۵ مصوبه دولت مغایر با قوانین تشخیص داده شد

تصویب‌نامه هیأت محترم وزیران به شماره 2065/ت54178 هـ مورخ 15/1/1396، موضوع: «رفع مشکلات استان خوزستان»، «علاوه بر ماده 44 قانون الحاق برخی مواد به قانون تنظیم بخشی از مقررات مالی دولت 2 – مصوب 1393- که صلاحیت قانونی شورای برنامه ریزی و توسعه استان را مورد بررسی قرار می دهد، مطابق جزء 3 بند الف ماده 26 قانون برنامه پنج ساله ششم توسعه مصوبه 1395 دولت موظف است 3 درصد از درآمد حاصل از صادرات نفت خام و میعانات گازی خالص صادرات گاز طبیعی را به ترتیب یک سوم به استان های نفت خیز و گازخیز و دو سوم به مناطق و شهرستان های کمتر توسعه یافته جهت اجرای برنامه های عمرانی در قالب بودجه های سنواتی با تصویب شورای برنامه ریزی و توسعه این استان ها اختصاص دهد، علیهذا، اقدام دولت به درج عبارت «با هماهنگی شورای برنامه ریزی و توسعه استان» در جزء 3 بند الف مصوبه به جای عبارت «تصویب برنامه ریزی و توسعه استان» از این حیث که عبارت جایگزین در متن مصوبه، مصرح به لزوم اخذ مصوبه شورای یاد شده نمی باشد مغایر قانون است.

تصویبنامه هیأت محترم وزیران به شماره 152001/ت52293هـ مورخ 2/12/95 موضوع آیین نامه اجرایی ماده 5 قانون الحاق برخی مواد به قانون تنظیم بخشی از مقررات مالی دولت (2)، 1- ماده 5 قانون الحاق برخی مواد به قانون تنظیم بخشی از مقررات مالی دولت (2) – مصوب 1393 – مقرر می دارد به دستگاه های اجرایی موضوع ماده 5 قانون مدیریت خدمات کشوری اجازه داده می شود واحدهای خدماتی و رفاهی و مجتمع های فرهنگی و هنری و مازاد ورزشی را از طریق برگزاری مزایده به اشخاص صاحب صلاحیت ... به صورت اجازه واگذار نماید، بنابراین درج واژگانی مانند ساختمان های مسکونی، کارگاه ها و کارخانه ها در ماده یک مصوبه چون متضمن توسعه شمول قانون است، مغایر قانون می باشد. 2- نظر به قانون اصلاح ماده 8 قانون ساماندهی و حمایت از تولید و عرضه مسکن مصوب 1389 که مقرر می دارد «کلیه وزارتخانه ها، موسسات دولتی و شرکت های دولتی که صد در صد سرمایه و سهام آنها متعلق به دولت می باشد مکلفند... خانه های سازمانی در مالکیت خود را پس از پایان اجازه استفاده کنندگان فعلی ... به روش مزایده عمومی به فروش رسانده، وجوه حاصل به حسابی که به وسیله خزانه داری کل کشور در بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران افتتاح می شود واریز نماید...» بنابراین واژه «واحدهای مسکونی» مندرج در ماده یک مصوبه از حیث اطلاق چون شامل خانه های سازمانی می گردد علاوه بر مغایر مذبور، نیز مغایر با ماده 8 قانون مورد اشاره می باشد».

تصویبنامه هیأت محترم وزیران به شماره 20695/ت54274هـ مورخ 25/2/1396 موضوع اصلاح تصویبنامه شماره 38454/ت53172هـ مورخ 2/4/1395 ناظر به کاهش آلودگی هوا نظر به اینکه ماده 19 قانون عملیات بانکی بدون ربا (بهره) مصوب 1361 مقرر می دارد سیاست اعتباری و تسهیلات اعطایی کوتاه مدت (یک ساله) به پیشنهاد مجمع عمومی بانک مرکزی و تصویب هیأت دولت تعیین شده و سیاست اعتباری و تسهیلات اعطایی 5 ساله و دراز مدت در ذیل لوایح برنامه های عمرانی پنج ساله و دراز مدت کشور جهت تصویب به مجلس شورای اسلامی تقدیم می شود، بنابراین اقدام دولت به حذف عبارت «یک ساله» از بند 5 مصوبه اصلی چون مشعر به پنج ساله و دراز مدت بودن تسهیلات اعطایی است لذا بند یک مصوبه اصلاحی از این حیث که انجام آن مصرح به تصویب سیاست ها و تعیین میزان تسهیلات توسط مجلس شورای اسلامی نمی باشد مغایر قانون است. 2- نظر به اینکه وفق ماده 20 قانون عملیات بانکی بدون ربا (بهره) تعیین نرخ تسهیلات بر عهده شورای پول واعتبار است علیهذا اعطای تسهیلات با تعیین نرخ 20 درصد توسط هیأت وزیران از حیث تغییر مرجع تصویب مخل وظایف و اختیارات قانونی شورای مذکور و مغایر ماده 20 قانون است.

تصویبنامه هیأت محترم وزیران به شماره 22196/ت53725هـ مورخ 30/2/1396 موضوع اصلاح آیین نامه صندوق ضمانت سپرده ها نظر به بند ج ماده 95 قانون برنامه پنج ساله پنجم توسعه جمهوری اسلامی ایران (1394-1390) «میزان حق عضویت ها متناسب با گردش مالی بانک ها و موسسات اعتباری مذکور بنا به پیشنهاد بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران به تصویب هیأت وزیران می رسد.» علیهذا تبصره 2 بند 3 مصوبه فوق الذکر از حیث درج ضریب B تحت عنوان «تفاضل تاریخ واریز با مهلت مقرر حسب ماه یا کسری از ماه»، از حیث تغییر در فرمول تعیین «میزان حق عضویت ها متناسب با گردش مالی»، مغایر قانون است.»

تصویبنامه هیأت محترم وزیران به شماره 74641/ت53441هـ مورخ 21/6/1395، موضوع: «اصلاح مصوبه شماره 53970/ت52406هـ مورخ 10/5/1395 ناظر به آیین نامه اجرایی ماده 17 قانون حداکثر استفاده از توان تولیدی و خدماتی در تعیین نیازهای کشور و ...»، «1- با قطع نظر از توجیهات مندرج در فراز پایانی نامه وزیر محترم امور اقتصادی و دارایی به شماره 101666/954/200 مورخ 10/5/1395، اما از آنجا که به موجب قوانین، به دولت اختیاری برای عطف بماسبق کردن مصوبات داده نشده است، بنابراین، متن مصوبه اصلاحی مبنی بر اجرایی دانستن مصوبه اصلی یعنی تصویب نامه شماره 53970/ت52406هـ مورخ 10/5/1395 از سه سال گذشته، یعنی از تاریخ تصویب مصوبه پیشین هیأت وزیران به شماره 90836/ت48793هـ مورخ 18/4/1392، مغایر قانون است. 2- مضافاً اینکه بخش هایی از مصوبه اخیر به موجب رأی قطعی رئیس مجلس ابلاغی به شماره 48491هـ/ب مورخ 6/8/1392 مغایر با قانون اعلام گردیده است که بخش های مواجه با مغایرت های قانونی، یک هفته پس از ابلاغ نظر رئیس محترم مجلس، ملغی الاثر می باشد، بنابراین، مصوبه اصلاحی از حیث احیاء مصوبه ملغی الاثر شده، بدون آنکه دولت در مقام رفع مغایرت های اعلامی برآمده باشد، مغایر قانون است.