به تازگی برخی چهره‌های جریان اصلاحات در اظهارنظرهای متفاوتی ابراز عقیده کردند که این روزها با اصلاح‌طلبانی در داخل این جریان مواجه هستیم که به این جریان لطمه می‌زنند. اصلاح‌طلبان «کاذب» و «بدلی» که همچون موریانه از درون در حال استحاله و پوک کردن جریان و گفتمان اصلاح‌طلبی هستند.
همان کسانی که به گفته محمدرضا تاجیک به نام و به دست جریان اصلاح‌طلبی پشت ویترین قدرت و سیاست یا جریان اصلاح‌طلبی قرار گرفته‌اند، اما با نمایش تصویر کژ و کدر و نازیبای خود و جامه گفتمانی و اجرایی که بر تن دارند، هر خریداری را از توقف در پشت ویترین وازده و دلزده و منصرف می‌کنند.
اگر بخواهیم نگاهی به تاریخچه پیدایش اصلاح‌طلبان بدلی بیندازیم باید به سال 92 برگردیم. همان زمان که الهه راستگو به همراه دنیامالی، دو عضو حاضر در فهرست اصلاح‌طلبان شورای شهر، بر قول خود با دیگر اصلاح‌طلبان پایبند نبودند و به جای دادن رای به محسن هاشمی نامزد اصلاح‌طلبان، به قالیباف نامزد اصولگرایان رای دادند و در نتیجه با همان دو رای، قالیباف برای سومین دوره متوالی در «بهشت» باقی ماند تا رتق و فتق امور شهرداری را برعهده گیرد. اصلاح‌طلبانی که در بزنگاهی حساس برخلاف تعهدات اخلاقی و حرفه‌ای عمل کردند و به اذعان کارشناسان موجب لطمه به بدنه اصلاحات شدند.
انتخابات هیئت رئیسه مجلس دهم نمونه دیگری از حضور اصلاح‌طلبان دروغین در بدنه سیاسی کشور است؛ شبه اصلاح‌طلبانی که با لیست امید وارد مجلس شدند اما بر عهد خود پایبند نبوده و در بزنگاه‌های حساس پشت هم‌طیفی‌های خود را خالی کردند. پس از اعلام نتایج انتخابات مجلس دهم در هر دو مرحله، مشخص شد حداقل 140 نفر منتخبان از کاندیداهای لیست امید بودند، اما در انتخاب رئیس مجلس حدود دو سوم این لیست بدون توجه به نظر فراکسیون، تغییر مسیر دادند.
ماجرا از این قرار بود که برخی از نمایندگانی که با لیست امید راهی بهارستان شده بودند در انتخابات هیئت رئیسه لاریجانی را برعارف ترجیح داده و با عهدشکنی خود باعث شدند ردای ریاست بهارستان بار دیگر به علی لاریجانی برسد. «اصلاح‌طلبان بدلی» به گفته مصطفی کواکبیان عکس یادگاری را با لیست امید گرفتند، اما زنبیل را جای دیگری بردند!
این روزها اصلاح‌طلبان بیش از گذشته نگران هستند که حضور این چهره‌های به ظاهر اصلاح‌طلب آینده سیاسی آنها را با چالش مواجه کند. آنها معتقدند این موضوع در درازمدت اعتبار اصلاح‌طلبان و شاخصه‌های اصلاح‌طلبی را زیر سوال برده و این جریان را با چالش مواجه خواهد کرد.
نویسنده این تحلیل توضیح نداده که آیا کسانی مانند الهه راستگو و برخی نمایندگان مجلس برای ادعای اصلاح‌طلبی خطرناک‌تر هستند یا مفسدان بزرگ سیاسی و اقتصادی که فسادهایی نظیر فساد 11 هزار میلیارد تومانی صندوق فرهنگیان را به بار آوردند و به اسم اصلاح‌طلبی در چارچوب قانون، کشور را به کام آشوب و ناامنی کشیدند.
