دیروز بار دیگر رئیس‌جمهور از فرصت سخن گفتن استفاده کرد و در یک جشنواره غیرمرتبط با موضوع امنیت ملی و شلیک موشک به دیرالزور، مطالبی را گفت که بیش از اهمیت این مطالب، چرایی و حواشی طرح این موضوع حائز اهمیت بود. آقای روحانی در این جشنواره بار دیگر گفت: «آنها که از خاک‌مان با موشک یک مرکزی تروریستی را هدف قرار دادند، فداکاری کردند، اما موشک را کی درست کرد؟ سازنده این موشک دولت و وزارت دفاع است و پول آن را بخش اقتصادی تأمین می‌کند.»
اگر کسی خالی از ذهن باشد و برای اولین بار با این سخنان مواجه شود و از پیشینه این موضوع هیچ اطلاعی نداشته باشد، یقیناً این تصور در ذهنش نقش می‌بندد که اتفاق خاصی افتاده یا مرجعی به رئیس‌جمهور متذکر شده که موشک‌های شلیک شده با اعتبار تخصیص یافته از فلان دستگاه نظامی صورت گرفته و دولت و وزارت دفاع هیچ نقشی در آن نداشته است. آنچه در زمان شلیک موشک‌ها توسط سپاه مطرح شد این بود که شلیک و باز تأکید می‌شود صرفاً شلیک موشک‌ها در سلسله مراتب فرماندهی که شورای عالی امنیت ملی نیز در فرآیند این سلسله مراتب تعریف می‌شود، صورت گرفته است، ولی چرا رئیس‌جمهور در دو یا سه سخنرانی اخیر خود اصرار دارد بگوید ما دستور دادیم یا ما اعتبار ساخت این موشک‌ها را تأمین کردیم، حاکی از چند نکته است که باید به آن توجه کرد:
1- اولین نکته که رئیس‌جمهور از آن غافل است یا حداقل نمی‌خواهد در فرآیند سلسله مراتب نظامی به آن توجه داشته باشد، جایگاه نیروهای مسلح به عنوان نیروهای عمل‌کننده براساس ظرفیت‌ها و نیازمندی‌های آنها و همچنین جایگاه دولت به طور عام به عنوان تأمین‌کننده اعتبارات مورد نیاز و وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح به طور خاص در تأمین تجهیزات نیروهای مسلح است. بدان مفهوم که در این سلسله مراتب تأمین نیازمندی‌های نیروهای مسلح، ابتدا بخش‌های مختلف نیروهای مسلح اعم از سپاه پاسداران، ارتش جمهوری اسلامی ایران و حتی نیروی انتظامی جمهوری اسلامی، نیازهای تجهیزات نظامی خود اعم از سلاح‌های سبک و سنگین، موشک، ناوچه، زیردریایی، پهپاد و... حتی در جنگ‌های شهری، تجهیزات مورد نیاز این بخش که نیروی انتظامی برای مقابله با بحران‌ها بدان نیاز دارد را به ستاد کل نیروهای مسلح اعلام کرده و ستاد کل نیز براساس نظرات کارشناسی و ارزیابی از ظرفیت‌های موجود در تولید این تجهیزات در بخش‌های مختلف دفاعی کشور همچون سازمان صنایع دفاعی وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح، صنایع خودکفایی و تجهیزات دفاعی، سپاه پاسداران، صنایع خودکفایی ارتش جمهوری اسلامی ایران، سفارشات بخش‌های مختلف نیروهای مسلح را به مراکز تولیدی تجهیزات دفاعی با پیش‌بینی اعتبارات مورد نیاز اعلام و از آنجا که وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح، وظیفه پشتیبانی نیروهای مسلح را برعهده دارد، بخش اعتباری آن را تأمین و مراکز در اختیار آن، نسبت به تولید آن صنعت نظامی که می‌تواند موشک، زیردریایی، ناوچه و دهها نوع از تجهیزات مدرن سنگین و نیمه‌سنگین باشد، اقدام کند. طبیعی است همین ظرفیت در صنایع خودکفایی نظامی سپاه و ارتش به فراخور زیرساخت‌های موجود وجود دارد که با نظارت ستاد کل نیروهای مسلح و واگذاری مستقیم یا باواسطه اعتبارات صورت می‌پذیرد.
در این معادله کاملاً مشخص و تعریف شده، جناب آقای روحانی در جایگاه رئیس‌جمهور یک وظیفه کلان و مهم دارد که آن تأمین اعتبارات است، ولی طبیعی است که ایشان و نه هیچ رئیس‌جمهور دیگری نمی‌تواند مرجع بررسی و اعلام نیازمندی‌های نظامی و دفاعی کشور باشند. اینکه آقای روحانی مکرر در چند سخنرانی اظهار میکنند که پول موشک‌ها را ما دادیم و وزارت دفاع ساخته است، دلیل بر مصادره و مسئولیت ایشان در این بخش نیست، بلکه صرفاً دولت وظیفه تأمین اعتبار و کمک به تولید این تجهیزات را دارد و در صورتی که حتی ظرفیت تولید این تجهیزات که نیازمندی آن توسط نیروهای مسلح اعلام شده است، در داخل نباشد دولت با مدیریت بخش سفارشات وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح موظف است برای تأمین آن از خارج اقدام کند که نمونه بارز و اخیر آن سامانه S300 بود که انجام شد. حالا چه منتی رئیس‌جمهور بر بخش‌های نظامی و دفاعی می‌تواند بگذارد وقتی وظیفه ذاتی خود را انجام می‌دهد که اگر به درستی و کامل انجام دهد تازه کار مالایطاقی انجام نداده است.
2- جالب آنکه در این فرازهای مکرر بیان شده رئیس‌جمهور محترم، مرجع انجام‌دهنده آنچه وزارت دفاع باشد یا بخش‌های صنایع سپاه یا ارتش، کوچک‌ترین واکنشی را انجام نداده‌اند، چراکه کاملاً با این تقسیم وظایف آشنا هستند و بدون هیچ چالشی سفارشات داده شده را انجام می‌دهند و هر روز بر ظرفیت دفاعی کشور بدون هیچ چشمداشتی از تقدیر و تمجیدها می‌افزایند. اینکه رئیس‌جمهور محترم تلاش دارد از اتفاق مبارک شلیک موشک‌ها، ماهی مقصود خود را صید کند، کمی ابهام‌‌آمیز است. اگر وی می‌خواهد با گذشت دو ماه از انتخابات، خاطره تلخ مناظره‌های تبلیغاتی که معترض به نمایش شهرهای زیرزمینی موشکی و نوشتن شعار روی موشک‌ها بود را از ذهن مردم پاک کند که برعکس، چنین اظهاراتی مخالفت رئیس‌جمهور با برنامه موشکی را تداعی می‌کند و این اقدام رئیس‌جمهور، مجدداً آن اظهارات زمان انتخابات را زنده می‌کند و آورده‌ای هم برای رئیس‌جمهور نخواهد داشت، اما اگر رئیس‌جمهور قصد آن دارد که از قافله همراهی مردم با اقدام موشکی سپاه عقب نماند، تنها راه اختصاص اعتبار مورد نیاز نیروهای مسلح برای ساخت و تولید موشک‌های بیشتر و نمایش شهرهای زیرزمینی بیشتری از موشک‌هاست که هم موجب باورپذیری مردم از حقانیت دفاع آقای روحانی از صنعت موشکی کشور می‌شود و هم نیروهای مسلح با دغدغه کمتر و آرامش بیشتری به دنبال رفع نیازهای دفاعی خود می‌روند. پذیرفتنی نیست رئیس‌جمهور محترم ادعای مالکیت موشکی کشور را داشته باشد، ولی در تخصیص اعتبارات نیروهای مسلح عنایت کمتری کند.
صنعت موشکی کشور که امروز افتخار آن را داریم نه صرفاً از آن سپاه یا وزارت دفاع است و نه رئیس‌جمهور می‌تواند با گفتن این جمله که پول ساخت موشک را ما می‌دهیم، با این افتخار بزرگ بازی سیاسی کند، پس این افتخار از آن ماست، بلکه بیش از همه این افتخار از آن مردانی همچون شهید حسن تهرانی‌مقدم است که بی‌ادعا جان خویش را در پای آن گذاشتند و کوچک‌ترین منیتی را در خود راه ندادند. رئیس‌جمهور محترم لطفاً تلاش کنید از جنس تهرانی‌مقدم باشید.
حسن رشوند
