روزنامههایی مانند بهار، وقایعاتفاقیه، ابتکار و... در تحلیلهای مشابهی ادعا کرده تحریمهای جدید آمریکا «دامی برای برجام» و «دام آمریکا برای خروج ایران از توافق هستهای» است. روزنامه بهار نیز با توجیه تحریمهای آمریکا نوشت: «تحریمهای جدید در حوزههایی است که به دلایل گوناگونی مذاکره و گفتوگو درباره آنها از سوی مقامات ایرانی ممنوع اعلام شده و اساسا دستگاه دیپلماسی کشور امکان مانور کافی در آن حیطهها را نداشته است.»
این ادعاها در حالی است که آمریکا در برجام متعهد شده از اقداماتی که موجب هراس سرمایهگذاران خارجی شده، اجتناب کند.
در عین حال باید از این رسانههای بزککننده آمریکا پرسید که آمریکا، کدام تحریم را اعمال کند نقض برجام محسوب میشود؟ اگر محدودیت صدور ویزای آمریکا برای کسانی که به ایران مسافرت کنند و تمدید قانون ایسا و سپس اعلام انواعی از تحریمها علیه شرکتها و اتباع ایرانی و مصادره 2 میلیارد دلاری اموال ایران در اروپا و نهایتا تصویب گستردهترین تحریمهای تاریخ به بهانه برنامه موشکی و حقوقبشر و تروریسم، عملا برجام را از خاصیت میاندازد یا خیر؟ به عبارت دیگر اگر قرار باشد، تحریمها لغو نشده، با حجم بیشتری بازگردد، پس ارزش توافق به چیست و چرا انواع امتیازهای هستهای واگذار شده است.
ادعای اینکه نباید در مقابل نقض برجام و تحریمهای آمریکا عصبانی شویم، مانند این است که دزدها اموال خانه کسی را سرقت کنند اما برخی اعضای خانواده بگویند دزدها میخواهند ما را عصبانی کنند و ما هم عصبانی نمیشویم؛ بگذار هر چه میخواهند ببرند!