اخیراً خبری چندنقلی از یک رسانه کویتی بهنقل از روزنامهای صهیونیستی در فضای مجازی دست به دست شد، با این عنوان که دو فروند اف35 رژیم صهیونیستی چندی پیش بدون اینکه رهگیری شوند به آسمان ایران آمده در اصفهان و هرمزگان و شیراز جولان داده و بهسلامت به سرزمینهای اشغالی بازگشتهاند. ساعتی بعد وزارت دفاع عراق بیانیهای در تکذیب عبور این پرندهها از آسمانش داد و مقامات ایرانی هم شاید موضوع را کوچکتر از آن دیدند که دربارهاش تا این لحظه اظهار نظر کنند.
از کارشناسان هوافضا و جنگافزار که بگذریم؛ صحت این گفته، حتی برای علاقهمندان حوزه جنگهای هوایی هم قابل قبول نیست، کاش سازندگان و نشردهندگان این شایعه بیبنواساس حداقل کاتالوگ شرکت سازنده Lockheed Martin F-35 را خوانده بودند و حداقل از نقاط ضعف و قوت این جنگنده آگاه بودند و این سؤالات را از خود میپرسیدند: اف35 لایتینگ، جنگندهای چندمنظوره عمودپرواز با بدنهای جاذب رادار است و ادعای رادارگیریاش بهدلیل آن است که هرچه حمل میکند (مهمات، چف و فلیر و...) در دل خود حمل میکند و زیر بالهایش مخزن سوخت و مهمات ندارد، که اگر داشته باشد دیگر رادارگریز نیست و اگر هم نداشته باشد شعاع عملیاتیاش آنقدر نیست که بتواند تا ایران بیاید و بازگردد.
(افــ35 دارای شعاع عملیاتی تقریبی 800 کیلومتر است که از این نظر نیز جزو بیشترینها محسوب نمیشود زیرا برای مثال افــ14 با سال ساختی حداقل 40 سال قدیمیتر از افــ35 دارای شعاع عملیاتی تقریبی 1000 کیلومتر است).
از سوی دیگر اگر هم بنا به سوختگیری هوایی باشد که پرواضح است تانکرهای kc-10 و 737های سوخترسان اسرائیلی و آمریکایی و... هیچکدام رادارگریز نیستند و با تکنولوژی رادارهای لامپ خلأ 50 سال قبل هم بهراحتی قابل شناسایی حتی دورتر از مرزهای ایراناند.
دیگر آنکه آیا سازندگان این شایعه حتی نگاهی به نقشه منطقه غرب آسیا نینداختهاند و از قوانین مرزهای هوایی هم مطلع نبودند و از خود نپرسیدند اف35ها چگونه از تور راداری مستقر در سوریه (سامانههای روسی و سوری torm1 ,s400 و...)، عراق و سامانههای نوین مستقر در غرب ایران (منطقه راداری سوباشی با برد دیدگاهی رادار 700 کیلومتر) عبور میکنند بدون آنکه هیچ کشوری اطلاع داشته باشد!! و اگر هم اطلاع نداشتهاند که انتشار این ماجرا بیشتر به رسوایی برای خود اسرائیل بدل خواهد شد تا نمایش توانمندی هوایی اسرائیل... .
مغز متفکر عملیات روانی هیتلر، ژوزف گوبلز در ماههای نخست جنگ جهانی دوم معتقد بود "برای خالی کردن دل دشمن و اغراق در توان نظامی و بهویژه توان لوفتوافه (نیروی هوایی آلمان) باید هواپیماهایمان را بسیار برتر از آنچه هستند معرفی کنیم"؛ اما اگر او هم امروز زنده بود شاید با چیدن صغری و کبری این شایعه خندهاش میگرفت.
قطعاً انتشار این شایعه تحلیلهایی بر بستر نگاه سیاسی و ژئوپولیتیکی با توجه به شرایط امروز منطقه، آینده برجام و توان موشکی ایران و... را میطلبد که در طاقت این بحث نیست.
اما بهاعتقاد نویسنده آنچه تأملبرانگیز است انگیزهیابی سازندگان این دست از شایعات است که با نگاهی به اتفاقات یک سال گذشته میتوان از آن نتیجهای قریب به منطق استخراج کرد. سوراخ بودن گنبد آهنین در اسرائیل، ناتوانی پاتریوتهای آمریکایی در عربستان در مقابلموشکهای نهچندان پیچیده یمنی و ساقط شدن اف16 صهونیستها در سوریه و چند فروند اف15 که شکار حوثیها شدند و سقوطهای گاه و بیگاه هواگردهای ساخت آمریکا، آنقدر برای سیستم بازاریابی و فروش هوابردهای پنتاگون گران تمام شده که دست به دامن آخرین برگ برندهشان یعنی، اف35 شوند؛ تا نکند مشتریان این پروژه سودآور برای آمریکا مثل خریداران موشکهای دفاع هوایی پاتریوت دچار تردید در خرید شوند و رو به بازار جنگافزارهای نوین روسیه نیاورند.