علی تاجرنیا، از فعالان اصلاحطلبان و از نمایندگان مستعفی مجلس ششم اخیراً در بخشی از یک یادداشت با عنوان «لزوم انتخاب وزیر علوم از جنس دانشگاهیان» نوشته است:
«انتظارات بسیاری از دولت دوم آقای روحانی وجود دارد اما یکی از جدیترین انتظارات ایجاد اصلاح در ساختار اجتماعی، سیاسی و فرهنگی جامعه بودهاست. بر همین اساس طبیعتا انتظار میرفت در وزارتخانههایی که به نوعی به حوزه مسائل فرهنگی و اجتماعی مربوط میشوند، اقدام رو به جلویی صورت بگیرد. با معرفی وزرا مشاهده شد که نه تنها این اتفاق مهم رخ نداد بلکه در جاهایی مثل وزارت آموزش و پرورش و ابقای وزارت کشور به نوعی شاهد عقب گرد در موضع دولت در معرفی وزرا بودیم.»
او همچنین در ادامه میگوید:
شنیدهها حاکی است، به رغم انتظاری که میرفت احتمالا آقای روحانی نتواند در بحث معرفی وزیر مطلوب آنطور که باید و شاید به تعهدات خود عمل کند. رئیس جمهور باید سخنان خود و طرفدارانش را در دانشگاهها مروری مجدد کرده و توجه ویژهای به نقش دانشگاهیان داشته باشد.
تاجرنیا در بخش پایانی یادداشت خود نیز تأکید کرده است:
دکتر روحانی میداند که اگر به خاطر مسامحه و خوشایند جناح مقابل بخواهد سنگرها را یک به یک تخلیه کند و در اختیار آنها قرار دهد، سنگر دانشگاه جایگاهی است که همراه با آن باید هزینههای بسیاری پرداخت کند.
*تاجرنیا، پیش از این هم طی یک مصاحبه و در ادبیاتی تهدیدآمیز درباره رئیسجمهور روحانی با تأکید بر اینکه آقای روحانی باید نسبت به نحوه رفتار خود با اصلاحطلبان تجدید نظر کند، گفته بود: «به صورت طبیعی حمایت اصلاحطلبان در شرایط کنونی و در دوسال آینده ادامه خواهد داشت. با این وجود پس از دو سال و در نیمه پایانی دولت همراهی نقادانه اصلاحطلبان با دولت آغاز میشود و کمکم به سمت نقدهای جدیتری پیش خواهد رفت. البته این وضعیت در شرایطی به وجود خواهد آمد که عملکرد آقای روحانی به همین شیوهای باشد که در پیش گرفتهاند. اگر آقای روحانی در رویکرد خود نسبت به اصلاحطلبان تغییر ایجاد کند، شرایط متفاوت خواهد شد.»
در کنار تاجرنیا، احمد شیرزاد، دیگر فعال اصلاحطلب هم به تازگی طی مقالهای نوشته است: در طول ماه اخیر رفتار روحانی شکل جدیدی به خود گرفته و گفتمان برخی از اصلاحطلبان نیز از حمایت بیچون و چرا از روحانی فاصله پیدا کرده تا جایی که این گفتمان تا حدودی بوی نقد میدهد...پیوند اصلاحطلبان با روحانی، پیوند خویشاوندی قویای نیست!
این اظهارات و نیز صحبتهای وی، بیشتر نوعی بهانهجویی برای سرعتبخشیدن به پروژه طلاق سیاسی اصلاحطلبان از روحانی ارزیابی میشود.
پروژهای که بر مبنای آن قرار است جریان خاص به این دلیل که قصد دارد در انتخابات سال ۱۴۰۰ با کاندیدای خود شرکت کند و از طرفی بایستی خود را بعنوان منتقد دولت اعتدال نیز نشان دهد؛ مجبور است تا به فضای «اعلام برائت از آقای روحانی و عبور از وی» پا بگذارد.
اشارههای تاجرنیا به مسئله وزارت علوم در حالی است که رئیسجمهور روحانی تاکنون چندین مرتبه و در تریبونهای رسمی اعلام کرده است که برای انتخاب وزرای پیشنهادی تحت هیچ فشاری نبوده است.
چهرههای اصلاحطلبی همچون عبدی، صوفی و نقیبزاده اعلام کردهاند که این حرفهای رئیسجمهور درست نیست!