چندی پیش در فضای مجازی کمپینی ایجاد شد به عنوان «پشیمانم» در این کمپین رایدهندگان به رئیس جمهور اعلام کردند که از رای دادن به حسن روحانی پشیمان هستند و کاش در انتخابات شرکت نمیکردند. در این میان عدهای هم گفتند که کاش به رقیب روحانی رای میدادیم.
محمدباقر نوبخت سخنگوی دولت در واکنش به این کمپین گفت «اینهایی که گفتند ما پشیمان هستیم کی رای دادهاند که حالا پشیمان هستند.»
در مشهد و برخی از شهرها، عدهای از مردم به شرایط اقتصادی و گرانی اعتراض کردند. اعتراضی که در بخشی از شهرها به حاشیه هم کشیده شد.
اسحاق جهانگیری معاون اول دولت در واکنش به این اعتراضها گفت:«مسائل اقتصادی را بهانه کردهاند که به نظر میآید پشت این قضیه مسئله دیگری باشد که حتماً باید شناسایی شود. کسانی که بانی این قضایا در کشور هستند دود آن به چشم خودشان خواهد رفت؛ آنها فکر میکنند که با این کار به دولت آسیب میزنند.»
واکنش دو عضو مهم دولت روحانی به اتفاقات اخیر نشان میدهد که انگار دولتیها در باد رای 23 میلیونی مردم در اردیبهشت 96 خوابیدهاند و تصور میکنند با این رای چشمگیر دیگر نباید کسی به دولت اعتراض کند.
نویسنده با انتقاد از نگاه «توهم توطئهای» دولت ادامه میدهد: فردی به روحانی رای داده است و حالا پشیمان است و فکر میکند رئیس جمهور نمیتواند به وعدههای خود عمل کند. آیا باید به او تاخت و گفت تو اصلا کی رای دادهای و او را تحقیر کرد؟
مردم به گرانیهای اخیر اعتراض دارند باید به آنها گفت که مسائل اقتصادی را بهانه کردهاند. چرا به جای شنیدن حرف این مردم سریع میخواهید بگویید کار رقبای شماست؟
برخی از اعضای دولت دوازدهم فکر میکنند کار برای روحانی تازه شروع شده است و فراموش کردهاند روحانی وارد سال پنجم ریاست خود شده است. مردم وقتی اعتراض میکنند به یک روند 4 ساله اعتراض میکنند نه 7، 8 ماه. فرض کنیم برخی از این اعتراضها هم کار رقبای دولت است. این نشان میدهد که وضعیت اقتصادی کشور مناسب نیست که عدهای توانستهاند در این فضا موجسواری کنند. بهتر است برخی از اعضای دولت ادبیات خود را تغییر دهند و فکر نکنند پشت هر اعتراضی دست پنهانی نهفته است. مردم دوست دارند زندگی آرام و بدون دغدغهای داشته باشند. بهتر است به جای متهم کردن آنها به رای ندادن کاری کنیم راحت زندگی کنند. لطفا به این نوع حرف زدن پایان دهید. دود این ادبیات شاید امروز نه ولی قطعا در انتخابات مجلس یازدهم و انتخابات ریاست جمهوری 1400 به چشم اصلاحطلبان اعتدالگرایان خواهد رفت.