ارز توزیع شده، از گیرندگان آن اقدام و البته جهت مدیریت به دستان با کفایت! دولتمردان برگرداند و ثانیاً اگر ملت توان این اقدام را ندارد، استعفاء دهد.
آقای روحانی، مردم با شعار به عقب بر نمی‌گردیم، به تدبیر شما اعتماد کردند و امید بستند که شما مشکلات را حل می‌کنید. اما متاسفانه شما با حاکم کردن بی‌تدبیری و ناکارآمدی مردم، را از تدبیر خود نگران گردانیدید. اما این ملت چون به دنبال توسعه و پیشرفت است، مجددا، به جنابعالی اعتماد کرد و با پشتوانه رای بالا به حمایت شما پرداخت، پس بیایید در مابقی فرصت مانده بر‌عهد خود با مردم برگردید و با صداقت با ملت سخن بگویید و با اقتدار اقدام نمائید، مدیران ناتوان راعزل و با از بین برندگان منابع و اعتماد مردم برخورد قانونی کنید.
