هیچگاه در تاریخ نام دیگری غیر از «خلیج فارس» در اسناد نیامده است

 ۱۰ اردیبهشت روز ملی خلیج همیشه فارس است، خلیج فارسی که به استناد اسناد بین المللی و تاریخی از ابتدا تا کنون با همین نام از آن یاد می شده و در بسیاری از تبادلات و معاملات تجاری تاریخی و یا در بسیاری از نقشه های سیاسی کهن نام آن خلیج فارس بوده است.

متاسفانه استکبار به جهت تحت فشار قرار دادن نظام جمهوری اسلامی ایران، به وسیله ایادی منطقه ای خود تلاشی بیهوده در جهت تغییر نام خلیج فارس دارد و تلاش می کند با تمسک به تغییر نام آن، زمینه تغییر هویت ملی ایران را هم فراهم آورد که پُر واضح است کشورهایی که از تاریخ تشکیل شدنشان مدت زمان زیادی نمی گذرد، نمی توانند تاریخ و هویت یک ملت ریشه دار را ملعبه خویش قرار دهند و نام این خلیج تا ابد فارس باقی خواهد ماند.

به همین منظور و به جهت تاکید بر اصالت نام تاریخی «خلیج فارس» و همچنین کاربرد آن در اسناد و معاهدات بین المللی گزارشی از سوی «سفارت جمهوری اسلامی ایران در کویت» منتشر شده است.

 بخش هایی از این گزارش به شرح زیر است:

مطالعه متون تاریخی و بررسی اسناد بین المللی، نقشه های جغرافیایی، معاهدات تاریخی بین ایران و کشورهای خارجی و همچنین معاهدات و مکاتبات کشورهای عربی حوزه خلیج فارس با کشورهای خارجی از ابتدای تاریخ مدون به ویژه در قرون اخیر نشان می دهد در تمامی این نامگذاری ها و پژوهش های تاریخی و جغرافیایی و همچنین معاهدات کشورها، نام خلیج فارس به همین عنوان و یا عنوان های مشابه مانند دریای عجم، خلیج ایران و دریای فارس در زبان های مختلف مورد استفاده قرار گرفته است.

پژوهش های تاریخی و جغرافیایی نشان می دهد، خلیج فارس از گذشته دور به همین نام شناخته شده و هیچگاه نام خلیج عربی بر این آبراه اطلاق نشده است. بلکه در تاریخ، چنانچه نامی از خلیج عربی به میان آمده است مقصود همان دریای سرخ کنونی است.

 نام خلیج فارس در قراردادها و معاهدات منطقه ای و بین المللی

نام خلیج فارس و معادل های آن بیشتر از ۲۰۰۰ سال است که به طور مستمر در ادبیات مکتوب، نه تنها عربی، ترکی و ایرانی، بلکه در اسناد بین المللی بر پهنه آبی جنوب ایران اطلاق شده است.

از سال ۱۵۰۷ تا ۱۹۶۰ م. پرتغالی ها، اسپانیایی ها، انگلیسی ها، هلندی ها، فرانسوی ها، بلژیکی ها، روس ها و آلمانی ها در قراردادها و معاهده هایی که با دولت ایران و یا هر کشور و پدیده سیاسی و یا شیوخ و امرای تحت الحمایه خود در منطقه به زبان های مختلف امضاء کرده اند، از واژه خلیج فارس و واژه های مترادف استفاده کرده اند.

با مراجعه به کتاب فارس در عهدنامه تاریخیِ هزاره اول و دوم میلادی بکار رفته است، وجود این نام در کتاب های تاریخی و جغرافیایی ( ۳۰۰ مورد بررسی شده) و نقشه های تاریخی( ۲۰۰۰ مورد
بررسی) و مجموعه اسناد و قراردادها میان ایران و عرب ها و سایر کشورها کاملا مشهود است.

نام خلیج فارس در اسناد شیوخ و سران عرب

نام خلیج فارس تنها در اسناد مربوط به پادشاهان ایرانی و معاهدات آنها با کشورهای خارجی نیست، بلکه حکام محلی خلیج فارس، شیوخ و امرای عرب نیز در اسناد و مکاتبات و همچنین معاهدات با کشورهای خارجی، نام خلیج فارس را بکار برده اند.

در همین خصوص اسناد و مکاتبات بسیاری از سوی این واحد های سیاسی وجود دارد که در متن عربی وجود دارد که در آن نام خلیج فارس استفاده شده است.

گرچه در بعضی قراردادهای میان بریتانیا و کشورهای عربی در متن انگلیسی، برای سادگی نام خلیج فارس به صورت ناقص بکار رفته است، اما در متن عربی نام خلیج فارس به صورت کامل آمده است.

خلیج فارس در اسناد و مراسلات کویت

نام خلیج فارس در مجموعه اسناد و مکاتبات شیخ مبارک الصباح مربوط به سالهای ۱۹۸۶ تا ۱۹۱۵ که از سوی باسم اللوغانی گردآوری شده است از جمله در دو سند ۱۳۲ و ۱۳۵ آمده است. همچنین در کتاب «تاریخ الکویت الحدیث» نوشته احمد مصطفی ابوحاکمه، درمعاهدات حاکم کویت و بریتانیا درضمیمه این کتاب، در ۶ سند نام خلیج فارس بکار رفته است.

همچنین درچند قرارداد دیگر میان بریتانیا و امیر کویت و همچنین در یادداشت هایی که استفاده شده است. در «الخلیج الفارسی» منجر به استقلال کویت شد همه جا از عبارت عنوان یادداشت امیر کویت ۱۹۶۱ به نماینده ملکه انگلیس در خلیج فارس نیز چنین آمده است: حضرت صاحب الفخامۀ المقیم السیاسی لصاحبه جلاله فی الخلیج الفارسی المحترم » این سند که در تاریخ ۱۹ ژوئن ۱۹۶۱ توسط عبداللَّه السالم الصباح امضاء شده است، طبق اصل ۱۰۲ منشور سازمان ملل در دبیرخانه این سازمان به ثبت رسیده است و یک سند قابل استناد در مجامع بین المللی است.  

جهت استحضار مخاطبین گرامی،  متن کامل گزارش از اینجا قابل دسترسی است.