القدسالعربی در تحلیلی نوشت: میتوان معادله درگیری منطقهای بین ایران و عربستان را از این منظر نگاه کرد؛ عربستان میزبان نشست معارضان سوریه بود که نتایج به شدت بیفایدهای داشت، درمقابل، رئیسجمهور ایران در نشست سوچی به اتفاق اردوغان و پوتین شرکت کرد که به تفاهم بر سر راهحلی برای آینده سوریه منتهی شد، تفاهمی که اعتراضات مخالفان و نظام سوریه هر دو را مدنظر دارد.
انتظار میرفت سفر پادشاه عربستان به مسکو در ماه گذشته، موجب نزدیکی ریاض به طرح روسیه در سوریه شود، بهویژه پس از انقلابهای ریشهای که در گزینههای عربستان در مورد سرنوشت بشار اسد اتفاق افتاده بود. میتوان گفت با وجود درخواست عربستان برای منسوب شدن به باشگاهی که توسط روسیه اداره میشد، این حکومت نتوانست جایگاهی شبیه ایران و ترکیه در خصوص بحران سوریه برای خود کسب کند.
شکی نیست که عربستان نتوانست به مانند ایران، روسیه و ترکیه، موجودیتی نظامی در سوریه داشته باشد.
درمقابل باید گفت این احتمال وجود دارد که تندیس سرلشکر قاسم سلیمانی، فرمانده نیروهای قدس سپاه را بزودی در سوریه، عراق و حتی یمن، ببینیم! این سردار ایرانی در کرملین مورد استقبال گرمی قرار گرفت.
علاوهبر موفقیت نشست سوچی با حضور ایران و بیثمری نشست ریاض، عناصر زیادی وجود دارد که باعث میشود کفه ترازوی برتری ایران نسبت به عربستان سعودی سنگینتر باشد.