واشنگتن‌پست در تحلیلی نوشت: پاسخ بسیار ضعیف نظامی ترامپ به بشار اسد، طراحی پروژه ضعف آمریکا در سطح جهان بود و فقط «اسد» و روسیه و ایران را جسورتر کرد.
در سال 2013 هنگامی‌که «بشار اسد» دیکتاتور سوریه از خط قرمزی که «باراک اوباما» رئیس‌جمهور وقت آمریکا ترسیم کرده بود تخطی کرد، یک مقام آمریکایی به روزنامه «لس‌آنجلس تایمز» گفت: «حمله تلافی‌جویانه اوباما گویا «آنقدر پرزور خواهد بود که هرگز نباید آن را به شوخی گرفت»؛ اما در عین حال این حمله آنقدر هم نابودکننده نخواهد بود که پاسخ ایران و روسیه را برانگیزاند.
اما درنهایت امر، اوباما نه یک حمله خیلی پرزور، که حتی پاسخی ضعیف و کوچک هم نداد. اما «ترامپ» جمعه گذشته یک چنین پاسخی را داد. ترامپ در عرض این یک سال و اندی که روی کار آمده؛ تا به حال دو بار دست به این حمله زده است و از این لحاظ سزاوار تحسین است. اما قدرت این حمله در آن حد بود که، آنقدر که بر حسن اعتبار آمریکا در سطح جهان لطمه زد، بر رژیم «اسد» نزد. حمله هوایی به رهبری آمریکا نه هیچ هواپیمایی را نشانه گرفت؛ نه هیچ فرودگاهی را و نه هیچ سیستم تحویلی را.
حتی سایت‌هایی هم که هدف حمله قرار گرفت؛ پیش از حمله به سوری‌ها به اندازه کافی مهلت داده شده بود تا تجهیزات آنها را و انبارهای سلاح‌های‌شان را تخلیه کنند. هیچ تلفاتی از این حملات گزارش نشده است. علتش هم این است که رژیم اسد محل را به‌طور کامل تخلیه کرده بود. سوری‌ها خوب فهمیدند که برده‌اند. طرفداران اسد بعد از این حمله به خیابان‌ها ریختند و جشن و پایکوبی کردند.
آنها معنای یک حمله تهاجمی گسترده را فهمیدند و متوجه شدند که این نوع حمله هم آنطور که گفته می‌شود چندان مهم نیست.
«جک کین» ژنرال بازنشسته و نایب‌رئیس سابق ستاد کل نیروهای مسلح آمریکا در این باره اظهار داشته است: «مردم سوریه حق دارند جشن بگیرند. چون این پاسخ بسیار ضعیف بود. اسد شرط‌بندی کرد و برد.
تمام محاسبات اسد درست از آب درآمد. پاسخ آمریکا کاملا محدود بود. امروز تمام قدرت هوایی اسد، فرماندهی و کنترل آن، گسترده و دست نخورده باقی مانده است. اسد هم تنبیه نشده است. این «ماموریت اسد است که انجام شد»؛ نه ماموریت ترامپ.
اسد نه تنها تنبیه نشد؛ بلکه هم او و هم روسیه و ایران، جسارت بیشتری پیدا کردند. و همین‌طور خواهد بود درمورد سایر دشمنان آمریکا. حالا، کره‌شمالی چه درس پندآموزی از این اقدام ضعیف ترامپ فرا خواهد گرفت؟ اینکه، ترامپ خیلی زود می‌ترسد و از خطر کردن هم بیزار می‌شود. اینجا ما بودیم که ترسیدیم؛ نه اسد. آن هم از روسیه.
ما در این حمله به جای آنکه به روس‌ها هشدار بدهیم که محل را تخلیه کنند و به آنها اعلام کنیم که درصورت تمکین از این اخطار؛ ما مسئول هر اتفاقی که برای پرسنل آنها بیفتد نخواهیم بود، مشخصا حملاتمان را طوری طراحی کردیم تا مباد کاری کنیم که مسکو تحریک شود.
حالا رهبر کره شمالی «کیم جونگ‌اون» حسابی از این طراحی نظامی ما پند می‌گیرد. درسی که او از این حرکت نظامی ما می‌آموزد این است که اگر ترامپ از ترس پاسخ متقابل روسیه، کاری به فرودگاه‌های سوریه ندارد؛ بنابراین، کاری هم به برنامه هسته‌ای و موشک‌های بالستیک کره‌شمالی نخواهد داشت.
