بهزاد گفت شما بر اساس فرضیاتی صحبت می‌کنید که وجود ندارد. او در ادامه تأکید کرد که مگر در انتخابات ٩٢، ٩٤ و ٩٦ جنبش اصلاحی که در رأس آن شورای عالی سیاست‌گذاری اصلاح‌طلبان است، با روحانی وارد ائتلاف شده؟ یا خاتمی با روحانی در ازای حمایت در انتخابات، شرط بیع گذاشته است؟ در هیچ‌کدام از این انتخابات، اصلاحات شرایط بیع برای حمایت نداشت بلکه اصلاح‌طلبان به تشخیص خودشان عمل کردند. نه اینکه با توافقی با روحانی وارد عمل شده باشند و حالا بگویند از آن توافق تخلفی صورت گرفته است.
نبوی همچنین در بخش دیگری از حرف‌های خود نیز می‌گوید: در مجموع باید بگویم ما ائتلافی نداشتیم که روحانی بخواهد خلاف وعده (منظور دادن وزارتخانه‌ها به اصلاح‌طلبان است) عمل کند!
*نبوی، درست یک روز قبل از انتشار این صحبت‌ها، طی مصاحبه دیگری در روزنامه آرمان امروز نیز با کنایه اظهار کرده بود: «تا آنجا که من اطلاع دارم حتی ائتلافی با آقای روحانی صورت نگرفته که ایشان نسبت به مفادش عهدشکنی کرده باشد. علت رای اصلاح‌طلبان به آقای روحانی، صرفا به دلیل مصالح کشور و نظام بوده است.»
طی یکسال گذشته و حتی قبل از انتخابات ریاست‌جمهوری، اگرچه شاید در بادی امر غیر قابل باور می‌نمود اما کراراً در وبلاگ مشرق اشاره کردیم که «طلاق سیاسی اصلاح‌طلبان از روحانی» بزودی عیان خواهد شد.
پروژه‌ای که اصلاح‌طلبان سرآسیمه به انکار آن پرداخته و گاهی تحلیل مشرق را با تمسخر مورد اشاره قرار داده[3] و یا همچون عبدا... ناصری از این گفتند که اگر هم طلاقی در کار باشد در سال 1400 خواهد بود. به این معنی که ما تا آخر با روحانی هستیم!
به هر روی اما اکنون و با ورود رسمی بهزاد نبوی بعنوان سلسله‌جنبان اصلاح‌طلبان به ماجرای «انکار ائتلاف با روحانی» باید اعلام کرد که بیعت‌شکنی چپ‌ها با رئیس‌جمهور روحانی وارد فاز اجرایی شده و زین پس هر روز شاهد انکارها و کتمان‌های جدیدی در زمینه گذشته مشترک و البته غیر قابل انفکاک روحانی و اصلاح‌طلبان خواهیم بود.
در این پروژه تحلیلی البته کسانی از اصلاح‌طلبان، پیش از بهزاد نبوی به زمینه‌سازی برای عبور از روحانی و همچنین مخالفت با این پروژه نیز پرداخته‌اند که پیش از این در وبلاگ مشرق بصورت تفصیلی به آن پرداخته‌ایم.
در عین حال باید دانست که همانطور که سعید حجاریان نیز زمانی گفته بود: با منحله گفتن هیچ حزبی منحل نمی‌شود! لاجرم با اعلام اینکه «مؤتلف نبودیم» نیز گذشته اصلاح‌طلبان و آقای روحانی و ماه‌عسل تاکنونِ آنها نیز از بین نخواهد رفت.
درباره اظهارات بهزاد نبوی باید به چند نکته توجه داشت:
یکم: منظور او از ائتلافی با روحانی نداشتیم! غیر از محتوای واضح جمله اینست که هیچ سندی هم در این رابطه وجود ندارد...
ایشان درست می‌گوید و هیچ سند امضاشده‌ای در این زمینه پیدا نخواهد شد اما نکته اینجاست که ائتلاف و بیعت سیاسی فقط با یک همپوشانی سیاسی، یک مصافحه ساده و یا یک همنشینی هم ایجاد می‌شود و در هیچ کجای دنیا کسی ائتلاف سیاسی را امضا نمی‌کند!
آقای نبوی باید بداند که اصلاح‌طلبان از همان زمانی که لیدرشان عبارت «تَکرار می‌کنم» را به کار برد، گرهی دیگر بر زلف گره خورده خود با رئیس‌جمهور روحانی و سرنوشت او افزودند.
همانطور که رخدادهای دیگر اردوگاه اصلاحات طی 5 سال گذشته مثل اعلام حمایت از روحانی، حمایت از برجام، حمله به منتقدان روحانی، اعلام عتبه‌بوسی برای رئیس‌جمهور، ائتلاف با روحانی در انتخابات مجلس دهم، عدم طرح حتی یک انتقاد مردمی از دولت، توهین به مردم بخاطر عدم برگزاری جشن هسته‌ای خیابانی، طرح تصویب قانون حبس برای منتقدان رئیس‌جمهور، اعلام وعده‌های پررنگ‌تر از دولت برای برجام و... نیز هریک به تنهایی برای یکی شدن اصلاح‌طلبان و آقای روحانی کافی بودند.
دوم: اینکه نبوی می‌گوید توافقی هم با روحانی نداشته‌ایم، یک غلط محض تاریخی است.
افکار عمومی هنوز جلسات پیاپی سران اصلاحات از جمله آقایان موسوی‌لاری و حسین مرعشی با رئیس‌جمهور را برای برنامه‌ریزی بهتر در جهت انتخابات ریاست‌جمهوری 96 به یاد دارند. همانطور که ائتلاف انتخاباتی مجلس دهم را به یاد دارند.
و سوم: امر قابل پیش‌بینی «طلاق سیاسی اصلاح‌طلبان از روحانی» البته غیر از این محکمات، دلایل دیگری هم برای غیر ممکن بودن دارد...
آقای نبوی آیا خواهد توانست با این سن و سال! تخته پاک‌کن به دست بگیرد و جملاتی مثل «اصلاح‌طلبان فدائیان دولت هستند»، «تمام کارهای روحانی قانونیست»، «ما اصلاح‌طلبان باید دست روحانی و ظریف را ببوسیم»[4]، «روحانی از ما اصلاح‌طلبان هم بهتر کار کرده است» و «ما و روحانی یکی هستیم» را پاک کند و انکار کند که منتجب‌نیا، مرعشی، اصغرزاده، ناصری، عبدی، عارف و خانم آذر منصوری این جملات را طی 5 سال گذشته و تا همین اخیراً به کرّات در ذهن افکار عمومی جامعه پمپاژ کرده‌اند؟!
(لازم به توضیح است که «طلاق سیاسی اصلاح‌طلبان از روحانی» دو اثر سوء عمده دارد و از اساس نیز برای همین دو اثر طراحی شده است.
اول اینکه جریانی سیاسی که حتی از خود دولت هم بیشتر در قبال برجام و عملکرد آقای روحانی مسئول است، دامن خود را از تمام این مسئولیت‌ها تکانده و این خوب‌نمایی اثر خود را در انتخابات‌ها نشان خواهد داد.
و دوم اینکه شاید عجیب به نظر بیاید اما در ادامه پروژه عبور اصلاح‌طلبان از روحانی قرار است که تمام تقصیرها، کم‌کاری‌ها و اشتباهات دولت، به گردن اصولگرایان و حتی جریانات منتقد رئیس‌جمهور روحانی ربط داده شود. تأثیرات این پیامد نیز ناگفته پیداست...)
