کمپین نقد یا تخریب عملکرد اصولگرایان در مدیریت شهر تهران در 15 سال اخیر همواره به تقبیح اقدامات حتی مثبت شهرداری می پرداخت. این کارزار سیاسی تا انتخابات 96 ادامه پیدا کرد و لیست امید شورای شهر اصلاح طلبان رونمایی شد. لیستی که هیچ تناسبی میان اعضای آن وجود نداشت و این بازی نفوذ و ثروت بود که اسامی را در لیست قرار داده بود. امری که صدای اصلاح طلبان را نیز درآورد و محمدرضا عارف رئیس شورای عالی سیاستگذاری اصلاح طلبان در واکنش به آن عنوان کرده بود که لیست نهایی را 24 ساعت زودتر از بقیه مشاهده کرده است. مشخص بود که کارگزاران سازندگی، با اعمال فشار و نفوذ بر لیست نهایی تاثیر بسزایی گذشته اند و خروجی آن منطبق با منافع این حزب بوده است.
با عبور از انتخاب شورای شهر و شعارها و وعده هایی که ارائه داده بودند، انتخاب شهردار تهران نیز حرف و حدیث های فراوانی داشت. محمدعلی نجفی گزینه نهایی اعضای شورا، به نظر با دستی پر به میدان آمده بود و از برنامه ای 76 صفحه ای خود برای ایجاد شهری پرنشاط و بالنده رونمایی کرد. برنامه ای که با واکنش شهردار سابق تهران مواجه شد و آن را کپی برنامه ها و اقداماتی دانست که در 12 سال گذشته تدوین و اجرا شده اند. اما نجفی در دفاع از برنامه خود عنوان داشت که اگر برنامه ها اجرا شده بود، همان برنامه را دوباره ارائه نمی داد که این سخن بر کپی بودن آن صحه گذاشت.
با این حال ورای چنین سخنانی، مدیریت جدید شهری پیش از استقرار در خیابان بهشت، بر دست پر بودن خود و داشتن راهکارهایی برای حل مشکلات و معضلات شهر و پیشرفت و توسعه آن در کنار نقد کامل مدیریت پیشین، اصرار داشتند.
هرچند نباید انتظار داشت که برنامه های نجفی و اعضای شورای شهر در دو ماه اول زمامداری بر مدیریت پایتخت به ثمر بنشیند، ولی تبیین برنامه ها یا شروع آنها در فرصت مذکور لازم بود. در عین حال برخی رویدادها و اظهارات نشان از آن دارد که مدیران شهری برنامه خاصی برای عرضه ندارند و در دو ماه اخیر به جای اقدامات عملی شاهد حاشیه سازی، حضور فعال در شبکه های اجتماعی و ادامه نقد و تخریب مدیریت قبلی هستند.
در همین زمینه شاید بتوان اظهارنظر مرتضی الویری، یکی از اعضای اصلاح طلب شورای شهر را ادله ای برای روزمرگی و بیکاری اعضای شورا دانشت. وی در جلسه یکشنبه شورا در خصوص توجه به اولویت و ضرورت طرح هایی که در دستور کار جلسات شورا قرار می گیرد؛ تذکر داد و عنوان داشت:" وقتی موضوعی برای طرح در صحن علنی نداریم مجبور نیستیم جلسه علنی برگزار کنیم."
آشنایی مقدماتی به سازوکار شورای شهر نشان می دهد که در جلسات علنی، طرح های مختلف در حوزه های عمرانی، اجتماعی و فرهنگی ارائه می شوند و همچنین مدیران شهرداری برای ارائه گزارش درباره روند کارها و اقدامات آینده در صحن شورا حضور پیدا می کنند. سخن الویری به این معناست که مدیریت شهری هیچ برنامه ای برای اجرا در شرایط کنونی ندارد و اصرار به برگزاری جلسه غیرعلنی نیز چیزی از بار این بی مسئولیتی کم نمی کند.
بازگشت به عقب و بررسی مدیریت قالیباف در شهرداری تهران در نخستن روزهای تصدی این پست، نشان از واقعیتی دیگر دارد. هرچند شاید انتقاداتی در برخی از حوزه ها به مدیریت وی وجود داشته باشد ولی در ماههای نخست تهران شاهد یک روند جدید و تحول آفرین بود.
کلید خوردن پروژه های جدید و اتمام پروژه های بزرگ در ماههای نخست حضور قالیباف در شهرداری از وجود یک نگاه نو و با برنامه در مدیریت شهر خبر می داد. به عنوان نمونه تونل رسالت با طول 950 متر که برای بیش از 7 سال بود تنها 40 درصد پیشرفت داشت با نصب روزشمار در دوران مدیریت جدید پس از 9 ماه به بهره برداری رسید. برج میلاد نیمه کار در سال 86 افتتاح شد و ریل توسعه در تهران بر روی مدار واقعی کار و تلاش قرار گرفت. دوری از شعازدگی، عدم پرداختن به حاشیه ها و نقد مدیریت پیشین و دهها شاخص دیگر باعث شد تا شهردار تهران در سال 2008 به عنوان یکی از 8 شهردار برتر دنیا انتخاب شود و سیستم حمل و نقل عمومی تهران در سال 2011 در میان 4 شهر برتر دنیا قرار گرفت.
اما با وجود چنین پیشرفت هایی، اصلاح طلبان برای رسیدن مجدد به بهشت کلیه دستاوردهای قبلی را منکوب کردند و خود را ناجی تهرانی معرفی داشتند که پیشرفت های محسوسی کرده بود. با این حال چه اتفاقی افتاده که شورا و شهردار اصلاح طلب تاکنون هیچ پروژه جدیدی را در تهران کلید نزده اند یا طرح عملی برای پیشرفت شهر ارائه نکرده اند. پاسخ در رویکردی است که این جریان برای رسیدن به قدرت اتخاذ کرده است.
اصلاح طلبان تنها برای ایام انتخابات برنامه دارند اما برای بعد از آن خیر. هدف اصلی و نهایی آنها پیروزی به هر قیمتی است ولی زمانیکه پیروزی به دست آمد کوله بار وعده ها و شعارها را به راحتی فراموش می کنند. شورای جدید شهر قرار بود شهر سوخته را از زیر آوار خارج کند و در مسیر اصلی اش قرار دهد اما مشاهده می شود برای جلسات شورای شهر نیز هیچ برنامه ای ندارند تا چندساعتی که گردهم جمع شده اند، به تبیین و عملیاتی سازی برنامه های اقدام کنند.
باید گفت مدیریت جدید شهری در بیکاری به سر می برد و روند کارها در پایتخت نیز بر اساس همان سازوکارهای قبلی در حال پیش رفتن است. این بیکاری به حدی است که اخبار و شایعات مانند ممنو ع التصویری نجفی به بحث اصلی شورا تبدیل می شود و اعضای شورای شهر تقابل با صدا و سیما را در دستور کار قرار می دهند!
" امیر جعفری "
