شکل‌گیری انقلاب اسلامی ایران فقط تغییر رژیم نبود بلکه یک ایده جدید و در واقع پروژه‌ای برای طرح اندیشه نو بود.
در چهار قرن گذشته شاهد سلطه سکولار یسم بر جوامع غربی و سپس بر جوامع شرقی، مستعمره و پیرو جوامع غربی بودیم؛ در مقطع انقلاب گرچه موضوع تغییر حکومت در ایران مطرح بود اما هدف اصلی امام(ره) این بود که جوامع به خصوص جوامع اسلامی به اصالت‌های دین اسلام یعنی دینی کاملا سیاسی و با ملاحظات اجتماعی برگردند. همین مساله دشمنی های بسیاری را به همراه داشت. در وهله اول، این دشمنی‌ها از سوی قدرت هایی بود که خود را میراث‌دار سکولاریسم دانسته و خود را موظف به دفاع از این میراث چهارصدساله می‌دانستند. در راس آنها آمریکا بود و ابزار بسیار فعال و تخریبگر آمریکا به خصوص در منطقه غرب آسیا که قلب تپنده جهان اسلام است رژیم صهیونیستی بود چرا که برخلاف ظاهر، این رژیم یهودی نیست بلکه با مراجعه به پروتکل های صهیونیسم می بینیم که بشدت سکولار است.
گروه دوم کسانی بودند که بازگشت به واقعیت‌های اسلامی و تعالیم اجتماعی اسلام، منافع آنها را به خطر می‌انداخت. گروه اول از مسیر اندیشه‌ورزی جمهوری اسلامی نگران بودند، و به باور گروه دوم این اندیشه سبب تحولی در تفکر مردم مسلمان خواهد شد و این تحول زودتر از همه قدرت آنها را به خطر خواهد انداخت که در راس آنها حکومت های مرتجع منطقه قرار دارند که در راس آن عربستان است. این کشور هم بسیار ثروتمند است و هم خود را دارای ایدئولوژی که همان وهابیت است می‌داند. آنها هم از روز اول پیروزی انقلاب، نگران به خطر افتادن موجودیت شان شدند.
اما گروه سوم متفاوت بودند. آنها کسانی بودند که در دوره قبل از انقلاب دعوی مبارزه با حکومت شاه را داشته و انتظار داشتند پیروزی انقلاب منجر به حضور آنها در قدرت شود زیرا خود را صاحب انقلاب می‌دانستند، در حالی‌که انقلاب از بین مردم عادی، متدین و بشدت معتقد به اسلام خالص رشد کرد و رهبری انقلاب در دست اندیشمندی بود که صاحب تئوری مشتق شده از اسلام اصیل بود. این گروه سوم، همان منافقین بودند که تئوری هایی ساخته بودند مبنی بر اینکه اسلام به تنهایی قدرت مبارزه ندارد و باید اندیشه های دیگر را به‌کار گرفت. از ابتدای انقلاب هر یک از این گروه‌ها به شکلی دشمنی می‌کرد، آنها بتدریج با هم یکی شدند و احساس کردند می توانند در داخل کشور، با فشارهای بیرونی بین المللی و در مشکلات اقتصادی هم‌افزایی داشته باشند. این گروه‌ها هر لحظه از موقعیت استفاده کرده و هر گاه احساس می‌کردند جمهوری اسلامی ایران دچار مشکل شده و برخی بحران‌ها قابلیت بالفعل شدن دارد تلاش خود را افزایش می‌دادند.
وقایع اخیر نیز از همین جنس بود و همان‌طور که رهبر معظم انقلاب فرمودند این سه گروه این بار بیش از گذشته با هم هماهنگ بودند. بیانیه ها و واکنش های آنها حاکی از این معناست.
علیرضا شیخ عطار
سفیر پیشین ایران در آلمان
